مردم همچنان اعتراض دارند و معترض هستند

سرویس سیاسی مستقل: انتشار شایعه مصوبات جدید مجلس همچون: طرح «مجازات برای اظهارنظر‌های غیر کارشناسی»، محدودیت اجازه خروج زنان از کشور، قانونی شدن طرح صیانت و افشاگری فشار نمایندگان فاسد مجلس برای منابع صندوق توسعه ملی، ایجاد ناامیدی و نارضایتی میان عامه مردم می‌کند. این موارد اتفاقا ضرورت تاسیس سازوکار اظهار اعتراضات را نشان می‌دهد. درحالیکه  مجلس بجای تصویب فوریت این اصل، در پی محدودسازی ابزارهای الکترونیکی اطلاع‌رسانی و صیانت‌سازی است. بروز ناامیدی عمومی با انتشار این اخبار، بدیهی و غیرقابل اجتناب است. 

احمد خرم با اشاره به وجود نارضایتی که در جامعه مشهود است، اظهار داشت:

هیچ کس نمی‌تواند کمبود و کاستی‌ها را انکار کند. گرانی روز به روز بیشتر می‌شود، ناامنی روز به روز ملموس‌تر خودنمایی می‌کند. در چنین وضعیت پرمانعی مردم ایران تصمیم گرفته‌اند، مطالبتشان را به طور جدی مطرح کنند. هیچ کس با هیچ دلیل و استدلالی نمی‌تواند این رفتار مردم را غیرمنطقی و هزینه‌ساز بداند. پس رسالت نظام حکمرانی چیزی جز این نمی‌تواند باشد که به دقت درخواست‌های عمومی را بررسی کند و با بحث و تبادل نظر، یا به این نتیجه برسد که «تغییر» در بخش‌هایی ضروری است یا لاجرم باید افکار عمومی را قانع کند. تصمیم‌گیران حتما می‌دانند، تداوم فضای تنش و تشتت فعلی بسیار بسیار هزینه‌ساز است. هزینه‌هایی که کشور ما آمادگی پرداختش را ندارد. اساسا وقتی تحریم بین‌المللی هستیم و در داخل هم چالش‌های زیادی داریم، نمی‌توانیم و نباید به استقبال اختلافات داخلی برویم.

وزیر راه دولت خاتمی تصریح کرد: مشکل اصلی این است که جامعه ما شاهد تقابل دیدگاه‌های مبتنی بر ایدئولوژی و نظرات به‌روز‌شده است. در واقع حاکمیت باید این نکته را لحاظ کند که گروه‌هایی از مردم نمی‌خواهند دیدگاه‌های رسمی را بپذیرند. در واقع این توقع که مردم هر آنچه مدنظر سیستم است را قبول کنند، به هیچ وجه با واقعیت‌های موجود همخوانی ندارد. یعنی تغییر نسل، تغییر ذائقه، تغییر سلیقه، تغییر دیدگاه و ... را در پی دارد. مهم این است که نظام حکمرانی در قدم اول تفاوت دیدگاه موجود را امری اجتناب‌ناپذیر بداند و در قدم‌های بعدی، زمینه را برای گفتگو با لایه‌های مختلف جامعه فراهم کند. همچنین لازم است، تکیه و استفاده صددرصدی از ایدئولوژی را برای همیشه کنار بگذارد تا مقدمات تعامل و تفاهم به وجود بیاید.

او افزود: البته گروهی تندرو و افراطی که آشکارا نسبت به منافع ملی و مصالح عمومی بی‌توجه هستند، همچنان اصرار و عادت به تحرکات و اظهارات رادیکال دارند، و به نظر من عامدانه و عالمانه درصدد این هستند تا فاصله مردم روز به روز با حاکمیت بیشتر شود. در واقع آن‌ها فقط به مباحث جریانی و منفعت‌های شخصی فکر می‌کنند و به همین دلیل، در این چند ماهی که کشور آشوب را با تمام وجود تجربه کرد، با اظهارنظرهایی بسیار تند سعی‌شان را به کار گرفتند تا مردمِ عصبی را عصبانی‌تر کنند! انگار نه انگار که معترضین هم بخشی از همان مردمی هستند که حاکمیت وظیفه رفع دغدغه‌شان را دارد. یعنی تندروها که می‌توان گفت، نمایندگی فقط ۱۰ درصد جامعه را دارند می‌دانند که فضای آرام به ضررشان است و با گل‌آلود کردن آب درصدد ماهیگیری هستند.

احمد خرم در پایان گفت: مکرراً از جانب مدافعان سیستم شنیده می‌شود که اعتراض‌های مردمی تمام شده است، شاید هم مردم فعلاً بنای نشان دادن اعتراض خود ندارند. اما این دلیل نمی‌شود بگوییم، مردم دیگر اعتراضی ندارند و در کشور همه چیز به سرجای اول خودش برگشته است. مردم همچنان اعتراض دارند و معترض هستند و نه تنها هیچ کس نمی‌تواند اعتراض‌ها را تمام شده تلقی کند، بلکه برداشت این است که مردمان طیف‌های مختلف از این به بعد دیگر کوتاه نخواهند آمد و هر کجا و در هر موقعیتی که لازم ببینند، مطالبه‌گری خواهند کرد. با این توضیح که جامعه مطالبه‌گر برای نظام حکمرانی می‌تواند به مثابه فرصتی گرانبها باشد.