دیوار کوتاه روزنامه‌نگاران "مستقل"

تلخ‌بختانه این روند برای برخی همچنان ادامه دارد و در فضای امروز رسانه‌ای و مطبوعات هنوز روزنامه‌نگارانی درحال هزینه دادن هستند چون 'صدای مردم‌اند'.

در این بین، "نورچشمی‌ها" به‌راحتی هرچه می‌خواهند می‌نویسند و منتشر می‌کنند و فشار همچنان بر روزنامه‌نگارانی است که با تلاش و هزینه شخصی و فارغ از اتصال به نهادهای قدرت و ثروت به تعهد رسانه‌ای خود می‌پردازند.

این نوشتار نه از جنبه آشنایی بلکه در حوزه صنفی به موضوع تفهیم اتهام به "علی نظری" سردبیر روزنامه 'مستقل' می‌پردازد، روزنامه‌نگاری که این حرفه را بی رانت و توصیه و از دهه ۶۰ در روزنامه 'کیهان' آغاز کرد و مدارج حرفه‌ای را پله پله نزد بزرگان روزنامه‌نگاری آموخت.

وکالت مردم در مجلس شورای اسلامی را در "خوش‌کارنامه‌ترین" پارلمان پس از انقلاب یعنی مجلس ششم برعهده گرفت و پس از پایان دوره، دوباره به کار فرهنگی روی آورد و آنچه از آبرو و اعتبار کسب کرد، حاصل "قلم‌فروشی" نبود.

در همین وانفسای دهشتناک اقتصادی یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌هایش، اشتغال‌زایی است و با وجود عارضه قلبی، همچنان این حرفه‌ی پر استرس را به دلیل تعهد به کشور، رها نکرده و اصلاح‌طلب و اصولگرا نمی‌شناسد، قلمش به انتقاد می‌چرخد و رویه‌های درست را تائید و "کژکاری" را نقد می‌کند.

هزینه روزنامه‌اش را نه از 'دیگران' که به سختی تحصیل می‌کند، زیرپای فرزندش خودروی چند صد میلیونی نیست، قلبا مذهبی است اما تظاهر به تشرع نمی‌کند و حق و حقوق دیگران، خط قرمزش است.

با این همه به جرم "تبلیغ علیه نظام" احضار می‌شود چون نقد دلسوزانه کرده و مجبور می‌شود با تودیع قرار کفالت نزد خانواده‌اش بازگردد.

در بین برخی روزنامه‌ها با "روکش اصلاح‌طلبانه" که هزینه چاپ‌شان و بنا به دلایلی! رایگان تمام می‌شود و مدیران‌شان بویی از روزنامه‌نگاری نبرده‌اند، "نظری" همچنان به سختی پای کار است و 'سرخی از سیلی' حاصل چهره‌ی اوست.

نقدش محترمانه است اما کرنش و استغاثه نمی‌کند تا بماند و طبیعی است که در چنین شرایطی، فشار بر "نظری"ها باشد.

هدف دیگر این نوشتار، کم کردن فشارهای نامتعارف از دوش او نیست بلکه توضیح این موضوع است که "نظری" به راستی مانند نام روزنامه‌اش، "مستقل" است و اتفاقا چنین روزنامه‌نگارانی دغدغه کشور، مردم و ساختار را دارند چون بدون چشمداشت، هدفشان تولید محتوای مطبوعاتی است و برای "رای‌آوری"  در انتخابات پیش رو روزنامه‌داری نمی‌کنند!

"نظری" برخلاف بسیاری، بدون رانت روزنامه‌نگاری می‌کند. آنکه با اتصال به "منابع مالی"، روزنامه‌داری می‌کند، در صورت قطع آن منابع، نمکدان خواهد شکست پس؛ روزنامه و روزنامه‌نگاران مستقل را پاس بدارید چون وقتی "نمک اهدایی" نباشد، نمکدان شکستنی هم در کار نخواهد بود.