ایران قلب تحقیقات علمی اسرائیل را مورد هدف قرار داد
یک روزنامه صهیونیستی در گزارشی به بررسی ضربات ایران به مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی اسرائیل پرداخته است.
روزنامه هاآرتص در شماره پنج‌شنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۴ (۳ ژوئیه ۲۰۲۵) مقاله‌ای منتشر کرده که به تأثیرات ویرانگر جنگ ۱۲ روزه با ایران بر دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیقاتی اسرائیل پرداخته است. این مقاله با عنوان «ما هدف قرار گرفتیم: ایران مراکز علمی اسرائیل را در صدر فهرست اهداف خود قرار داد»، تصویری از خسارات فیزیکی، توقف تحقیقات و تهدیدهای بلندمدت علیه نظام آموزش عالی اسرائیل ارائه می‌دهد.
مقاله هاآرتص همچنین به چالش‌های پیش روی دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیقاتی اسرائیل پس از حملات موشکی ایران، می‌پردازد.
هاآرتص می‌نویسد که حتی قبل از آغاز جنگ با ایران، دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی اسرائیل دو سال بسیار سخت را پشت سر گذاشته بودند. صدها عضو هیئت علمی و دانشجو در غزه کشته یا زخمی شدند، در حالی که ده‌ها هزار نفر دیگر مجبور شدند خانه‌شان را به دلیل مجاورت با مرز غزه یا لبنان ترک کنند. مسئله‌ای که ماجرا را پیچیده‌تر کرد تلاش‌های کابینه نتانیاهو برای تسویه اساتید منتقد دولت بود و در همین اثنا جنگ ۱۲ روزه با ایران آغاز شد.
«دانیل شاموویتز» رئیس انجمن رؤسای دانشگاه‌ها و رئیس دانشگاه بن‌گوریون، با نگرانی می‌گوید: «برای اولین بار، ما واقعاً هدف قرار گرفتیم.» او تأکید می‌کند که ایران به‌طور هدفمند مراکز آموزش عالی و تحقیقات را در اولویت حملات موشکی خود قرار داده بود. این حملات به مؤسسه وایزمن در رحووت، دانشگاه بن‌گوریون در نگب، دانشگاه تل‌آویو و حتی تهدید علیه تخنیون در حیفا نشانه رفت.
خسارات فیزیکی این حملات بسیار سنگین بود. هاآرتص می‌نویسد که در مؤسسه وایزمن، ۴۰ تا ۴۵ آزمایشگاه تخریب شد و حدود ۴۰ ساختمان در محوطه آسیب دید.
در دانشگاه بن‌گوریون، موشکی که به بیمارستان سوروکا در نزدیکی دانشگاه اصابت کرد، به دانشکده پزشکی و ۳۰ ساختمان از ۶۰ ساختمان محوطه دانشگاه خسارت وارد کرد. دانشگاه تل‌آویو نیز از حملات موشکی در امان نماند. این خسارات، که هزینه بازسازی آن‌ها به میلیاردها شِکِل می‌رسد، تنها بخشی از بحرانی است که نظام علمی اسرائیل را درگیر کرده است.این تخریب‌ها فراتر از دیوارها و تجهیزات، به قلب تحقیقات علمی ضربه زده است.
به گزارش هاآرتص، شاموویتز توضیح می‌دهد که مواد زیستی مانند باکتری‌ها، بافت‌ها و نمونه‌های DNA، که برای تحقیقات حیاتی بودند، در این حملات از بین رفته‌اند. او می‌گوید: «ما هرگز تصور نمی‌کردیم به نسخه پشتیبان برای مواد زیستی نیاز داشته باشیم... در برخی موارد، ده‌ها سال تحقیق از بین رفته است». او به مجموعه بذرهای گیاهی خود در تحقیقات علوم گیاهی اشاره می‌کند و از ترس از دست دادن آن‌ها سخن می‌گوید. این نابودی، سال‌ها تلاش علمی را نابود کرده و بازسازی این زیرساخت‌ها چالشی عظیم ایجاد کرده است.
جنگ همچنین نیروی انسانی تحقیقات را هدف قرار داده است. هاآرتص گزارش می‌دهد که صدها دانشجوی دکتری و پژوهشگر پسادکتری خارجی، که ستون فقرات تحقیقات بودند، با شروع جنگ اسرائیل را ترک کردند. شاموویتز از دوستی می‌گوید که شش پژوهشگر پسادکتری خارجی داشت و حالا هیچ‌کدام باقی نمانده‌اند، به‌طوری‌که او نمی‌تواند تحقیقاتش را ادامه دهد: «وقتی نمی‌توان تحقیق کرد، نمی‌توان مقاله نوشت. مثل کارخانه‌ای بدون کارگر است؛ محصولی وجود ندارد».
یارون شاو-طال، معاون تحقیقات دانشگاه بار-ایلان، نیز تأیید می‌کند که جز تحقیقات حیوانی یا پروژه‌هایی با نیازهای خاص، اکثر آزمایش‌ها در این دانشگاه متوقف شده‌اند. این توقف، تولید دانش را فلج کرده و آینده علمی کشور را به خطر انداخته است. این بحران داخلی با تهدیدهای خارجی نیز تشدید شده است.
هاآرتص می‌نویسد که جنگ غزه، که از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد، روابط علمی اسرائیل با اروپا را متزلزل کرده است.
شاموویتز هشدار می‌دهد که تهدیدهایی برای تعلیق عضویت اسرائیل در برنامه Horizon 2020، یکی از بزرگ‌ترین منابع مالی تحقیقات در جهان، وجود دارد. دانشگاه‌هایی در هلند، اسپانیا، ایتالیا و بلژیک خواستار این تعلیق شده‌اند، که به گفته او، «تهدید بزرگی برای تحقیقات اسرائیلی» است. این انزوای بین‌المللی، همراه با خروج پژوهشگران خارجی، چشم‌انداز علمی اسرائیل را تیره کرده است.
منبع: شبکه العالم
ارسال نظر