سومین مالدینی؛ هت‌تریک یک خانواده میلانی!
اوایل تابستان بود که دانیل مالدینی برای میلان بازی کرد تا سومین نسل از مالدینی‌ها با پیراهن میلان به میدان برود.
دانیل 17ساله اولین بازی‌اش با پیراهن میلان را در دیداری دوستانه برابر بایرن مونیخ انجام داد. او در کانزاس‌سیتی در ترکیب ثابت میلان قرار گرفت.
به این ترتیب او پا جای پای پائولو مالدینی، پدر مشهورش گذاشت، که هفت بار قهرمانی سری آ و پنج بار قهرمانی لیگ قهرمانان را در سه دهه در کارنامه خود ثبت کرده است.
چزاره، پدربزرگ دانیل هم در دهه‌های 50 و 60 میلادی برای میلان بازی کرد و چهار بار فاتح لیگ و یک بار فاتح جام باشگاه‌های اروپا شد اما چزاره و پائولو مدافع بودند و هر کاری می‌کردند تا رقیب نتواند گل بزند.
دانیل که پشت سر کریشتوف پیونتک، مهاجم لهستانی و سامو کاستیخو، مهاجم اسپانیایی بازی می‌کرد، پست متفاوتی با پدر و پدربزرگش دارد.
او در پست شماره 10 به میدان می‌رود و سرعت بالایی دارد و گل‌های فراوانی هم برای تیم به ارمغان می‌آورد. رویای او بازی با پیراهن تیم ملی کشورش است.
او پس از دعوت به تیم زیر 18 ساله‌های ایتالیا گفت: «می‌خواهم به پیراهن آتزوری احترام بگذارم و رویای من این است که روزی به تیم بزرگسالان برسم، همانطور که پدربزرگ و پدرم رسیدند. من همیشه از پدرم کمک گرفته‌ام و او به من توصیه‌های بسیاری داشته است. او همیشه به من می‌گوید که فروتن بمانم، چه داخل و چه خارج میدان.»
او درباره پست خود هم گفت: «من بازی تهاجمی انجام می‌دهم، مانند یک شماره 10 که به فکر گلزنی است. نقاط قوت من این است که با تنها چند لمس توپ بازی می‌کنم، ضربات ایستگاهی را خوب می‌زنم و اوضاع را پیش از دیگران می‌بینم.»
مالدینی در تیم میلان پریماورا، یعنی تیم جوانان میلان خوش درخشید و به این ترتیب به تیم اصلی راه یافت. هرچند که میلان از دسته اول رقابت‌های جوانان سقوط کرد اما مالدینی توانایی‌های خود را به رخ کشید. او فصل را با 9 گل در 22 بازی به پایان رساند، آن هم برای تیمی که دچار بحران بود. مربیان تیم هم گفتند که او بهترین بازیکن تیمشان بوده است.
او در فوریه هم تیتر رسانه‌ها شد. او مقابل جوانان جنوا گلی تماشایی به ثمر رساند. پدرش که مدیر میلان است هم او را از نزدیک تماشا می‌کرد.
پس از گلزنی دانیل، دوربین به سراغ پائولو رفت و او لبخندی آرام زد و نشان داد که از این گل راضی است.
اما کار مالدینی جوان سخت است، چون او جانشین چزاره و پائولو، دو بازیکن بزرگ میلان شده است. با این حال او ژن فوتبالی را دارد و می‌تواند سن‌سیرو را مانند پیشینیانش شعله‌ور سازد.
ارسال نظر