مسئولان مدیون مردمند!
حبیب رمضانخانی
فعال حوزه رسانه
یکی از جملات کلیشه‌ای و البته لوث در بین برخی مقامات و تریبون‌داران کشور، از جمله کیهان و جناب علم‌الهدی، هشدار و انذار مکرر به مردم است که؛ «شما مدیون انقلاب و این حاکمیت هستید» نمونه آن اعتراض مجدد آقای علم الهدی به هنرمندان، با این ادبیات بود.
در این سال‌ها اگر فردی در قامت؛ هنرمند، معلم، دانشجو، روزنامه نگار، سیاست مدار و... از ساختار مدیریتی کشور و برنامه‌های آقایان مدیران نقدی داشته یا اعتراض مدنی را در پیش گرفته، در پاسخ به آن‌ها، همواره بر این نکته تاکید شده که شما مدیون این نظام هستید و اگر کاره‌ای شده‌اید، سر سفره انقلاب نشسته و آدم شده‌اید!
در اینکه بسیاری از ما ایرانیان از امکانات این کشور و مردم بهره برده و زمینه پیشرفت و رفاه خود را باعث شده‌ایم، بر هیچ کس پوشیده نیست، ولی اینکه افرادی که خود بر امکانات و اداره کشور سیطره یافته‌اند حالا در قامت مدعی و صاحب کشور دیگران را بر این دِین تاکید و منت می‌گذارند، محل اعتراض و تاسف است!
اگر تئوریسین و موسس انقلاب را حضرت امام بدانیم، بدون شک ایشان مردم را صاحب اصلی انقلاب و نظام می‌دانستند نه مسئولین و مقامات.
با این حساب امروز باید از ایشان پرسید، اگر ما مدیون نظام هستیم، شما مدیون چه کسانی هستید؟ بی‌شک این مردم بودند که از انقلاب تا جنگ و در ادامه تحمل تبعات تحریم‌ها و ناکارآمدی‌های مدیران، اینگونه به پای شما هزینه داده و باعث ارتقا و قرارگرفتن در آن جایگاه‌ها برای شما شدند.
پس اگر مردم مدیون ایران هستند، بی شک شما عامل و صاحب این دِین نبوده و حق انذار و منت نهادن را ندارید. چرا که اگر معیار میزان استفاده از امکانات کشور باشد، شما و خویشاوندانتان، بی‌نهایت از امکانات کشور و مردم بهره برده و با این خروجی، باید در اولویت ادای دِین باشید.
چنانچه در روزهای سختی و جنگ و زلزله و تحریم مردم را صاحبان نظام و انقلاب می‌دانید و از آن‌ها انتظار بردباری و همراهی دارید، در سال‌های رونق و افزایش درآمد نفت و سرمایه‌گذاری و ساخت و ساز، باید سهم تهیدستان و کارگران و کارمندان و دهک‌های اول تا هفتم را افزایش می‌دادید و کوخ‌نشینان را ولی‌نعمتان خود می‌دانستید.
وقتی می‌خوانیم در یک سال اخیر تعداد افرادی که در فقر مطلق زندگی زندگی می‌کنند از ۲۶ میلیون نفر به حدود ۳۰ میلیون نفر رسیده است متوجه ابعاد هولناک فقر فزاینده مردم می‌شویم.
آمارهای وزارت کار نشان می‌دهد هزینه ثروتمندترین قشر جامعه، یعنی دهک دهم در کشور تقریبا ۱۴ برابر دهک اول است و این یعنی اکثریتی فقیر فدای اقلیت متمکن غیرمولد شده است.
در آخر؛ گاهی این منت نهادن‌ها آنقدر شدید است که در ذهن ما اینگونه القا می‌شود که اگر این آقایان نبودند، الان مردم ایران، به جای ۶۰ درصد زیر خط فقر! همگی کارتن خواب بودیم! و البته یادآوری این نکته که اگر قرار بر ادای دین بود، الان باید مردم کشورهایی چون ژاپن، حوزه اسکاندیناوی و ... به پاس این همه خدمات و رفاه، بایستی صبح تا شب مقابل دولتمردانشان دست به سینه خم شده و با افتادن به پای آن‌ها، خواستار حاکمیت مادام العمر بر امورات خود می‌شدند!
بله امام مردم را صاحبان انقلاب میدانند نه یه مشت غرب گرا وغربگدای صورتی را.