قلع و قمع درختان در گلپایگان 

حسین عبیری گلپایگانی

فعال محیط زیست

دیروز در شهر گلپایگان تعدادی درخت میوه توسط حکم قاضی جابجا شد البته از نظر فعالان محیط زیست این درختان قطع شده‌اند. دوستان زیادی به بنده پیام دادند و اعتراض کردند که شما و فعالان محیط زیست هنگام قطع درختان کجا بودید؟ چرا هر کجا که قرار است درخت بکارند در صف اول هستید (ادعای بیست سال درختکاری دارید) و هرکجا که قرار بود درختی قطع شود معترض و پیگیر بودی، چندین بار مقابل لودر و بولدوزر نشستی؟ چطور در شهر و زادگاه خودت این تعداد درخت قطع شد ولی شما هیچ کاری نکردید؟

در پاسخ توضیح می‌دهم بنده و دوستان عزیز فعال محیط زیست گلپایگانی، از حدود دو هفته پیش در جریان یک حکم قاضی بودیم و پیگیری و تلاش‌هایی کردیم ولی ترجیح می‌دادیم این موضوع توسط ریاست دادگستری و دادستان شهر گلپایگان به گونه‌ای حل شود که درختی قطع نشود ولی متاسفانه ماجرا به این سمت رفت. 

بنده هنوز هم در شوک این موضوع هستم و روح و روانم آزرده است.

طبق اطلاعاتی که فعالان محیط زیست ارسال کردند؛

پیرو ابلاغیه اجرای احکام حکم قلع و قم اشجار در مورخه ۲۱ بهمن برای درختان باغ واقع در اراضی موسوم به صارم آباد تحت پلاک ثبتی 21/343 صادر شده است.

محتویات اصل پرونده از این قرار است که شاکیان پرونده زمینی در بالادست که راه دسترسی ندارد، از صاحب زمین پایین دستی تقاضای راه ماشین رو کرده‌اند و صاحب زمین پایین دستی به خاطر حفظ امنیت خود و عمومی نشدن مسیر راه با این درخواست مخالفت کرده است.

شاکیان برای تحت فشار قراردادن صاحب زمین پایین دستی درختان کنار جوی آب را بهانه قرار داده‌اند که مسیر تردد را بسته و شاخه‌ها مزاحم رفت و آمد می‌باشد. اما طبق یک رسم قدیمی که در مجاورت جوی آب مبادرت به کاشت نهال و درخت می‌کردند، در کنار این باغ و جوی آب حدود ۱۰۰ اصله درخت میوه و با ثمر با قدمت ۳۰ الی ۴۰ کاشته شده است، شاکیان پرونده از خلاء قانونی استفاده کردند و پافشاری بر قلع و قمع درختان کنار جوی آب کردند، ایجاد جاده‌ای که عرض آن به مقدار رد شدن کمباین، خواسته اصلی آن‌ها بود. 

طی بازدیدی که حدود سه هفته پیش دادستان و قاضی پرونده و معاون فرماندهی انتظامی شهرستان از محل داشتند نظرشان بر این بود که درخت موجود زنده می‌باشد و به خاطر اختلافات شخصی نباید قطع گردد.

در این رابطه جهت تردد خودرو راهکاری به دادستان ارائه شد که با روش پیشنهادی، درختان مزاحمتی برای افراد ایجاد نکند، ایشان نیز با این درخواست موافقت کردند. راهکار پیشنهادی مبنی بر ایجاد پیاده راه از کنار زمین مشرف به جوی آب بود، با عقب نشینی از مرکز جوی به متراژ ۲ متر از دو طرف جوی که با مصالح بلوک سیمانی و شن قرمز این پیاده راه به عرض ۲/۹۰ از مرکز جوی ایجاد شود.

ولی روز ۲۸ بهمن ساعت ۷ صبح بدون این که اطلاع دهند جاده را بسته و شروع به قطع درختان نموده‌اند و تا ساعت ۹ که افراد محلی حضور پیدا کردند همه را قلع و قمع نموده‌ بودند (به قول مسئولین جابجایی با پیشرفته‌ترین دستگاه‌ها!)