چه باید کرد؟! 

مستقل آنلاین، محسن رهامی، دکتر داروساز و فعال سیاسی/

 با درود به پیشگاه سرزمین پهناور ایران صرف نظر از این مهم که چگونه و به چه طریق این ویروس کشنده وارد کشور شد و مقصر و مقصران چه کسانی بوده و هستند، ولی در شرایط کنونی بحث و جدل در این خصوص ره به جایی نبرد و چاره درد و علاج این مرض با کنکاش در این اتهام زدن‌ها و فلان کس یا کسان را مقصر دانستن، ما را به سرمنزل مقصود رهنمون نخواهد گشت و این‌ کشتی طوفان زده را به ساحل امنی هدایت نخواهد کرد.

حالی که این نامه را می‌نویسم کشور و مردم آن رنجور و مضطرب از شبیخون بیماری کشنده و هولناک است و اینجانب بنا به تحصیلات و حرفه خود لازم و فرض می‌دانم به نکاتی اشاره کنم که اگر مورد توجه قرار گیرد شاید کمکی به حال مردمان کند.

تجربه و مشاهدات من که سال‌ها در مناطق محروم به‌شکل عینی و نزدیک با برخی بیماری‌های واگیردار برخورد داشته‌ام و با توجه به اینکه رساله دکترای داروسازی خود نیز در رابطه با تهیه و ساخت واکسن لیشمانیوز جلدی (سالک) بوده است، بر این‌باورم که چنین عامل پاتوژن وحشی به احتمال قریب به یقین هدیه طبیعت به ما نیست، بلکه عاملی سنتتیک و خروجی لابرواتورهایی است که توسط سیاستمداران بی‌رحم، اداره و کنترل می‌شود و این آزمایشگاه‌ها ما را بیاد جمله معروف توماس هابز فیلسوف می‌اندازد که "انسان گرگ انسان است".

وحشی‌گری این ویروس، باز هم اذعان می‌کنم که قریب به یقین و به احتمال بالا، و نه صد در صد، دست ساخته خود انسان می‌باشد. در جایی که توان بشر برای جنگ‌های اتمی فرصتی برای ابراز ندارد و لاجرم رو به جنگ‌های پنهان، موذیانه و بسیار خطرناک بیولوژیک آورده می‌آورند.

حال بنگریم که چرا این ویروس در ایران با چنین طیف گسترده‌ای دست به کشتار زده است؟!

بنظر من که یک داروساز هستم و از نزدیک‌ با رویه و فرهنگ تجویز و مصرف دارو در کشور آشنایی دارم لازم می‌دانم اعتراف کنم که ایمنی و سیستم دفاعی بدن ما ایرانیان در برابر بیماری‌ها بسیار ضعیف است و آن‌هم بخاطر عملکرد بد ما پزشکان و داروسازان با مردم بی‌گناه و در زمینه پزشکی ناآگاه!

ما عالمانی بودیم که با شیوه بد درمانی خود نسبت به مردم باعث شدیم در این شرایط بدن ایرانیان از درصد پایین ایمنی نسبت به استاندارد یک فرد نرمال بهرمند باشد و نیز شرایط بد اقتصادی که دولتمردان بر این‌ مردم تحمیل کرده‌اند. چرا ما پزشکان‌مقصریم؟! بدلیل اینکه با تحویز بی‌رویه و انواع و اقسام آنتی بیوتیک‌ها حتی در موارد خفیف عفونت‌ها و حتی با عدم اطمینان و صرفا بنا بر یک احتمال، بدن بیماران را گورستان انواع و اقسام آنتی بیوتیک‌ها کرده و می‌کنیم و اجازه نمی‌دهیم تا خود سیستم ایمنی بدن بطور خودکار وارد عمل شده و با افزایش قدرت خود، در جنگ با عامل‌های پاتوژن توان دفاعی خود را تقویت کند. آری ما با دست خود سیستم ایمنی بدن مردمانمان را با انواع آنتی‌بیوتیک‌ها و کورتون‌ها بدل به کودکی بی‌دست و پا و نحیف کردیم و اینک‌ که وقت رزم و جنگ است، آنهم با چنین حریفی قدر قدرت و تعلیم دیده! و هدفمند، او را تسلیم شده می‌بینیم.

و چرا دولتمردان؟!

بی‌شک همان‌ها هستند که با به زیر خط فقر بردن اکثر ملت ایران و کاستن از طبقه متوسط، توان خرید مواد غذایی با کیفیت و میوه‌جات موثر در بالا بردن سیستم ایمنی بدن را از آن‌ها گرفته و از مردمان ایران آنچه را که نباید بسازیم متاسفانه ساخته‌ایم.

لذا با توجه به این دو عامل مهم که عملا رستم ذاتی ملت ما را در برابر این افراسیاب میدان دیده، بی‌گرز و سپر و شمشیر کرده است، من به‌عنوان یک پزشک آشنا به حوزه سیاست به کاربدستان و دولتمردان توصیه می‌کنم که به مانند کره جنوبی شرایط فوق بحرانی و حتی جنگی اعلام کنند و با بهره‌مندی از تمامی ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل و تمامی نیروها و تمامی متخصصین و دلسوزان وطن به جنگی تمام عیار با این ویروس به احتمال بسیار قوی دست ساز خود بشر به جهت تحقق اهداف اقتصادی سیاسی خود برویم.

اگر به سهل و سادگی و اغماض به این تازش ویرانگر بنگریم روزهایی را شخصا دور نمی‌بینم که کشته‌های بی‌شماری را در کوی و برزن فکنده به خاک بینیم که نتوانیم آن‌ها را حتی به گورستان‌ها ببریم.

پیروز و سربلند ایران