توضیحات سردبیر مستقل آنلاین در باره گفتگو با عطریانفر

متاسفانه افراد کم عمقی که از سال ۸۸ سیاسی شده‌اند و آرشیو سیاسی ذهن این گروه مطلقا توانایی ورود و توجه به تحولات قبل از انتخابات ۸۸ راندارد، مرجع قضاوت خویش برای سنجش یک پدیده سیاسی یا یک کنشگر باسابقه مثل آقای عطریانفر را منحصر به دادگاه انتخابات ۸۸ نموده‌اند.این نحوه نگرش و قضاوت درباره فرد خوش سابقه‌ای مثل عطریانفر مطلقا واقع‌بینانه نیست.

آقای عطریانفر بیش از ۴۸ سال است که در سپهر سیاسی ایران مشارکت موثر داشته. قبل از انقلاب بعنوان یک عضو جنبش دانشجویی در تحولات سیاسی دهه ۵۰ کارنامه‌ای روشن و قابل دفاع دارد.

در سال۱۳۵۴ هنگامی که سازمان مجاهدین خلق به انحراف ایدئولوژیک دچار شد،چهره‌هایی چون شریف واقفی و صمدیه لباف حاضر به پذیرش ایدئولوژی التقاطی نشدند و جانشان را در این راه گذاشتند، محمد عطریانفر بعنوان یک دانشجوی مسلمان با التقاط مجاهدین خلق مقابله کرد و بعد از شهادت شریف واقفی یکی از کسانی بود که با سردمداران التقاط مانند تقی شهرام مقابله کرد.

فرصت طلبانی چون رجوی که در غیاب رهبران اولیه سازمان با التقاطیون پیوند خوردند به علت حضور چهره‌هایی چون لطف الله میثمی و عطریانفر و سایر مسلمانان حاضر در فعالیتهای آن عصر هرگز نتوانستند به مطلوب خویش یا همان هژمونی ایدئولوژیکی التقاطی (مارکسیستی-اسلامی) دست یابند. عطریانفر در دهه ۶۰ هم از عناصر فعال جبهه انقلاب بود و در دسته بندی‌های سیاسی از زمره افرادی بود که به نحله روشنفکران دینی تعلق داشت.

فراموش نمی‌کنم که محمد عطریانفر در آغاز دهه ۷۰ از موسسان و نفر دوم روزنامه همشهری بود. ورود اولین روزنامه رنگی به جمع روزنامه‌های موثر اقدام مبارکی بود که توسط کرباسچی و عطریانفر و....صورت گرفت.

در جریان انتخابات دوم خرداد باز هم محمد عطریانفر از افراد موثر پشت پرده بود که منجر به پیروزی خاتمی در انتخابات ۷۶ شد.

عطریانفر از مشاوران نزدیک و افراد مورد وثوق مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی بود.

در انتخابات ۸۴ جزء ۵ نفر اول ستاد انتخاباتی مرحوم هاشمی بود. اوج فعالیت‌های انتخاباتی این سیاستمدار کارکشته، حضور فعال و اثربخش در ستاد مهندس میرحسین موسوی بود.

وقایع تلخ ۸۸ مثل همان نمایش تلویزیونی جلسه دادگاه از اقدامات نامطلوب رسانه ملی بود که به تلخکامی میلیون‌ها نفر حامی میرحسین موسوی انجامید.

عطریانفر در آن جلسه در واقع به تکرار مواضع گذشته‌اش در خصوص پیوند ۲ بال جمهوریت و اسلامیت نظام نمود. بهزاد نبوی که درآن جلسه حضور داشت گواهی داد که حرفهای عطریانفر در دادگاه مطلب جدیدی نیست و بارها در جلسات خصوصی همین حرفها را از عطریانفر شنیده ایم.

هرچند که جوانان جنبش سبز آن اظهارات را نپسندیدند و از شخصیتی چون عطریانفر مکدر شدند.

بعنوان یک کنشگر سیاسی که ۴۲ سال فعالیت ممتد سیاسی دارم به همه جوانان می‌گویم، عطریانفر را فقط در اعترافات ۸۸ خلاصه نکنید. اوشخصیتی است که اگر مجموع فعالیت‌هایش در ۴۸ سال گذشته در ترازوی نقد گذاشته شود با احتساب همه نقاط قوت وضعف، قطعا نمره قبولی می‌گیرد.

ما در دنیای سیاست باید واقع بین باشیم. نمی‌توانیم با  مشاهده یک خطا خط بطلان بر زندگی یک پیشکسوت سیاسی  بکشیم.

فراموش نکنیم  همه ما در دوران مدرسه در پایان سال و هنگام اخذ کارنامه دقیقا نسبی‌گرا بودیم. ما حتی با کسب نمره ۱۰ از معلم خویش مردود و رفوزه نمی‌شدیم، حالا چه شده است با یک و یا چند خطا اگر شخصی چون عطریانفر نتواند ۲۰ بگیرد و نمره ۱۵ یا ۱۶ بگیرد در صدد بایکوت و حذف ایشان برمی‌آییم؟

فراموش نکنیم شرایط زندان و اعترافات یک زندانی نمی‌تواند در افکار عمومی قانع کننده باشد. آیا فراموش کرده‌ایم که عنصر باکفایتی چون مهندس عزت الله سحابی با کوله‌بار افتخار ۶۰ سال تلاش در راه آزادیخواهی و استقرار دموکراسی، وقتی در سال ۱۳۶۹ به اجبار در صندلی اعتراف تلویزیونی نشست، شبیه بقیه اعتراف کنندگان و عطریانفر حرف زد، اما همان موقع و بعدها فعالان سیاسی  کشورهرگز آن اعترافات اجباری سحابی را ملاک قضاوت برای شخصیت سحابی قرار ندادند!

 آیا بهتر نیست در قضاوت عطریانفر مانند عزت الله سحابی عمل کنیم.

علی نظری سردبیر روزنامه مستقل