قطعنامه‌ها کاغذ پاره نیستند!
سیدقائم موسوی
تحلیلگر سیاسی
بحران تجاوز روسیه به اوکراین همان‌گونه که باب میل غرب بود روند فرسایشی به خودش گرفته، به عبارتی تثبیت شده است.
غرب به خوبی توانست از دخالت مستقیم اجتناب کند و با ظرافت دامن‌گیری آن را به اروپا تحدید نماید.
پوتین باید زمین‌گیر و توجیه فراگیری برای تحریم روسیه فراهم می‌شد که به خوبی انجام گرفت. تقلای بلوف‌های هسته‌ای روسیه هم ره به جایی نبرد. بدون تردید اکنون پوتین سرخورده، به فکر خروج آبرومندانه و کم هزینه است؛ چیزی که به این زودی‌ها مقدماتش فراهم نخواهد شد.
تقابل روسیه و غرب از رهگذر بحران اوکراین، فرصت بادآورده‌ای را برای جمهوری اسلامی فراهم کرده بود تا با مهارت و چیره‌دستی بتواند از آب گل آلود ماهی‌ای صید نماید، اما طبق معمول تعارض منافع و ید طولا در سوختن فرصت‌ها، این موقعیت را هم پیش پای تعلل ذبح نمود و شرایط را از آنچه بوده وخیم‌تر کرده است.
تحریم ۹۰ درصدی انرژی روسیه توسط اتحادیه اروپا اگر چه عرصه را بر فعل و انفعالات انرژی جهانی تنگ می‌کند و احتمالاً به افزایش نسبی قیمت‌ها بینجامد اما برای ایران با وجود تحریم‌ها شرایط از قبل بغرنج‌تر خواهد شد.
چرا که محرومیت روسیه از بازار اروپا ناچارا آن‌ها را متوجه بازار آسیا خواهند کرد. جایی که جمهوری اسلامی با ناوگان اشباح و تخفیف‌های آب دار، حداقلی از صادرات نفت را انجام می‌داد. چرخش آسیایی روسیه با هژمونی و تخفیفات فراتر از ایران، همین صادرات حداقلی را هم در مضیقه قرار خواهد داد.
چالش جدید آژانس با جمهوری اسلامی، تحرکات آمریکا و سه کشور اروپایی برای پیش نویس قطعنامه شورای حکام مزید بر علت خواهد شد. چیزی که قادر است عملاً برجام را به خاک سیاه بنشاند.
تحرک مجدد نماینده روسیه و ارسال هشدارها بعد از موفقیت در اغمای برجام و گروگان گرفتنش در تجاوز به اوکراین نشان از پروسهٔ جدیدی از کناکنش خارجی است. چیزی که تأثیر مستقیمی بر اوضاع آشفته‌ی اقتصادی در داخل خواهد گذاشت.
این جست و خیز روس‌ها حکایت از حمایت از جمهوری اسلامی ندارد بلکه نشان از سرخوشی از دور تازه‌ای از چالش ایران با غرب در دالان‌های شورای حکام و سپس دهلیزهای شورای امنیت می‌باشد.
در این بین سفر مدیر کل آژانس به اسرائیل قبل از نشست این هفته ضمن نشان از غیرحرفه‌ای بودن این نهاد دارد که می‌تواند خبر از هشدارهای جدی برای بستن کمربندها باشد.
به عبارتی خوش بینی ایرانی‌ها به نیاز آمریکا به برجام، در کنار پرهیز کودکانه از مذاکره مستقیم و فقدان مکانیزم لازم برای برحذر داشتن روسیه از نقش منفی در پلان‌های آخر برجام، موجب آغاز روند جدیدی از تشدید تحریم‌ها و موجی از ائتلاف جهانی علیه جمهوری اسلامی خواهد شد.
امری که در میانهٔ دههٔ ۸۰ شمسی در قیل و قال قهقههٔ مستانهٔ حاکمیت یکدست یک بار تجربه شده بود و اکنون می‌تواند با در نظر گرفتن جوانب امور، بویژه آستانهٔ تحمل نزدیک به صفر داخلی، جهت رخدادها را بشدت نوسانی و غیر قابل مدیریت نماید.
بر تصمیم گیرندگان واجب عینی و بالضروره است که با هر ترفند ممکن از افتادن در تلهٔ تکراری برحذر باشند و از سوراخ تحریم‌ها و قطعنامه‌ها؛ هزاران بار گزیده نشوند!
باید به اندازه کافی درک کرده باشید که قطعنامه‌ها کاغذ پاره نبودند؛ آن‌ها بلاهایی بودند که دست در دست ناکارآمدی‌های داخلی مملکت را در منگنه قرار داده‌اند.
ارسال نظر