چند می‌گیری کرنا انتقال دهی؟!

مستقل آنلاین، محمدرضا سالارمقدم مدیر مسؤل پایگاه خبری نوید تربت/

به زودی شاهد پیک کرونا به بهانه پرداخت وام یک میلیونی خواهیم بود. گاهی آدم شک می‌کند که سیاستمداران ما بر چه اساسی در موارد مختلف تصمیم می‌گیرند و بلافاصله به اجرا می‌گذارند؟ آنهم بدون اینکه اندکی به عواقب آن فکر کنند! آیا آن‌ها از مشاوران متخصص در زمینه‌های مختلف برخوردارند؟ اگر هم مشاور دارند این مشاوران آنقدر شجاع هستند که بدون واهمه نظر کارشناسی خود را اعلام نمایند یا افرادی متملق و چاپلوس هستند که بجای مشورت دادن فقط چیزی را می‌گویند که خوشایند اربابان قدرت باشد؟ در تصمیمات مهم به‌ویژه آنجا که به سلامت جامعه مربوط می‌شود دوراندیشی و آینده‌نگری از اهمیت به‌سزایی برخوردار است. متاسفانه تصمیمات غیرکارشناسانه و خلق‌الساعه‌ی دولت‌ها که عوارض منفی و هزینه‌های آن گریبان مردم را گرفته کم نیست. نمی‌خواهیم به یکایک آن‌ها بپردازیم که بحری است طویل، فقط تصمیم اخیر دولت در رابطه با پرداخت وام یک میلیون تومانی به یارانه‌بگیران را بررسی می‌کنیم. ابتدا اعلام کردند جهت حمایت و جبران اندکی از آسیب‌های کرونا یک فقره وام یک میلیون تومانی برای خانواده‌های یارانه‌بگیر در نظر گرفته شده آن‌هم با بهره ۱۲ درصد، پس از اینکه با اعتراضات مختلف مواجه شدند گفتند منظورمان ۴ درصد کارمزد است و گرنه ۸ درصد بقیه را خود دولت می‌پردازد! اما نحوه واریز! آن‌هم داستانی است پر آب چشم؛ اعلام کردند هر خانواده‌ای که این وام را می‌خواهد باید سرپرست خانوار از طریق سیم کارتی که به نام خودش باشد موافقت با دریافت وام را به سرشماره موردنظر اعلام نماید. اینجاست که می‌گوییم تصمیمی غیرکارشناسانه و عجولانه گرفته شده، چرا؟ چون در بسیاری از خانواده‌های روستایی و حاشیه شهرها سیم‌کارتی به نام کسی که یارانه به حسابش واریز می‌شود نیست. ملت برای دریافت سیم کارت به دفاتر پیشخوان دولت، همراه اول و ایرانسل هجوم آوردند و زحمات چند ماهه ستاد مقابله با کرونا را با حذف فاصله اجتماعی و فیزیکی نقش بر آب نمودند. درصورتی که این وضعیت ادامه یابد؛ با آلوده بودن حتی یک نفر، حداکثر پانزده روز بعد با فاجعه پیک کرونا مواجه خواهیم شد که هزاران گرفتار به ویروس کرونا را بجا خواهد گذاشت و برای جمع کردن بیماری باید چند صد برابر این یک میلیون تومان را هزینه کرد. اگر ذره‌ای درایت وجود داشت شاهد این تجمعات خطرزا نمی‌بودیم چرا که راه‌حل آن بسیار ساده است. یا این یک میلیون تومان را به حساب همه یارانه‌بگیران، همان گونه که یارانه را پرداخت می‌کنند واریز نمایند و یا اگر می‌گویند شاید برخی موافق با دریافت آن نباشند فقط به همان‌ها اعلام کنند که عدم نیاز خود را به دریافت وام به سرشماره مورد نظر ارسال کنند. در این‌صورت دیگر شاهد تجمع مردم در مکان‌های خاص و انتقال ویروس نخواهیم بود. گرچه کل داستان هم نشان بی‌درایتی نبود بلکه ماجرای وام و پیامک و تجمع و دفاتر پیشخوان همگی نانی دارد که از آبِ وام یک میلیونی چندین میلیارد بیشتر است.