اشتیاق روحانیون به پست ریاست جمهوری

حمید رضا فتحی سقزچی 

حقوقدان

سید حسن خمینی با آیت الله خامنه‌ای دیدار کرده و از ایشان استفسار نموده که آیا اجازه می‌دهند کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شود؟ رهبر انقلاب به مصلحت ندانسته‌اند که او کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شود. چند ساعتی است به فکر فرو رفته‌ام و با خود می‌اندیشم چرا روحانیون برای احراز پست ریاست جمهوری، اشتیاقی وافر از خود نشان می.دهند؟ پیش از شیوع بیماری کرونا در تحقیقی میدانی به چند مسجد در محله‌های مختلف شهر رفتم و تعداد جوان‌های بیست تا سی ساله را که در نماز جماعت حضور داشتند شمردم. تعداد آنان نسبت به کل نمازگزاران اندک بود. این نسبت را با دهه نخست انقلاب سنجیدم. تفاوتی فاحش دیده می‌شود. اگر روحانیون به جایگاه اصلی خویش بازگردند؛ و تلاش کنند جوان‌ها را مسجدی کنند؛ ارزش آن از پست ریاست جمهوری بالاتر است. اگر هر روحانی بتواند؛ چهار جوان را با مسجد آشتی دهد؛ تلاش او بسیار ارزشمند خواهد بود. چه اشکالی دارد روحانیون برای تبلیغ دین خدا، به درب خانه‌ها مراجعه کنند و جوان‌ها را به صورت حضوری با دین آشنا کنند و آنان را به حضور در مساجد دعوت نمایند. 

منع سید حسن خمینی از کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری توسط رهبر انقلاب امری مبارک است. ای کاش همه روحانیون تلاش کنند این دستور رهبر انقلاب را نصب العین خویش قرار دهند. چندی پیش آیت الله سیستانی در دیدار با پاپ فرانسیس گفت که از ده سال پیش تا کنون با هیچ سیاستمداری دیدار نداشته است. آیت الله سیستانی همچنین در فتوایی اعلام کرد:

"اگر روحانیون عراق می‌خواهند وارد دولت شوند از حوزه استعفا دهند و لباس روحانیت را کنار گذارند". 

اصولا آیا بین حوزه نجف و قم تفاوتی وجود دارد؟ آیا آیت الله حائری موسس حوزه علمیه قم حدس می‌زد که روحانیون کاندیدای ریاست جمهوری خواهند شد و در مناظرات تلویزیونی، یک دیگر را آماج تهمت‌های مالی و سیاسی قرار دهند؟

سخن پایانی

به روحانیون پیشنهاد می‌شود؛ پست ریاست جمهوری و سایر مناصب سیاسی را از تبلیغ دین اسلام بالاتر مپندارند. توجیهات را کنار گذارند و به وظیفه اصلی خویش بازگردند؛ و تلاش کنند جوان‌ها را به حضور در مساجد ترغیب نمایند.