آینده‌ی مجهول در انتظار ثروتی به نام صنعت ناوبری

روح‌الله فلاح تبار 

کارشناس هوانوردی 

حکمرانی در شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران تنها در سایه لابی‌گری برای رسیدن به مسند و بدون برنامه راهبردی مدون میسر نخواهد بود.

عده‌ای که دانش اصلاح ساختار و مدیریت بهره‌ور فرودگاهی را نمی‌دانند عنوان می‌کنند که زمان جدایی ‌مدیریت فرودگاه‌ها و ناوبری نرسیده است. مدیریت بهره‌ور در شرکت فرودگاه‌ها زمانی و جایی و وعده‌ای در آینده نیست. آینده‌ی شرکت فرودگاه‌ها گذشته است. امروز ما در گذشته‌ی تلخی زندگی می‌کنیم که محصول مدیریت همین افراد ترسو و منفعت‌طلب می‌باشد.

بهره‌وری مدیریت یعنی اینکه بتوان از سرمایه‌ی عظیم فرودگاه‌های کشور،ثروت آفرینی و مدیریت هزینه‌ کرد. ساختار هزینه شرکت فرودگاه‌های کشور ایراد جدی دارد که متاسفانه دانش و اراده‌ی اصلاح ساختار هزینه وجود ندارد.

دلارهای ناوبری در حال سوزاندن استعدادهای فرودگاهی ماست. سرمایه‌ی ملی فرودگاه‌ها معطل دلارهای ناوبری است. فرودگاه‌ها به مثابه بچه پولدارهای ملی اداره می‌شوند و در هر استان چندین هزار هکتار زمین با عنوان فرودگاه، برای دخل و خرج خود عاجز است در صورتی که در همان استان یک کارآفرین با ۱۰۰ متر زمین در حال جهاد اقتصادی است.

مدیران فرودگاه‌های ما مدیران هزینه‌ای هستند و تنها برای جذب اعتبار با هم رقابت می کنند. جلسات هزینه‌ای با استاندار،فرماندار، امام جمعه و نماینده مجلس برای طراحی‌های دست بالای صورت گرفته، برگزار می‌کنند و فاکتور خوش خدمتی‌ها را بر قد خمیده ناوبری تحمیل می‌کنند. در حالیکه هیچ برنامه‌ی مدون و قابل دفاع برای سودآوری فرودگاه‌ها و مدیریت هزینه و جلوگیری از طراحی های دست بالا وجود ندارد.

شرکت فرودگاه برای افزایش تاب‌آوری نیاز جدی به اصلاحات در بخش ساختار حکمرانی و هزینه دارد و این حکمرانی ناکارآمد باید اصلاح گردد و پذیرش این نکته که مدیریت از سنگ کف ترمینال تا ارتفاع ۵۰ هزار پایی سالهاست که منسوخ شده است.

و اما چه باید کرد.

- ساختار شرکت فرودگاه‌ها به سمت جدایی صنعت ناوبری از صنعت فرودگاهی اصلاح گردد.

- طراحی دست بالا در فرودگاه‌ها متوقف گردد.

- یک بازنگری جدی در کارشناسی و نظارتِ بخش ساختمان،تاسیسات و تجهیزات صورت پذیرد.

- ساختار هزینه شرکت فرودگاه‌ها در راستای کمینه نمودن و ایجاد و حفظ بهترین شکل آن باز مهندسی گردد.

- برای نقطه سربه‌سر درآمد و هزینه‌های جاری هدف‌گذاری شود.

-ارزیابی عملکرد فرودگاه از ساخت و توسعه به برقراری پرواز و درآمد تغییر یابد.

اقتصاد فرودگاه‌های ما به "دلارهای ناوبری" معتاد است.