در دهه‌های اخیر، با افزایش نگرانی‌ها درباره تأثیرات تولید پلاستیک بر محیط زیست و تأکید بر استفاده از منابع انرژی تمیز، صنعت پلاستیک به دنبال راهکارهای نوینی برای تولید پلاستیک با مصرف انرژی کمتر است.

برخی از راهکارهای نوین در این زمینه

استفاده از فناوری‌های پیشرفته: استفاده از فناوری‌های نوین مانند فرایندهای کاتالیزوری، پیشرفته‌سازی فرایندهای نفتی و الکترولیز آب برای تولید هیدروژن، می‌تواند کمک کند تا انرژی مورد نیاز برای تولید پلاستیک به شدت کاهش یابد.

استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر: جایگزینی منابع انرژی فسیلی با منابع انرژی تجدیدپذیر مانند خورشیدی، بادی و هیدروژن سبز، می‌تواند مصرف انرژی در فرآیندهای تولید پلاستیک را به شدت کاهش دهد.

طراحی بهینه محصولات: طراحی محصولات پلاستیکی به گونه‌ای که مصرف مواد و انرژی در فرآیند تولید آنها کاهش یابد، می‌تواند اثرات مثبتی بر محیط زیست داشته باشد مانند تولید سطل 20 لیتری در مشهد.

استفاده از پلاستیک‌های قابل بازیافت: افزایش استفاده از پلاستیک‌های قابل بازیافت و توسعه فناوری‌های بازیافت پلاستیک، می‌تواند به کاهش مصرف انرژی در فرآیند بازیافت و تولید مجدد پلاستیک‌ها کمک کند.

توسعه فرآیندهای تولید کم‌انرژی: تحقیق و توسعه در زمینه فرآیندهای تولید پلاستیک کم‌انرژی، از جمله فرآیندهای خمیرزایی و فرآیندهای نانوتکنولوژی، می‌تواند به بهبود کارایی و کاهش مصرف انرژی در صنعت پلاستیک کمک کند.

تشویق به مصرف پلاستیک‌های بیودگرادابل: افزایش تشویق به استفاده از پلاستیک‌های بیودگرادابل که از منابع طبیعی تجدیدپذیر تولید می‌شوند و در فرآیند تجزیه طبیعی می‌شوند، می‌تواند به کاهش نیاز به انرژی برای تولید پلاستیک کمک کند.

استفاده از پلاستیک‌های بی‌هدررفت: توسعه پلاستیک‌هایی که در طی فرآیندهای تولید، استفاده و دفع، هدررفت کمتری داشته باشند، می‌تواند به کاهش مصرف انرژی و منابع در دوره زندگی محصولات پلاستیکی کمک کند.

مدیریت بهینه زنجیره تأمین: بهبود فرآیندهای مدیریت زنجیره تأمین، از تأمین مواد اولیه تا توزیع محصولات، می‌تواند به بهره‌وری انرژی در صنعت پلاستیک کمک کند.

آموزش و آگاهی‌بخشی: برنامه‌های آموزشی و آگاهی‌بخشی در مورد استفاده بهینه از انرژی، مدیریت پسماند، و استفاده مجدد و بازیافت پلاستیک‌ها، می‌توانند نقش مهمی در کاهش مصرف انرژی در صنعت پلاستیک ایفا کنند.

تحقیق و توسعه مداوم: سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه فناوری‌های جدید و بهبود فرآیندهای موجود، باید به صورت مداوم ادامه یابد تا به دنبال راهکارهای موثرتر و کم‌انرژی‌تر برای تولید پلاستیک بپردازیم.

تحریم و تنبیه مصرف ناپایدار: تنظیم و اجرای قوانین و مقرراتی که مصرف ناپایدار و بی‌توجه به نیازهای محیط زیست را تنبیه کنند، می‌تواند به ایجاد تحول در صنعت پلاستیک کمک کند.

تحولات در فناوری بازیافت: توسعه فناوری‌های بازیافت پلاستیک، از جمله فرآیندهای بازیافت شیمیایی و فیزیکی، می‌تواند به افزایش بهره‌وری در استفاده مجدد از مواد اولیه و کاهش نیاز به مواد اولیه جدید کمک کند، که در نتیجه مصرف انرژی را کاهش می‌دهد.

انتقال به پلاستیک‌های بی‌هدررفت: تحقیقات بر روی پلاستیک‌هایی که در صورت دفع به محیط زیست، هدررفت کمی دارند یا به شکل طبیعی تجزیه می‌شوند، می‌تواند به کاهش مصرف انرژی مرتبط با دفع پلاستیک‌ها کمک کند.

استفاده از انرژی جایگزین: به‌جای استفاده از انرژی‌های فسیلی در فرآیندهای تولید پلاستیک، استفاده از انرژی‌های جایگزین و تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی، بادی، یا هیدروژن سبز، می‌تواند به بهبود کارایی و کاهش اثرات محیطی کمک کند و همچنین در قیمت بطری 1 لیتری تاثیرگذار باشد.

مدیریت بهینه پسماند: برنامه‌های مدیریت پسماند با هدف جلوگیری از تخریب محیط زیست و افزایش بازیافت و استفاده مجدد از پلاستیک‌ها، می‌تواند به کاهش مصرف انرژی مرتبط با تخلیه پسماند‌های پلاستیکی کمک کند.

تحولات در فرآیندهای حمل و نقل: به‌جای حمل و نقل محصولات پلاستیکی با وسایل نقلیه با مصرف انرژی بالا، استفاده از وسایل نقلیه با تکنولوژی‌های پیشرفته و کم‌مصرف انرژی، می‌تواند به کاهش انرژی مصرفی در این مرحله کمک کند.

تحقیق و توسعه در حوزه مواد جایگزین: سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه مواد جایگزین برای پلاستیک‌های معمولی، مانند پلاستیک‌های بیودگرادابل، پلاستیک‌های قابل تجزیه طبیعی و مواد زیستی مانند پلاستیک‌های مبتنی بر سلولز، می‌تواند به کاهش مصرف انرژی و اثرات منفی بر محیط زیست کمک کند.

توسعه فرآیندهای سبز: استفاده از فرآیندهای سبز و دوستدار محیط زیست در تولید پلاستیک می‌تواند به کاهش مصرف انرژی و آلاینده‌ها در طول دوره زندگی محصولات پلاستیکی کمک کند همچون بطری 250 سی سی در اصفهان.

توسعه فناوری‌های ذخیره انرژی: استفاده از فناوری‌های ذخیره انرژی در فرآیندهای تولید پلاستیک می‌تواند به بهبود کارایی انرژی و کاهش اتلاف انرژی در صنعت پلاستیک کمک کند.

تشویق به استفاده از مواد بازیافتی: تشویق به استفاده از مواد بازیافتی در تولید پلاستیک و تشویق به بازیافت و استفاده مجدد از پلاستیک‌های مصرفی، می‌تواند به کاهش مصرف انرژی و منابع طبیعی در صنعت پلاستیک کمک کند.

همکاری بین‌المللی: همکاری بین‌المللی و تبادل دانش و تجربیات در زمینه تولید پلاستیک با کمترین مصرف انرژی، می‌تواند به ایجاد راهکارهای موثرتر و گسترده‌تر برای کاهش مصرف انرژی و بهره‌وری بیشتر در صنعت پلاستیک منجر شود.

تحقیق در زمینه روش‌های نوین تولید: تحقیقات بیشتر در زمینه روش‌های نوین تولید پلاستیک با استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند چاپ سه‌بعدی، فناوری‌های نانو، و اتوماسیون، می‌تواند به کاهش مصرف انرژی و افزایش بهره‌وری در صنعت پلاستیک کمک کند.

تحریم و محدودسازی استفاده از پلاستیک‌های غیرقابل تجزیه: تنظیم قوانین و مقرراتی که استفاده از پلاستیک‌های غیرقابل تجزیه و تخریب را محدود کنند و مصرف پلاستیک‌های قابل تجزیه و بازیافت را تشویق کنند، می‌تواند به کاهش مصرف انرژی مرتبط با تخریب و دفع این پلاستیک‌ها کمک کند.

توسعه بسترهای بازاریابی برای محصولات پایدار: توسعه بسترهای بازاریابی و ترویج برای محصولات پلاستیکی پایدار، از جمله پلاستیک‌های قابل بازیافت و بیودگرادابل، می‌تواند به افزایش تقاضا و تولید این محصولات و در نتیجه کاهش مصرف انرژی کمک کند.

تحقیق در زمینه انتقال فناوری: تحقیقات بیشتر در زمینه انتقال فناوری‌های پیشرفته تولید پلاستیک به کشورها و مناطقی که از منابع طبیعی و انرژی کمتری برخوردارند، می‌تواند به افزایش بهره‌وری و کاهش مصرف انرژی در سطح جهانی کمک کند.

تشویق به تحول در زنجیره تأمین: تشویق به تحول در زنجیره تأمین پلاستیک، از تأمین مواد اولیه تا توزیع محصولات، به سمت استفاده از منابع انرژی کمتر و بهتر، می‌تواند به کاهش مصرف انرژی و تأثیرات منفی بر محیط زیست کمک کند.

همکاری صنعتی و دولتی: همکاری بین صنعت و دولت برای تشویق به استفاده از تکنولوژی‌های پایدار در تولید پلاستیک، ایجاد تشویق‌های مالی و مالیاتی مناسب و ترویج آگاهی در جامعه در مورد اهمیت کاهش مصرف انرژی، می‌تواند به بهبود وضعیت محیط زیست و اقتصاد کشورها کمک کند.

توسعه رویکردهای جدید در طراحی محصولات: استفاده از رویکردهای طراحی جدید که به بهبود قابلیت بازیافت و کاهش مصرف انرژی در فرآیندهای تولید محصولات پلاستیکی منجر شود، می‌تواند به کاهش تأثیرات زیست‌محیطی این صنعت کمک کند.

نتیجه گیری

تولید پلاستیک با کمترین مصرف انرژی و کمترین تأثیرات منفی بر محیط زیست نیازمند توجه به راهکارهای گوناگونی است که در زمینه‌های مختلف از فناوری‌های پیشرفته گرفته تا تغییر در رویکردها و سیاست‌ها، مطرح شده است. همکاری بین دولت، صنعت، و جامعه مهمترین عامل در تحقق این اهداف است. با توجه به اینکه تأثیرات منفی صنعت پلاستیک بر محیط زیست جهانی است، پیگیری اقدامات و تدابیر موثر در این زمینه نه‌تنها به حفظ محیط زیست کمک می‌کند بلکه به بهره‌وری بیشتر و پایداری اقتصادی نیز کمک می‌کند. این اقدامات باید با هماهنگی و تلاش مشترک انجام شوند تا به دنیایی بهتر و پایدارتر برای نسل‌های آینده برسیم.