ز کُشته همی پُشته‌ها ساختی

 مهدی شریف‌الحسینی

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

آخرین شب سال ۱۳۸۱ آمریکا و متحدانش برای حذف صدام به عراق حمله کردند. همان زمان در رسانه‌های داخلی- شوخی و جدی- اعلام می‌شد که تلفات تصادفات جاده‌ای ما در تعطیلات نوروز پابه‌پای آمار کشته‌های جنگی که نصف جهان درگیرش هستند بالا می‌رود.

حالا بیست سالی گذشته و این‌بار مرگ‌ومیر تصادفات نوروزی با جنگ همه‌جانبه‌ی روسیه ضد اوکراین مقایسه می‌شود، روزی ده‌ها کشته در جاده‌ها.

امسال و پارسال و این جناح و آن جناح ندارد، در بر یک پاشنه می‌چرخد، بی‌کفایتی محض! 

نه خودروساز، نه راه‌ساز، نه راهور، نه نهادهای فرهنگ‌ساز، هیچ‌کدام دغدغه‌ی کافی و برنامه‌ی مشخصی برای جلوگیری از این کشتار اسفناک و حماقت‌بار ندارند. تنها چیزی که سال‌به‌سال عوض می‌شود رنگ‌وآب و شکل‌وشمایل نمودارهای این رسوایی بزرگ است که حضرات می‌آورند جلوی دوربین با آب‌وتاب نشان می‌دهند تا بدانیم هرچند دقیقه یک پدر، یک مادر، یک فرزند، و یک آدم با هزار امید و آرزو لت‌وپار می‌شود، بین آهن‌قراضه‌هایی که اسم‌شان ماشین است و قیمت‌شان معادل بهترین خودروهای روز دنیا.

گاهی هم جنگ زرگری راه می‌اندازند و برای هم شاخ‌وشانه می‌کشند و همدیگر را به منفعت‌طلبی و کم‌کاری متهم می‌کنند. این وسط اما گوشت قربانی همان است که همیشه هست.

* شعر از اسدی