۴۰ سال قبل نماینده آیت الله العظمی خویی را در مشهد ربودند و ریشش را تراشیدند!

علی نظری سردبیر مستقل‌آنلاین

در سفری که به مشهد مقدس داشتم در ملاقاتی با سیدمحمدباقر مصباح موسوی فرزند آیت الله سیدمحمدحسین مصباح داشتم. وی از مظلومیت آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خویی، برایم سخن گفت.
یکی از مظلومیت‌های آیت الله خویی مربوط می‌شود به ماه مبارک رمضان سال ۱۳۶۱ که معظم له یک روز زودتر از آقای خمینی پایان ماه مبارک رمضان و عید فطر را اعلام می‌نماید.

فردای آن روز سوپر انقلابی‌های مسلحِ اوایلِ انقلاب، در مشهد به سرکردگی فردی به نام صفایی به حسینیه ایشان می‌آیند و این عالم وارسته را سوار بر ماشین می‌کنند و به بیابان‌های اطراف مشهد می‌برند. بعد از چند ساعت آزار و اذیت، قیچی به دست وی می‌هند و این سید مظلوم را تهدید می‌کنند که خودش ریش‌هایش را بتراشد!

متاسفانه با کمال وقاحت و جسارت از این معرکه دردناک هم  فیلم  می‌گیرند که اثبات کنند این سید مظلوم و جلیل القدر خودش اقدام به تراشیدن ریش خود کرده است!

بعد از چند ساعت وی را با ظاهری پریشان و آشفته مقابل هتل ... روبروی منزلش رها می‌کنند و می‌روند! سرانجام مرحوم آیت الله سیدمحمدحسین مصباح موسوی با وضعیتی تحقیر‌آمیز به خانه‌اش باز می‌گردد!

لازم به یاداوری است (آیت الله سیدمحمدحسین مصباح موسوی معتمد المراجع)، نماینده مرحوم آیات عظام سید حسین بروجردی، محسن حکیم و ابوالقاسم خویی در مشهد بوده است.

واقعا چه کسی پاسخگوی این ظلم و عداوت به مرجعیت و علمای برجسته در سالیان نخستین انقلاب ۵۷ می‌باشد؟

اعلام رویت ماه شوال و عید سعید فطر از سوی آیت الله العظمی خویی و سپس افطار کردن مقلدانش و برگزاری نمازعید فطر آیا ذنب لایغفر بوده است؟
این حکایت بعد از مرگ نسل ما برای نسل‌های آینده سوالی بدون جواب خواهد ماند که مگر سیستم مرجعیت پادگانی است که همه ناگزیرند از یک فرمانده اطاعت کنند؟

مراجع شیعه طبعا در احکام، فتاوی و نحوه استنباط از فقه، اختلاف نظرهای فراوانی با هم دارند! مگر آیت الله خمینی امام معصوم بوده است که اعلام جداگانه عید فطر از سوی آیت الله خویی گناهی نابخشودنی قلمداد شده و نماینده ایشان به این شکل شنیع مورد هتک حرمت واقع می شود؟

بهرحال بعد از گذشت چهار دهه ماه پشت ابر نمی‌ماند و این حقایق با تاخیر بیش از چهار دهه برای مردم منتشر می‌گردد!