به بهانه روز پدر
غروب حصر
مستقل انلاین، قاسم میرزایی نیکو، نماینده دماوند/
گفتیم این هیاهوی ترافیک تبریکات تمام شود و غروب پدرانه را باهم بگذرانیم. روز پدر روزی است برای بزرگداشت پدرها، پدر بودن، پیوند میان پدران و مادران و اهمیتی که پدرها در اجتماع دارند. این تعریف (دانشنامه آزاد) از روز پدر است که گویا در ١١٠ کشور جهان این روز در تقویم آن‌ها ثبت شده است.
من نه مورخ هستم نه منجم نه مفسر و نه ... به عنوان یک انسان ساده اما خوب می‌دانم که عالم محضر خداست و پدری دارد؛ و مگر پدر عالم، جز امیرالمؤمنین است که آینه‌ی تمام نمای خداست؟!
یاد می‌کنم از استادی که شاید تجلی علی را با او شناختم و مسیر سیاسی و تفکر انقلابی‌ام از آن بذر ریشه‌ها دارد... سیزده رجب ۹۸ روز مولود کعبه و نام علی را با این گفتار «علی شریعتی» گذراندم:
"هرکه علی‌وار زندگی کند و علی‌وار کار کند و علی‌وار سخن بگوید و علی‌وار بیندیشد، نمی‌تواند از سرنوشت محتوم علی‌وار بگریزد."
و من ناخوداگاه در این کولاک و کوران پیام‌های فضای مجازی، به این پیام برخوردم:
"دو هزار و هشتصد و اندی روز حصر؛ آن هم بدون اینترنت میان چشم‌هایی غریبه و میرحسین موسوی"
یاد فرزندی از تبار علی(ع) در این روزهای قرنطینه! چه شده نه سال و اندی بر عدالت علی‌وار، عدالت آن رادمرد؟!
شریعتی ادامه می‌دهد:
"... به عنوان یک من علی‌وار یک روح در چند بعد: خداوند سخن بر منبر، خداوند پرستش در محراب، خداوند کار در زمین، خداوند پیکار در صحنه، خداوند وفا در کنار محمد، خداوند مسئولیت در جامعه، خداوند قلم در نهج‌البلاغه، خداوند پارسایی در زندگی، خداوند دانش در اسلام، خداوند انقلاب در زمان، خداوند عدل در حکومت، خداوند پدری و انسان‌پروری در خانه و... بنده خدا در همه‌جا و در همه وقت!..."
و اکنون همه ما در قرنطینه با همه امکانات!
آقایان و امرای لشگری و کشوری، همه و همه در قرنطینه با تمام اسباب و مخلفات، اما نه به واسطه مصوبات و شورای و... بلکه کاملا محترمانه به بهانه‌ی حفظ جان و سلامت و امنیت و البته گهگاهی هم لبیک برای رفتن به سوی خانه‌ی ابدی با مرگی ناگهان و محتوم به ویروس و تدفین بی سر و سامان و راضی به این کشیده‌ی دردناک سرنوشت. نه همانند آزاد مردان که همانا مرگ آرزوی آنان است و راه و روش مولی الموحدین به رغبت و عشق است.
آری چگونه این چنین شد ای برادر جان؟ کینه و عقده، مقام و قدرت، زر و زور و تزویر کاری کرده که نگاه می‌کنیم ولی نمی‌بینیم، می‌شنویم اما گوشمان بدهکار نیست... و در یک کلام دل داریم اما رحم و مروت و مردانگی هرگز!
راه و روش فهم و شناخت ویروس کرونای ایران قصه و رسم خودش را دارد! انگار با تمام جهان فرق می‌کند! ویروس بهانه است! هیچ بیماری کشنده‌ای امروز در دنیا وجود ندارد؛ باید درد درمان شود؛ درد درمان می‌خواهد؛ نه با مُسکن و واکسن! درد مردم بی‌عدالتی درد مردم ظلمت درد مردم دروغ و ریا و تهمت و... بی‌اخلاقی است! درد مردم آزادی است!
کرونا آمد تا معنای شریف آزادی را بدانیم؛ کرونا آمد تا بدانیم می‌توان جسم را حبس و حصر کرد اما مگر این اندیشه را انتهایی هست؟! دانستن حق مسلم مردم است؛ چه آن که می‌دانیم امام ما مرد اندیشه و عقل بود؛ اولین مخلوق عالم همان خرد است؛
به ذره گر نظر لطف بوتراب کند
به آسمان رود و کار آفتاب کند
روز پدر و همه پدرهای راه حق و آزادی و در حصر در تمام این جهان جاودانه.
ارسال نظر