هدایت نقدینگی به سمت تولید با سازوکار مالیاتی محقق می شود

رشد گاه و بیگاه شاخص بورس همچنین نشان دهنده این است که بخشی از سرمایه سرگردان هرچند کوتاه اما در بازار سرمایه حضور پیدا می کنند. با این حال حوزه تولید و صنعت یکی از مهمترین بخش های اقتصادی کشور است که در آن خبری از ورود نقدینگی نیست.

سال هاست که کارشناسان و فعالان اقتصادی از کمبود منابع مالی و مشکلات تولیدکنندگان در تامین سرمایه در گردش و نقدینگی مورد نیاز فعالیت تولیدی صحبت می کنند. حقیقت این است که فضای اقتصادی امروز ایران برای تولیدکنندگان چندان مناسب نیست. مالکان نقدینگی نیز ترجیح می دهند در عوض سرمایه گذاری در حوزه پرریسک و زمان بری مانند تولید، منابع مالی خود را به سوی بازارهای کاذب هدایت کنند و در مدت زمانی کوتاه سود بیشتری به دست بیاورند.

در چنین فضایی و در روزهایی که دلالی و هجوم نقدینگی سرگردان به بازارهای موازی برای حفظ ارزش پول یکی از متدوال ترین رفتارهای اقتصادی ایرانی ها شده است، حضور در فضای تولید و استفاده از ظرفیت های اقتصادی کشور در جهت تولید کالای داخلی و ایجاد اشتغال برای نیروی کار ایرانی به مانند آغاز قدم گذاشتن در راهی است پرخطر و پر از چاله و چاه.

کارشناسان اقتصادی معتقدند در شرایطی که بخش تولید جذابیت بالایی برای سرمایه گذاران ندارد، استفاده از تسهیلات بانکی با شرایط ویژه ای برای تولید می تواند یکی از مهمترین راهکارها برای ادامه فعالیت واحدهای تولیدی در کشور باشد. با این حال مدت هاست که تولیدکنندگان و فعالان صنعتی از وضعیت بهره بانکی در قبال تسهیلات پرداخت شده گلایه می کنند.

در چنین شرایطی مهدی اشعری، پژوهشگر اقتصادی در گفتگو با خبرنگار «مستقل آنلاین» می گوید: یکی از اتفاقاتی که برای رونق تولید در کشور باید بیفتد بحث هدایت نقدینگی است. در کشور پول زیادی وجود دارد و شاهد رشد نقدینگی هستیم؛ اما مسئله اینجا است که این پول وارد فرآیند تولید نمی شود. با وجود حجم بالای نقدینگی، بخش های تولیدی کشور همچنان از نبود تأمین مالی می نالند.

بخش تولید تامین مالی نمی شود

وی با اشاره به هزینه بالای تامین نقدینگی برای حوزه تولید، ادامه داد: حقیقت این است که بخش تولید در خیلی از اوقات موفق به تأمین مالی نمی شود و اگر هم موفق شود با نرخ سود بالا می تواند تأمین مالی کند و این مسئله هزینه تولید را افزایش می دهد و باعث می شود تولید در رقابت با بازارهای دیگر بازنده باشد.

این پژوهشگر اقتصادی با اشاره به مفهوم هدایت اعتبار و تفاوت آن با هدایت نقدینگی، اضافه کرد: دو مفهوم هدایت اعتبار و هدایت نقدینگی با هم متفاوت هستند. به طور کلی وقتی سیاست گذاران سعی کنند پول های موجود از بخش های نامولد به سمت بخش های مولد هدایت شود، از این فرایند تحت عنوان هدایت نقدینگی نام می برند، اما وقتی سیاست گذاران تلاش کنند پول های جدیدی که خلق می شود به سمت تولید برود، هدایت اعتبار نامیده می شود.

هدایت نقدینگی با ساز و کار مالیاتی

اشعری در ادامه گفت: راه حل هدایت نقدینگی به سمت تولید ساز و کارهای مالیاتی است. این ساز و کارها باعث می شوند کسی که پول دارد احساس کند نگه داشتن پول به صرفه نیست و بردن پول در بازارهای غیرمولد برای او سودآوری نخواهد داشت. این فرد بهترین کاری که برای حفظ ارزش پول خود می تواند انجام بدهد این است که پول خود را وارد فرآیند تولید کند.

تولید نیازمند حمایت است

این کارشناس مسائل اقتصادی اضافه کرد: شرایط خاص موجود و تنگناهای به وجود آمده، سبب شده تا فعالان اقتصاد‌ درگیر چالش های جدیدی شوند و نتوانند در آرامش فعالیت کنند که این مهم ایجاب می کند اولویت مسئولان و حاکمیت توجه به مسائل اقتصادی باشد.

اشعری در پایان گفت: برای گذر از این بحران، باید تولید و اشتغال در اولویت نخست حمایت های دولت و نهاد‌های دیگر قرار گیرد‌. رونق تولید و حفظ وضعیت موجود اشتغال باید هدف سیاست گذار اقتصادی باشد. سیاست گذار اقتصادی باید با تسهیل شرایط و گسترده کردن چتر حمایتی اش، در راستای رونق فعالیت های اقتصادی گام های محکم بردارد و با ایجاد امنیت شغلی، آرامش نسبی را بر اقتصاد حاکم کند.