وقتی پلیس نصفه شب اتومبیل یک خانواده را به بهانه کشف حجاب از آنها بگیرد، مردم می‌توانند احساس امنیت کنند؟
تجربه شخصی یک وکیل مشهور از توقیف خودرویش به دلیل حجاب؛ «به من گفتند، همینی که هست»!
علی مجتهدزاده در روزنامه اعتماد نوشت:
مردم باید با دیدن پلیس احساس امنیت و آرامش کنند. اما آیا با فراگیری این دست اقدامات چنین احساسی از دیدن ماموران پلیس به شهروندان دست خواهد داد؟ وقتی پلیس نیمه شب اتومبیل یک خانواده را بدون هیچ‌گونه مستندات و اخطار قبلی به بهانه کشف حجاب از زیر پای آنها بگیرد و افراد را در خیابان تنها بگذارد، احساس شهروند نسبت به مامور پلیس چه خواهد بود؟
احساس شهروند نسبت به عدالت و قانون چه خواهد بود؟ مهم‌تر از همه اینها؛ آیا چنین روشی شهروندان را ترغیب به رعایت حجاب و معتقد به ارزش‌های عفاف می‌کند؟
عدم انطباق این دست اقدامات با قانون و موازین حقوقی و همین‌طور آثار و پیامدهای منفی آنها در سطح عمومی آنچنان روشن و واضح است که نیاز به توضیح چندانی ندارد. مساله این است که قرار است این اقدامات باعث تحقق چه هدفی گردد؟
مگر الزام حجاب در طول تاریخ حیات نظام جمهوری اسلامی و حکومت اسلامی قانون نیست!؟ فقط این یکسال مماشات با پدیده نوظهور کشف حجاب باعث شده این عده کشف حجابین قانون شکن و مردان حامی اش توهم کنن که توقیف قانونی خودروی قانون شکن و الزام به قانون میشه عدم امنیت مردم!؟ ابتدا دست گشت امنیت اخلاقی که ۴۳ سال حافظ حجابها بر سر بود رو بستید و نتیجه شد پدیده اپیدمی کشف حجاب و قانون شکنی از زنان کشوری که جنبه آزاد گذاشته شدن رو به هیچ وجه ندارن، پوششهای زننده ای که حتی در این ور آب هم قفله