بلاتکلیفی پیکان و پرسپولیس/بازی در ناکجا آباد

در لیگ ایران وقتی به حساس‌ترین مقطع فصل می‌رسیم به جای اینکه بهترین سازماندهی برای بازی‌ها را شاهد باشیم مسئولان به بالاترین حد سردرگمی خود می‌رسند. لیگ بیست و دوم نیز از این قضیه مستثنی نیست. در این قضیه هیچ کس به جز مسئولان سازمان لیگ نمی‌توانند مقصر این بی‌برنامگی‌ها و سردرگمی‌های تیم‌ها در پایان فصل باشند. یکی از نمونه‌های بارز این داستان محل برگزاری بازی پیکان و پرسپولیس است. پرسپولیس که حالا صدرنشین لیگ به حساب می‌آید و قهرمان شدن یا نشدن کاملاً در دستان خودش است در سه هفته مانده به پایان لیگ هنوز نمی‌داند باید در چه زمینی با پیکان بازی کند و تیم پیکان هم نمی‌داند باید در کدام ورزشگاه میزبان صدرنشین لیگ باشد. استادیوم شهر قدس زمین خانگی تیم پیکان به حساب می‌آید اما کیفیت بد چمن این ورزشگاه باعث شد که سران این تیم به سازمان لیگ نامه بزنند و از آنها بخواهند که بازی به‌دلیل نبود زمین مناسب در ورزشگاه انقلاب کرج برگزار شود. درست 10 روز پیش این درخواست به سازمان لیگ ارسال شده است و هنوز هم هیچ جوابی از سوی سازمان لیگ به باشگاه پیکان داده نشده است. دلیل اینکه جواب دادن به این درخواست هنوز نادیده گرفته شده مشخص نیست اما مثل اینکه سازمان لیگ نمی‌داند وضعیت دو تیم را روی هوا نگه داشته است! از طرفی بازی استقلال- پیکان که با برد استقلال و میزبانی پیکانی‌ها همراه بود به‌دلیل شرایط بد زمین قدس در ورزشگاه اکباتان برگزار شد. شاید سازمان لیگ برای این بازی نیز در نظر دارد میزبانی را در اکباتان به تیم مجتبی حسینی بدهد. مشخص نبودن زمین بازی حتی شایعاتی را به وجود آورد که ممکن است بازی در ورزشگاه آزادی برگزار شود اما به محض انتشار این خبر استقلالی‌ها دست به قلم شدند و سریع برای رخ دادن هرگونه میزبانی احتمالی در آزادی شکایتی را آماده کردند. البته حق هم با آنهاست؛ وقتی آنها در اکباتان بازی کرده‌اند پس باید انتظار داشته باشند در این شرایط حساس جدول، رقیب آنها در راه قهرمانی نیز در این زمین به میدان برود. نکته مهم اما این است که چطور سازمان لیگ نمی‌تواند با جواب دادن به درخواست خودروسازان و ارسال یک پیام ساده این دو تیم را از بلاتکلیفی در بیاورد؟ از حق نگذریم البته سازمان لیگ از نظر برگزاری بازی‌ها و تقویم این فصل چیزی کم نگذاشته اما نمی‌دانیم چرا با چنین رفتاری عملکرد کلی خود را زیر سؤال می‌برند.

یک نکته قابل انتقاد دیگر از سازمان لیگ زمان بازی‌های هفته‌های آخر است. از آنجا که در هفته‌های آخر حساسیت بازی‌های لیگ برای مشخص شدن قهرمان و تیم‌های سقوط کننده به اوج می‌رسد معمولاً 3، 4 هفته پایانی تمام لیگ‌ها بازی‌ها همزمان برگزار می‌شود اما در لیگ بیست و دوم قرار است فقط دو هفته پایانی بازی‌ها به‌صورت همزمان برگزار شود، قطعاً این بدسلیقگی‌ها کار دشواری برای سازمان نبود تا نامی بهتر از خودش به جای بگذارد.