بایدن برای ماجرای نفت به منطقه سفر کرده بود

حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، تحلیلگر ارشد مسائل بین‌الملل و رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم، ضمن واکنش به این مواضع، اظهار داشت: این موضوع، قابل پیش‌بینی بود که امروز، شاهد بیان چنین مواضعی در داخل ایران باشیم. به هر حال، دیپلماسی هسته‌ای در یک دوراهی تعیین‌کننده قرار گرفته و در یک نقطه عطف یا برگشت‌ناپذیر قرار دارد.

سفر بایدن و پوتین به منطقه و تهران، اهمیت این نقطه عطف را بیش از پیش نشان می‌دهد. به رغم اینکه صهیونیست‌ها، مرتجعان و متاسفانه برخی از تندروهای داخلی، سعی داشتند تا در پی سفر بایدن به منطقه از ایران، سیبل‌سازی کرده و کشورمان را به عنوان هدف این سفر قرار دهند. اما عملا، نتیجه راهبردی سفر بایدن، نتیجه راهبردی برای متحدان منطقه‌ای آمریکا به ویژه اسرائیل به دنبال نداشت.

آمریکایی‌ها حاضرند تا بر سر برجام، امتیازات بیشتری هم به تهران بدهند

چرا که بایدن برای ماجرای نفت به منطقه سفر کرده بود. بعد از آن هم شاهد آن بودیم که آمریکایی‌ با نشان دادن چند چراغ سبز به تهران، اعلام کرد که پرونده برجام، هنوز روی میز است. من معتقدم؛ وقتی که بایدن برای سفر به منطقه آمده تا حداکثر 150 هزار بشکه نفت به میزان تولیدات عربستان اضافه کند، ظرفیت تولید 3 میلیون بشکه‌ای ایران می‌تواند یک دستاورد مهم برای تهران باشد. لذا من، معتقدم که آمریکایی‌ها حاضرند تا بر سر برجام، امتیازات بیشتری هم به تهران بدهند.

در موضوع روس‌ها، یک مسئله داریم که آن هم ادعای رابطه راهبردی تهران و مسکو در داخل ایران است. ولی در طرف دیگر هم شاهد مواضع توهین‌آمیز سفیر این کشور هستیم. به عنوان نمونه، این فرد در موضعی سخیف به شعور ایرانیان توهین کرده و ادعا می‌کند که غربی‌ها به دنبال گسترش همجنس‌بازی و چیزهای دیگر در ایران هستند و ما با آن مخالفیم!

انتشار اخبار فروش پهپاد ایران به روس‌ها، یک کار سیاسی برای شریک جرم کردن ایران در جنگ اوکراین بود

مسئله دیگر، بحث انتشار خبری دال بر فروش پهپاد ایرانی به روسیه است که به نظر من، پیش از این که ارزش راهبردی داشته باشد، بیشتر یک کار سیاسی بود تا ایران را شریک جرم روسیه در اوکراین قرار دهد. کل نگاه روسیه به ایران، همواره خاکریزگونه بوده و مسکو همواره تلاش کرده تا تهران را به عنوان یک اهرم حفظ کند تا در نهایت در سطح بالاتر با غرب چانه‌زنی کند.

راهبرد تهران، رسیدن به بمب اتمی نیست

قبل از سفر پوتین به ایران، شاهد آن بودیم که خرازی و لاریجانی، دو تن از مقامات مرتبط در ایران، موضوع امکان دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را مطرح کردند. موضوعی که همیشه مطرح شده بود و گفته می‌شد که ایران، امکان دستیابی به بمب را دارد اما، راهبرد تهران، رسیدن به بمب نیست.

اگر این خبر بعد از سفر پوتین اعلام می‌شد، آن گاه این مسئله را به عنوان یکی از مفاد توافق ایران و روسیه اعلام می‌کردند. واقعیت امر این است که ایران، توان رسیدن به بمب را دارد اما، راهبرد تهران، این نیست. لذا، یک دوراهی در حال حاضر شکل گرفته است که می‌توان اینگونه آن را بررسی کرد.

اگر آمریکایی‌ها بیش از این امکان جولان را برای اسرائیل علیه تهران فراهم کنند، من هم از کارزار رسیدن به بمب اتم حمایت خواهم کرد

به شخصه معتقدم که اگر آمریکایی‌ها بیش از این فشار بر ایران را ادامه داده و امکان جولان را برای متحدان منطقه‌ای خود به ویژه اسرائیل علیه تهران فراهم کنند، بنده هم از کارزار رسیدن به بمب اتم حمایت خواهم کرد. این حق ایرانی‌ها است که در شرایط تشدید تهدیدها به آخرین فناوری دفاعی دسترسی داشته باشند.

موضع خرازی درباره امکان دستیابی به بمب را باید از موضع افراطیون جدا دانست

با این همه، من معتقدم که هدف خرازی از طرح موضوع امکان دستیابی به بمب اتم، یک هدف دفاعی بود. موضع ایشان را باید از موضع افراطیون جدا دانسته و آن را موضعی حق‌خواهانه و دفاعی تلقی کنیم. اگر فشار حداکثری علیه تهران به سیاستی غالب بدل شود در ایران هر امکانی، حتی در حد رسیدن به بمب اتم وجود خواهد داشت.

یک راه اینکه، ایران و آمریکا بر سر برجام به توافق رسیده و 3 میلیون بشکه نفت ایران وارد بازار شود تا بخشی از فرصت‌های از دست رفته احیا شود. یک راه دیگر هم این است که روس‌ها با ایران یک رابطه راهبردی مصداقی-و نه صرفا در حرف- را شکل دهند.

راهبردی که ایران به عضویت گروه بریکس دربیاید. گروهی که 28 درصد از تولید ناخالص داخلی دنیا و 24 درصد گردش پولی خارج از حوزه یورو و دلار را در اختیار دارد. از سوی دیگر، ایران و روسیه می‌توانند ناوگان خود را به یکدیگر متصل کرده و در مسیری خارج از حوزه راهزنی دریایی آمریکا، نفت خود را صادر کنند.

ایران در شرایطی قرار گرفته که می‌تواند از دو بلوک قدرت، امتیازات خاص خود را گرفته و منافع ملی را تامین کند

به عبارت دیگر با این ساز و کار می‌توان بین کشورهای تحریمی، یک بلوک ایجاد کرد. در حالی که الان، این بلوک ایجاد نشده و بیشتر، این قربانیان و تحریمی‌ها هستند که با یکدیگر رقابت می‌کنند.

اگر راه روسیه، آن است که سفیر روس‌ها مطرح می‌کند این راه، سرابی بیش نیست!

در وضع کنونی، ایران در شرایطی قرار گرفته که می‌تواند از دو بلوک قدرت، امتیازات خاص خود را گرفته و با انتخاب راه خود، منافع ملی را تامین کند. اگر راه روسیه، آن راهی است که سفیر روس‌ها مطرح می‌کند این راه، سرابی بیش نیست. اگر نه، این راه به عضویت در گروه بریکس، ایجاد ناوگان ضد تحریمی و بلوک ضد آن باشد، تهران می‌تواند با اتکا به آن به جنگ تحریم‌ها برود.