خسرو رحمانی استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی:
مردم کرونا را جدی نگرفته اند
خسرو رحمانی میگوید عملکرد مردم در ابتدای شیوع ویروس مناسب نبود. آگاهی دادن به مردم در مورد خطرناک بودن بیماری باید افزایش یابد تا همکاری آن‌ها برای ماندن در منزل و فاصله‌گذاری اجتماعی بیشتر گردد. به نظر می‌رسد بخشی از مردم به ویژه برخی از جوانان هنوز خطر بیماری و مرگ‌آوری آن را جدی نگرفته‌اند.
"دکتر خسرو رحمانی" فوق تخصص روماتولوژی کودکان و معاون درمان بیمارستان مفید است که از دهه‌ی ۷۰ تاکنون در سیستم بهداشت و درمان کشور، مسئولیت‌های اجرایی و مدیریتی دارد. او همچنین در انتخابات مجلس یازدهم کاندیدای اصلاح‌طلبان از تهران بود.
پاسخ‌های او به سوالات ما را بخوانید:
اصلی‌ترین وظیفه حکومت‌ها در شرایط پاندمی چیست؟
فهرست‌وار باید گفت: اطلاع‌رسانی و آموزش گسترده مردم در رابطه با بیماری شایع شده و نحوه سرایت آن و راه‌های جلوگیری از سرایت بیماری، تامین امکانات بهداشتی برای جلوگیری از سرایت بیماری به افراد سالم جامعه، بیماریابی و جداسازی و درمان به موقع بیماران به منظور حفاظت از افراد سالم و همچنین نجات جان افراد مبتلا.
آیا ایران توانسته در حد استاندارد جهانی وظایف خود را انجام دهد؟
به نظر می‌رسد صدا و سیما و وزارت بهداشت مشترکا در زمینه اطلاع‌رسانی و آموزش عمومی موفق عمل کرده‌اند و نظام سلامت کشور شامل بهداشت و درمان در زمینه پیشگیری و کاهش سرایت بیماری و همچنین درمان بیماران اقدامات موثری انجام داده است که قابل تقدیر است.
عملکرد مردم در قیاس با کشورهای دیگر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
عملکرد مردم در اوایل شیوع بیماری مناسب نبود و توصیه به فاصله‌گذاری اجتماعی را جدی نمی‌گرفتند و بخشی از آن‌ها حتی به توصیه نرفتن به سفر هم عمل نکردند ولی پس از افرایش اطلاع‌رسانی و ورود سایر بخش‌های حاکمیتی نظیر پلیس، همکاری مردم بیشتر شد و در روز سیزده عید اوج همکاری مردم برای ماندن در خانه قابل تقدیر بود. البته انتصاب رئیس جدید جمعیت هلال احمر که فردی کاردان و باتجربه در امور امدادی و درمانی است در اواخر اسفندماه موجب شد که با هدایت صحیح ایشان بخش‌های مختلف این نهاد مهم امدادی نیز در کنار سایر بخش‌های نظام سلامت در آموزش مردم و بیماریابی فعال و جلوگیری از سرایت بیماری نقش موثری ایفا کنند.
بیشترین کمبود را در کدام حوزه می‌دانید: آموزش‌های عمومی و پیشگیری، بودجه، لوازم بهداشتی، نیروی انسانی سیستم درمانی، نیروی انسانی داوطلب در حوزه‌های اجتماعی یا فاکتورهای دیگر ..
الف) آموزش‌های عمومی در حد مطلوب است ولی به نظر من آگاهی دادن به مردم در مورد خطرناک بودن بیماری باید افزایش یابد تا همکاری آن‌ها برای ماندن در منزل و فاصله‌گذاری اجتماعی بیشتر گردد. به نظر می‌رسد بخشی از مردم به ویژه برخی از جوانان هنوز خطر بیماری و مرگ‌آوری آن را جدی نگرفته‌اند.
ب) در ابتدای شیوع بیماری مثل بسیاری از کشورها لوازم بهداشتی شامل مواد ضدعفونی کننده دست و ماسک کمیاب شد که بخشی متاسفانه به علت سوء استفاده افراد سودجو و احتکار این اقلام بود که با ورود دولت و قوه قضاییه تا حد زیادی برطرف شد و توزیع این اقلام به حد قابل قبولی رسید ضمن اینکه با تولید بیشتر این اقلام توسط کارخانه‌ها کمبودها به حداقل رسید.
ج) با ایثار پزشکان و پرستاران و کادر درمانی و همچنین سایر نیروهای داوطلب خدمات درمانی تا حد استاندارد و حتی بالاتر از استانداردهای جهانی در مراکز درمانی سرپایی و بیمارستان‌ها به مبتلایان ارائه شده و می‌شود.
درحالیکه اطلاع‌رسانی دقیق و مقابله با انتشار اخبار دروغین یا ناقص به دغدغه رهبران سیاسی تبدیل شده، آمار مبتلایان جدید در ایران روند نزولی را نشان می‌دهد، آیا این نمودارها قابل استناد و اعتماد هستند؟
آمار مبتلایان جدید با توجه به افزایش تعداد آزمایشگاه‌ها و امکان آزمایش افراد مشکوک به ابتلاء افزایش یافته که نشانه بیماریابی بهتر و موجب کاهش سرایت از افراد مبتلا به افراد سالم خواهد شد و نشانه مدیریت بهتر نظام سلامت در این زمینه است و به قطع زنجیره انتقال ویروس کمک خواهد کرد و نباید افزایش شیب صعودی تعداد مبتلایان قطعی را نشانه شدت یافتن بیماری دانست بلکه این موضوع فقط نشانگر یافتن بهتر افرادی است که قبلا مبتلا شد‌اند ولی تشخیص داده نمی‌شدند.
شرایط اپیدمی در دو ماه آینده را چطور پیش‌بینی می‌کنید؟
در صورت اتخاذ روش تهاجمی علیه ویروس یعنی ایزولاسیون و فاصله‌گذاری شدید و وضع قوانین و مقررات جدی و الزام‌آور انتظار می‌رود تا اواخر اردیبهشت زنجیره انتقال ویروس قطع شود ولی اگر این کار با جدیت و قاطعیت انجام نشود طول دوره اپیدمی افزایش خواهد یافت و حتی ممکن است به سوی ایمنی جمعی یا گله‌ای برویم که خطرناک بوده و ممکن است تلفات انسانی زیادی را در پی داشته باشد.
آسیب‌های کوتاه مدت و بلندمدت اپیدمی را چه مواردی می‌دانید؟
آسیب‌های کوتاه مدت اپیدمی شامل؛ اشغال تخت‌های بیمارستانی و فرسودگی کادر درمان، مرگ و میر تعدادی از مردم عزیز و سوگواری و افسردگی خانواده‌ی ایشان، افسردگی عمومی ناشی از اقامت طولانی در منزل می‌شود. آسیب‌های بلندمدت را به طور خلاصه می‌توان اینگونه شمرد؛ بیکار شدن کارگران فصلی و قرار گرفتن آن‌ها زیر خط فقر، افرادی که سرپرست خانواده ایشان در کرونا فوت کرده است به عنوان خانواده بی‌سرپرست نیاز به حمایت پیدا می‌کنند، تعداد زیادی از کارگاه‌های کوچک بسته می‌شوند و کارگران آن‌ها بیکار می‌شوند، رکود شدید اقتصادی به علت کاهش تولید ناخالص داخلی ناشی از افزایش بیکاری
ایران پس از کرونا را چگونه می‌بینید؟
توجه به ذات لایزال الهی و لزوم در نظر داشتن تاثیر مستمر اراده حضرت حق در تمامی امور بین مردم و به ویژه جوانان بیشتر حس خواهد شد و اینکه در کنار مسائل مادی عنایت به معنویات از اهم موضوعات در زندگی فردی و اجتماعی است. افزایش همدلی و احساس نوعدوستی و میهن پرستی بین آحاد مردم و آگاهی مردم به اینکه در صورت تلاش و کوشش و فعالیت موثر و کارآمد و کمک‌های انسان‌دوستانه بین مردم، کشور ما از بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا محل بهتری برای زیست و ادامه زندگی است. توجه مسئولین به زیرساخت‌های بهداشت و درمان بیشتر خواهد شد و موضوع افزایش جذب دانش‌آموختگان حوزه سلامت به ویژه پرستاران در مراکز بهداشتی و درمانی در دستور کار قرار خواهد گرفت. توجه کشور به وضعیت معیشتی فرزندان این مرز و بوم که در حوزه سلامت تحصیل و ادامه فعالیت می‌دهند بیشتر شده و از مهاجرت این عزیزان جلوگیری خواهد شد.
ارسال نظر