تجدیدنظر در سیاست خارجی لازم و ضروری است

مهدی پازوکی، تحلیلگر اقتصادی در گفتگو با «مستقل آنلاین» درباره تبعاتی که مکانیسم ماشه می تواند روی مناسبات اقتصادی بگذارد، اظهار داشت: قبل از اینکه درباره تاثیرات بازگشت تحریم های سازمان ملل چیزی بگویم، تاکید می کنم که اقتصاد در ایران به قدری به بهم ریختگی دچار شده که برای به کار بردن لفظ بحران، نیازی به فعال شدن ماشه یا رخدادهای دیگر نداریم. گرانی در ایران سابقهِ چند دهه ای دارد اما شرایطی که از اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷ و با خروج آمریکا از برجام بروز و ظهور کرد، جامعه را به معنای واقعی با بحران روبرو کرد.

 استاد دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه گفت: ایران به دلیل نوع نگاهی که در سیاست خارجی به غرب و آمریکا دارد، همیشه و در هر شرایطی باید به استقبال تحریم برود. بنابراین وقتی در شرایط تحریمی، کشورهایی که در اقتصاد جهانی حرف های زیادی برای گفتن دارند، نمی خواهند و نمی توانند با ایران وارد تعامل تجاری شوند، طبیعی است که تولید در ایران مغفول بماند و نتوانیم، سرمایه خارجی جذب کنیم. پس از آنجایی که قانون نانوشته ای در اقتصاد «جذب سرمایه خارجی و تولید» را الزام های اصلی رونق اقتصادی می داند، لاجرم باید قید پیشرفت در حوزه اقتصاد را بزنیم و به صورت کج دار و مریز اقتصاد کشور را مدیریت کنیم.

او افزود: شرح شرایطی که کشور ما را به بحران مبتلا کرده، موید این است که احتایج مبرمی به «تعامل با نظام بین الملل» داریم. بالاخره همه یادشان است، وقتی در سال ۱۳۹۴ برجام رسمیت پیدا کرد، حتی شرکت های بزرگی از کشورهایی چون فرانسه و آلمان هم برای همکاری تجاری_ اقتصادی با ایران چراغ سبز نشان دادند. بنابراین خطاب به تندروهایی که به دلیل هراس از دست دادن منابعی که از تحریم دارند، تحدیدهای بین المللی را بی اثر یا کم اثر می دانند، باید گفت تنها راه رهایی از گرفتاری های اقتصادی و نجات مردم از تنگنای معیشتی این است که در دیپلماسی تجدیدنظر کنیم تا بابِ بازار جهانی اقتصاد به روی ما باز شود.

وی توضیح داد: علاوه بر چین، روسیه و هند هنوز هم کشورهایی هستند که خود را مقید به رعایت تحریم‌های سازمان ملل نبینند. مثلا همین کشورهایی که در همسایگی ما قرار دارند، درست است که تا حد زیادی نمی توانند با ایران داد و ستد کنند، اما در این شرایط، معامله با آنها می تواند گره‌گشا باشد.

پازوکی یادآور شد: حل مسائل ریز و درشت کشور فقط راه حل سیاسی دارد. بنابراین با توجه به میزان خسارت اقتصادی که به ما تحمیل شده می توان اذعان کرد، تجدیدنظر در سیاست خارجی لازم و ضروری است.