مخالفانِ مذاکره با آمریکا به هیچوجه دلسوز کشور نیستند
مذاکرات ایران و آمریکا هرچه جلوتر رود سختتر میشود چون روش آمریکایی ها این است که طرف مقابل شان را از طریق اظهارنظرهای متفاوت در مسیر مذاکره بیاورند. به این معنا که مقامات آمریکایی با اتخاذ مواضعی مبهم، دوپهلو و بعضا متناض تلاش می کنند طرف مقابل را گیج و سردرگم کنند.

تردید نکنید حداقل ۸۰ درصد مردم موافق مذاکره هستند
گروه سیاسی- دور چهارم مذاکره بین ایران و آمریکا ظهر روز یکشنبه درحالی برگزار شد که تندروهای در ایران همچنان بر طبل مخالفت با این مذاکرات میکوبند. به طور مثال کاسبان تحریم و اعضای جبهه پایداری مشخصاً گروههایی هستند که همواره طی چهار دور مذاکرهای که سپری شد روی این نکته تاکید داشتند که نباید پای مذاکره با آمریکا نشست. این در حالی است که بارها توسط مسئولان اعلام شد که تصمیم بر مذاکره تصمیم نظام بوده نه دولت.
جلال جلالیزاده، فعال سیاسی، درباره این موضوع یعنی مخالفت تندروها با مذاکره میگوید: «انتقاد و ارائه راهکار مشکلی ندارد، اما وقتی موضوع به امنیت و منافع ملی مربوط میشود و نظام تصمیم گرفته است که مذاکره انجام شود، تندروها حرف حسابشان چیست؟ اینگونه رفتارها باعث مانعتراشی بر سر راه مذاکرات میکند. ممکن است این اقدامات در ذهن طرف آمریکایی هم تأثیر بگذارد و باعث شود که آنها تصور کنند تنها دولت و نظام تصمیمگیرنده نیستند، بلکه گروههایی هستند که میتوانند بر روند مذاکرات تأثیر بگذارند. به همین دلیل ممکن است آنها نیز با اطمینان پای میز مذاکره نیایند».
او ادامه داد: «رادیکالها باید بدانند که تحریمهای اقتصادی، کشور را با مشکلات زیادی روبهرو کرده است. مخالفان به هیچوجه دلسوز کشور نیستند و منافع خود را در تحریمها میبینند، در غیر این صورت با مردم همراهی میکردند. اگر موضوع مذاکره به رفراندوم گذاشته شود، تردید نکنید حداقل80 درصد مردم موافق مذاکره هستند».
این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: «نیروهای رادیکال در برابر خواست مردم نمیتوانند مقاومت کنند. حاکمیت هم به دلیل مخالفتهای یک گروه کوچک، از منافع ملی صرفنظر نخواهد کرد. واقعیت این است که دوره تندروی به پایان رسیده است. دنیا اکنون به دنبال آرامش و آسایش است و گفتوگو در سطح جهانی در حال گسترش است. تندروها در حال عقبنشینی هستند. در داخل کشور نیز، به دلیل سوابق تیرهای که دارند هر روز در نگاه عمومی بیش از پیش به حاشیه میروند و ادعاهایشان دیگر در بین مردم خریداری ندارد».
جلالیزاده گفت: «شاهدیم که به دلیل مشکلات اقتصادی ناشی از تحریمها برخی از خانوادهها در حال فروپاشی هستند؛ در چنین وضعیتی مردم رفاه و آسایش میخواهند نه وعدههای توخالی عدهای تندرو. در تمام کشورهای دنیا، دیگر جایی برای تندروها باقی نمانده است، حتی در کشورهای اسلامی مانند عراق، افغانستان و پاکستان. این افراد برداشت درستی از دین ندارند و تنها شعار میدهند تا در صحنه باقی بمانند».
محمدجواد جمالی نوبندگانی، نماینده ادوار مجلس در همین رابطه میگوید: مذاکره، موافقان و مخالفانی در داخل ایران و آمریکا دارد. اگر هیأت مذاکراتی ما بتواند از همین فشار مخالفان مذاکره اهرم فشاری برای گرفتن امتیازات بیشتر از طرف آمریکایی بسازد، حداکثر خلاقیت این هیأت را می رساند چون نظام تصمیم خود را برای مذاکره در موضوع هسته ای گرفته و تصمیم درباره ادامه یا قطع مذاکرات با شورای عالی امنیت ملی است، نه آنکه مخالفان مذاکره چه می گویند یا چه انتظاری دارند. بالاخره مخالفان مذاکره وجود دارند و جلوی حرف زدن آنها را نیز نمی توان گرفت.
نوبندگانی میگوید: مذاکرات ایران و آمریکا هرچه جلوتر رود سختتر میشود چون روش آمریکایی ها این است که طرف مقابل شان را از طریق اظهارنظرهای متفاوت در مسیر مذاکره بیاورند. به این معنا که مقامات آمریکایی با اتخاذ مواضعی مبهم، دوپهلو و بعضا متناض تلاش می کنند طرف مقابل را گیج و سردرگم کنند.
وی افزود: بارها در این مدت دیدیم که اظهارات آقای روبیو وزیر خارجه آمریکا با ویتکاف نماینده آمریکا در مذاکرات متفاوت بوده است. حتی شخص ویتکاف درباره انتظارات آمریکا از مذاکره با ایران چندین شکل صحبت کرده است. ترامپ که خیلی مواضع سینوسی دارد. مقامات امنیتی و وزارت دفاع آمریکا تهدیدآمیز حرف می زنند. وقتی همه اینها را کنار هم می گذاریم، به نظر می رسد این یک ترفند مذاکراتی است تا هیأت مذاکراتی ایران را مقابل سئوالات و ابهامات متعدد قرار دهند و از این طریق یک قدرت چانه زنی بالاتری را به دست آورند.
این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی با اشاره به تند شدن لحن فرانسوی ها درباره فعالیت هسته ای ایران یادآور شد: یک تقسیم کاری بین کشورهای غربی انجام شده است. فرانسه امروز مشابه همان نقشی را بازی می کند که زمان برجام برعهده گرفته بود. در واقع پاریس نقش پلیس بد را دارد و در همین قالب مقامات فرانسوی موضوع صنعت موشکی ایران، مکانیزم ماشه و ابهام آفرینی درباره صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران را مطرح می کنند.
وی افزود: هرچه مذاکرات جلوتر برود بحث ها و گفتگوهای سخت تری با آمریکایی ها خواهیم داشت چون اصلا معلوم نیست آمریکایی ها روی یک اصولی ثابت بمانند. آنها در مذاکرات پیش می روند اما اگر به مانعی خوردند برمی گردند و از مسیر دیگری سعی می کنند تقاضاهای شان را جلو ببرند.
ارسال نظر