تقدم اصلاحات سیاسی بر اصلاحات اقتصادی 

نصرت‌الله محمدی

فعال حوزه رسانه

آزادسازی قیمت‌های کالاهای اساسی که این روزها تحت عنوان جراحی اقتصادی از سوی دولت محترم انجام گردیده از منظر اقتصاددانان ضرورتی انکارناپذیر است که تاخیر در انجام آن موجب تحمیل خسارت‌های بیشتر به اقتصاد کشور و تشدید مشکل کسر بودجه دولت در سال جاری است.

به نظر می‌رسد اقدام دولت نه تصمیمی از سر اختیار بلکه از سر ناچاری و به عنوان یک ضرورت صورت پذیرفته و در واقع عینیت یافتن شعار رئیس جمهور محترم در زمان انتخابات "عدم گره زدن معاش مردم به برجام" و پذیرش شرایط تحریم اقتصادی و مدیریت کشور تحت شرایط تحریم است.

آنچه همگان از جمله دولتمردان و صاحب‌نظران به آن اذعان دارند تاثیرات فراوان آزادسازی قیمت‌ها بر روی زندگی مردم و مخاطره‌آمیز بودن انجام "جراحی اقتصادی" در شرایط کنونی برای کشور است. از این رو اقداماتی همچون گفتگوی تلویزیونی رئیس جمهور، پرداخت یارانه به بخش زیادی از مردم و تلاش‌های فراوان صداوسیما و رسانه‌های دولتی در کاهش آلام و زهر این اقدام و اقناع مردم برای پذیرش آن صورت پذیرفته است. البته اینکه اقدامات یکسویه دولت و رسانه‌های وابسته به آن، در توجیه آزادسازی قیمت‌ها چند درصد مردم را اقناع نموده، مشخص و روشن نیست و شواهد، بیانگر عدم وفاق بخش قابل توجهی از مردم با این تصمیم است. 

آنچه بر کسی پوشیده نیست نقش تحریم‌ها در ایجاد بحران‌های اقتصادی در کشور است. تحریم‌هایی که نه تنها در پی اضمحلال دولت بلکه در پی فلج نمودن کل اقتصاد کشور و معاش مردم است.

گرچه تحریم‌ها ممکن است موجب برکت در کسب و کار عده قلیلی شده باشد اما برای عمده مردم چیزی جز فقر، تنگدستی و خفت به ارمغان نیاورده است. پس منطقی است مردمی که هزینه‌های تحریم‌ها را می‌پردازند، حق اظهارنظر و دخالت در همه امور کشور از جمله سیاست خارجی کشور را داشته باشند. 

شاید چنانچه بستر مناسب‌تری در گذشته برای مشارکت مردم فراهم می‌شد و بر اساس آرای مردم عمل می‌شد، امروز نیازی به جراحی اقتصادی نبود و شاید اگر دولت محترم در زمان انتخابات با درصد آرای بیشتری به قدرت می‌رسید، جراحی اقتصادی برای مردم این‌چنین دردآور نبود.

لذا دولت محترم به جای نادیده گرفتن بخشی بزرگی از مردم و گوش فرو بستن بر نظرات آن‌ها و تصمیم‌گیری به جای مردم، از جمله انجام جراحی‌های سهمگین و مخاطره آمیز، می‌بایست بستر مشارکت مردم در تصمیم‌گیری‌های سیاسی را فراهم و در مسائل مهم به آرای عمومی مراجعه نماید.

شاید این مردم به دنبال تلاش برای پایان بخشیدن به خصومت‌ها و اصلاح و بازسازی روابط کشور براساس نگاهی صلح‌آمیز و واقع‌بینانه به جهان باشند و یا نظرات متفاوت دیگری داشته باشند. به جا و شایسته است فراموش نکنیم این نظام تنها نظامی است که در طول تاریخ کشور نه با زور و توسل به قدرت شمشیر بلکه با خواست و تلاش مردم شکل گرفته و به قدرت رسیده است و یادمان نرود که همراهی مردم موجب استمرار این نظام و گذر از روزهای سختی همچون جنگ و ترور بوده است.