زهران ممدانی: زلزله‌ای سیاسی در قلب سرمایه‌داری
lحمدحسین واحدی
زهرا ممدانی، که از پدری اوگاندایی و مادری هندی‌تبار متولد شده، پس از مهاجرت به آمریکا توانسته جایگاه خود را در این کشور تثبیت کند. او حتی پس از مهاجرت به آمریکا به تحصیل ادامه داد و سپس به کار مشاوره املاک پرداخت. به نظر می‌رسد که در ایالات متحده، حتی شغل مشاوره املاک نیز به‌نوعی جنبه سیاسی دارد، چرا که افرادی مانند دونالد ترامپ و استیو ویتکاف نیز در این حوزه فعالیت داشته‌اند.
اکنون ممدانی در جایگاه یک مشاور املاک و موزیسین هیپ‌هاپ، تلاش می‌کند تا چهره‌ای جدید از آمریکا ارائه دهد؛ چهره‌ای که ترکیبی از سوسیالیسم و آموزه‌های اسلام باشد. او در نیویورک به‌گونه‌ای عمل کرده که گویی قصد دارد تمامی قشرهای مختلف مردم را با خود همراه کند. ممدانی به مجلس امام حسین می‌رود، به دیسکوها سر می‌زند، و از تجمعات ال‌جی‌بی‌تی حمایت می‌کند؛ جامعه‌ای که ۹۰ درصد از آن‌ها به حزب دموکرات رای می‌دهند، حزبی که در بسیاری از اعتراضات ضد جمهوری‌خواهانه نقش دارد.
جمهوری‌خواهانی که اغلب ضد مهاجر، ضد ال‌جی‌بی‌تی‌ها و ضد سیاه‌پوستان هستند، در مقابل، اکثریت مردم نیویورک، که عمدتاً مهاجر هستند، به دموکرات‌ها تمایل دارند. ممدانی، که خود یک مهاجر است، توانسته در این شهر، که جمعیت زیادی از مهاجران در آن زندگی می‌کنند، حمایت گسترده‌ای جلب کند. او از یک خانواده مرفه مهاجر است و توانسته به مهاجران وعده‌هایی سوسیالیستی بدهد؛ وعده‌هایی همچون اتوبوس‌های مجانی، منجمد کردن قیمت اجاره خانه، ایجاد فروشگاه‌های دولتی و... .
اما سوال اینجاست که این وعده‌ها چگونه تامین خواهند شد؟ ممدانی قصد دارد منابع مالی این برنامه‌ها را از طریق افزایش مالیات بر شرکت‌ها و ثروتمندان تامین کند.
در حالی که ممدانی به دنبال اجرای این برنامه‌ها است، دونالد ترامپ نیویورک را تهدید به کاهش بودجه کرده است. با این حال، ممدانی در تاریخ آمریکا کار بی‌سابقه‌ای انجام داده است. او در رویای آمریکایی، وعده‌هایی مانند اتوبوس‌های مجانی و خانه‌های ارزان قیمت می‌دهد، مسائلی که در آمریکا کمتر به‌چشم می‌خورد. اما آنچه جالب‌تر است، روش تبلیغاتی او برای رسیدن به قدرت است. ممدانی هیچ میتینگ انتخاباتی برگزار نمی‌کند. او تلاش می‌کند تا با افراد مختلف با زبان خودشان ارتباط برقرار کند، روشی که به آن "code switching" می‌گویند.
او حتی تمام نیویورک را به‌صورت پیاده می‌گردد، با مردم صحبت می‌کند و دست می‌دهد. این روش تبلیغاتی باعث شده است که تحلیلگران به این پدیده لقب "Mammadani Effect" بدهند. ممدانی به‌نظر می‌رسد که زبان جامعه آمریکایی را فهمیده و سعی دارد خود را در سیاست این کشور تثبیت کند. او حتی در جنبش جهانی ضد اسرائیلی BDS شرکت کرده و زمانی که به او لقب یهودستیز داده‌اند، اظهار داشت: "من یهودستیز نیستم، من تنها از سیاست‌های اسرائیل انتقاد می‌کنم."
ممدانی با ترکیب آموزه‌های سوسیالیستی، محافظه‌کاری و گاهی پوپولیسم، توانسته است جایگاه خود را در میان مردم آمریکا تثبیت کند. با این حال، در میان جمهوری‌خواهان، لابی‌های اسرائیل، سرمایه‌داران و وال‌استریت از او بسیار متنفرند. اکنون او به‌عنوان یک سیاستمدار سوسیال‌دموکرات مسلمان توانسته در مرکز سرمایه‌داری و پایتخت اقتصادی جهان، یعنی نیویورک، با ایده‌های سوسیالیستی پیروز شود؛ ایده‌هایی همچون کاهش تعداد بی‌خانمان‌ها، که در آمریکا بیش از ۵۰۰ هزار نفر هستند. ممدانی همچنین وعده داده است که نگهداری رایگان از کودکان را فراهم کند؛ هزینه نگهداری از کودکان در آمریکا سالانه برای هر خانواده حدود ۲۵ هزار دلار است.
تمام این برنامه‌ها، وعده‌هایی است که ممدانی به مردم داده است. کاندیدی که تنها دو ماه پس از کشته شدن چارلی کرک، با حمایت گلوبالیست‌هایی همچون الکس سورس (فرزند جورج سورس) به صحنه سیاسی آمریکا وارد شده است.
ارسال نظر