اعظم طالقانی می‌خواست واژه «رجل سیاسی» در معنای واقعی خودش نهادینه شود

مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‌ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِیلًا (احزاب، 23)
از میان مؤمنان رجالى هستند که آنچه را با خداوند پیمان بسته بودند صادقانه وفا کردند (و خود را آماده‌ جهاد نمودند)، برخى از آنان پیمانشان را عمل کردند (و به شهادت رسیدند) و بعضى دیگر در انتظار (شهادت) هستند، و هرگز (عقیده و پیمان خود را) تغییر ندادند.
 
در پیش‌نویس قانون اساسی، رئیس‌جمهور می‌توانست هم مرد باشد هم زن. به دلیل مخالفت‌های جدی و ایجاد وحدت و ثبات ملی قرار شد مرد باشد ولی اعضای شورای انقلاب به‌ویژه دکتر بهشتی واژه رجال سیاسی را برگزید و معتقد بود رجل اعم از مرد و زن است. زنده‌یاد اعظم طالقانی با بینش قرآنی که داشت در پی آن بود که واژه «رجل سیاسی» در معنای واقعی خودش نهادینه شود و همیشه خود را نامزد ریاست‌جمهوری می‌کرد تا از حقوق زنان دفاع کند. من به ملت ایران به ویژه جامعه زنان درگذشت جانگداز او را تسلیت می‌گویم. امیدوارم هر شهروند ایرانی مانند او به اندازه یک لشگر، دلسوز و پرکار باشند.

لطف‌الله میثمی-مدیر مسئول مجله چشم انداز ایران