دکتر گل‌نراقی از سونامی کرونا میگوید
دکتر گل‌نراقی از اعضای شورای پزشکان جبهه ملی میگوید اپیدمی ظرفیت تبدیل شدن به سونامی کرونا را دارد. زیرا زمان ورود اپیدمی به ایران مدیریت شایسته‌ای اعمال نشد و امروز با آغاز به کار ادارات و مراکز تجاری، به سادگی میتوان پیش بینی کرد که فاجعه در انتظار جامعه است.
"دکتر رضا گل‌نراقی" پزشک ۷۵ ساله از فعالان نهضت ملی و از جمله مریدان دکتر محمد مصدق است. وی متخصص پریودنتولوژی از آمریکاست. او در ابتدای دهه چهل فعالیت سیاسی را از دوران دانشجویی شروع کرد. این استاد سابق دانشکده دندانپزشکی دانشگاه‌های تهران و آزاد هم اکنون عضو شورای رهبری جبهه ملی ایران است. عضو فعال شورای پزشکان و شورای مرکزی جبهه ملی در پاسخ به سوالات خبرنگار مستقل چنین گفت:
اصلی‌ترین وظیفه حکومت‌ها در شرایط پاندمی چیست؟
وظیفه اصلی دولت‌ها مقدم بر هر مسئله‌ای حفظ جان و منافع افراد آن جامعه می‌باشد. در برخورد با اپیدمی؛ وظایف حکومت‌ها ابتدا جلوگیری از ورود آن، سپس و بعد از ورود اپیدمی به کشور، مسائل مختلف محافظتی و بودجه آن (که برای افراد ضعیف از نظر اقتصادی مشکل یا غیرممکن می‌باشد) و بالاخره درمان آن می‌باشد. اگر در کشوری دقیق و همه‌جانبه با اپیدمی برخورد نشود، نتیجه به ضرر افراد کشور و حتی سایر کشورهای مرتبط می‌باشد. دولت‌ها می‌بایست در زمان وقوع اپیدمی، برخورد قاطع و منطقی و علمی با نظر مشروطی متخصصین اپیدمیولوژیست، عفونی و میکروب‌شناسان انجام دهند. چه از نظر جلوگیری و چه از حیث درمان این عفونت.
آیا دولت ایران توانسته در حد استانداردهای جهانی وظایف خود را انجام دهد؟
با توجه به اینکه کشور ما ایران یکی از ثروتمندترین کشورهای دنیاست به دلیل داشتن منابع نفت، گاز، معادن، فرآورده‌های پتروشیمی و صادرات غیرنفتی و ... دولت می‌باید بودجه کافی جهت موارد مختلفی مثل سیل زلزله و اپیدمی در نظر گرفته باشد. اگر این بودجه موجود نباشد دلیل آن مدیریت نادرست یا استراتژی کلی ناقص و ناکافی بوده که نتیجه‌اش گسترش اپیدمی وحشتناک ویروس کرونا در کنار عدم بازسازی مناطق سیل و زلزله‌زده می‌شود. از اول اردیبهشت قرار است زندگی مردم به روال عادی بازگردد. شاید این اقدام منجر به تبدیل اپیدمی به سونامی کرونا شود.
عملکرد مردم در قیاس با کشورهای دیگر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
خوشبختانه در ایران حس وطن پرستی، میهمان‌نوازی، کمک به دیگران و حضور پرتعداد خیرین و نیکوکاران را داریم. ولی این موارد کافی و قابل ساماندهی نیست. مسئول اصلی متولیان دولتی کشور هستند که با برنامه‌‌ریزی کلان و تخصصی باید با این مسئله برخورد کنند تا تلفات به صورت وحشتناک و صعودی درنیاید.
بیشترین کمبود را در کدام حوزه می‌دانید: آموزش‌های عمومی برای پیشگیری، بودجه لوازم بهداشتی، نیروی انسانی سیستم درمانی، نیروی انسانی داوطلب در حوزه‌های اجتماعی، یا فاکتورهای دیگر...
آموزش‌های عمومی جهت پیشگیری از گرفتار شدن به ویروس کرونا در تلویزیون‌ها و شبکه‌های مجازی به اندازه‌ی کافی وجود دارد ولی در مورد وسائل بهداشتی مثل ماسک، الکل، سَنی تایزرها گاهی بسیار گران‌قیمت و برای عده‌ی زیادی از افراد جامعه خریدن آن‌ها غیرممکن است. در اوایل شروع اپیدمی ممکن است تعداد بیمارستان‌ها و کادر پزشکی و پرستاری کافی باشد ولی به دلیل عدم اقدامات به موقع ممکن است اپیدمی بسیار وسیع شده و تعداد مریض‌ها طوری زیاد شود که از حوزه‌ی قدرت بیمارستان‌ها، پزشکان و پرستاران که در خط اول مبارزه هستند خارج باشد و حتی این موضوع ممکن است به یک فاجعه‌ی بزرگ تبدیل شود.
آسیب‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت اپیدمی را چه مواردی می‌دانید؟
قطعاً بلایایی مثل اپیدمی، سیل، زلزله، آسیب‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، روانی، اقتصادی فروان در پی خواهند داشت که این اپیدمی هرچه طولانی‌تر شود مشکلات بیشتر خواهد بود. چون تولید واکسن جهت پیشگیری بیماری زمان‌بر می‌باشد هنوز معلوم نیست دولت جهت حل این مسائل برنامه‌ای دارد یا خیر؟ وقتی که در زمان ورود ویروس و اپیدمی شدن آن، مدیریت کافی در کار نبود، بنابراین در ادامه‌ی مسائل مختلف بعد از اپیدمی همان وضعیت در پیش خواهد بود مانند وضعیت و عملکرد بعد از سیل و زلزله‌های پیشین که سابقه‌اش را داریم.
شرایط اپیدمی در دو ماه آینده را چطور پیش بینی می‌کنید؟
با توجه به عدم رعایت فاکتورهای ایمنی در محل‌هایی مثل خیابان‌های شلوغ، مراکز خرید، بیمارستان‌ها، زندان‌ها، محل تجمع معتادان که فاصله اجتماعی (Social Distance) رعایت نمی‌شود وضعیت بسیار دشوار و وحشتناک خواهد شد. ویروس در هر انتقال از فردی به فرد دیگر از قدرت بیماری‌زایی آن کم می‌شود ولی توضیح داده نشده که بعد از چند انتقال در پاساژ قدرت بیماری‌زایی ویروس از بین می‌رود. از طرفی تعداد و کیفیت کادر درمانی هر روز به دلیل کار زیاد و صدمه جسمی، آلوده شدن و خستگی روانی کاهش می‌یابد و قادر به ادامۀ درمان مریض‌ها نخواهند بود نتیجتاً مردم می‌مانند و کرونا که نتیجه‌اش می‌تواند یک فاجعه‌ی بشری باشد.
ایران پس از کرونا را چگونه می‌بینید؟
شاید فرآیند ویروس کرونا یک زنگ هشداری بود که ذهن‌های بسته را تا حدودی باز کرده است. به نظر می‌رسد مردم توجه بیشتری نسبت به خود و اطرافیان داشته و آگاهی‌هایی را که باعث رشد آن‌ها می‌شود کسب کرده‌اند اما ضمن سلب اطمینان، دچار نوعی سرخوردگی و ناامیدی گشته و نتیجتاً دارای دیدگاه‌های متفاوتی شده‌اند که این باعث می‌شود خشم‌های سرکوب شده‌ی خود را با هوش هیجانی تقویت کرده و با رویکرد و موقعیت خاص و در فرصتی مناسب بروز دهند. انتظار می‌رود که ایران شاهد تحولات گسترده تغییرات بنیادی شود زیرا واقعیت‌هایی که در فضای داخلی وجود دارد و چالش‌های همه‌گیر اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، و روانی گویای این تغییرات و تحولات می‌باشد. بنابراین ایران شاهد تحولی ژرف، تغییرات اساسی و استراتژی جدیدی خواهد شد. ایران با توجه به امکانات مالی عظیمی که دارد در جهت سرکوب کرونا مثل کشورهای کره جنوبی، آلمان و کانادا عمل نکرده است.
ارسال نظر