آیا کرونا دیدگاه‌های سنتی کسب و کار را تغییر خواهد داد؟
دور نیست که آینده تحصیل در جهان به سمت و سوی آموزش های آنلاین و مجازی سوق پیدا کند. چیزی که با درنظر گرفتن پتانسیل های نیروی انسانی مساعد و ثروت های اجتماعی و مادی کشور ما خارج از دسترسی نخواهد بود.
سحر فرخی_خبرنگار سرویس اجتماعی
از دوماه قبل که مادرم خودش را بخاطر شیوع بیماری کرونا در منزلش زندانی کرد فقط دوبار از خانه بیرون آمده است. البته هر روز با شبکه‌های اجتماعی مثل واتس اپ با هم درتماس هستیم. از این رو می‌توانم شیب تند صعود سهام در شرکتهایی مثل واتس‌اپ و زوم ویدیو کامیونیکیشنز را در ماه‌های گذشته درک کنم. شرکتهایی که با به‌کار گیری ظرفیت های فناوری، امکان برگزاری جلسات، ویدیو کنفرانس ها و تماسها را از راه دور فراهم می‌کنند. آن‌هم درجایی که سهام غول‌هایی مثل اپل، فیس‌بوک و مایکروسافت به شکل قابل ملاحظه ای کاهش داشت. کاهش ارزش در سهام شرکت‌های مبتنی بر فناوری بعد از شیوع ویروس کرونا کووید-19 صورت گرفت آن‌هم به دلیل اینکه ناگهان شرکتهایی که مستقیما بر زنجیره‌ی تولید و توزیع کالاهای اساسی تاثیرگذار بودند اهمیت پیدا کردند. (1)
کاملا قابل پیش‌بینی بود که در شرایط اضطراری و وضعیتهای قرمز مانند پاندمی اخیر ویروس کووید-19 تمام آرایش‌های کاری که قابلیت انجام فرایندها از راه دور را داشته باشند مورد استقبال قرار بگیرند. سوال اینست که سهم فریلنسرها (افرادی که بدون تهعد به سازمان مشخصی بسته به نیازو پروژه‌های موجود کارفرمای خود را تغییر می‌دهند) دورکاری، آموزش‌های آنلاین و کلاس‌های مجازی در بازارهای آینده چقدر خواهد بود؟
انجمن بین‌المللی کار از راه دور (ITAC) کار از راه دور را اینگونه تعریف می‌کند: «کار از راه دور کاریست که طی آن، افراد به شکل انعطاف‌پذیر (پاره‌وقت یا تمام‌وقت) و از نظر مکان (در خانه مراکز از راه دور در شرکت یا بصورت سیار) به انجام وظیفه و امور محوله می‌پردازند.(2)
دورکاری واجد مزایای سازمانی زیادی چون بهبود بهره‌وری و کیفیت کار و کاهش نیاز به فضا و هزینه های انرژی و خدمات بهتر و غیبت کمتر و از منظر کارکنان امکان ایجاد توازن بین کار و خانواده افزایش استقلال و اوقات فراغت، رضایت شغلی، امکان استخدام نیروهای خاص و کاهش هزینه های سوخت و پارکینگ است. دورکاری با اجتناب از اتلاف زمان سفرهای غیر ضروری کاهش حجم ترافیک و آلودگی هوا به شکل مثبتی محیط را نیز متاثر می‌کند.(3)
سوال اینجاست: حالا که طبیعت ما را مجبور کرده که از فاصله‌ی اجتماعی پیروی کنیم بچه‌ها را به مدرسه نفرستیم و تا حد‌ممکن انجام کارها را به تعویق بیاندازیم، آیا میتوانیم پتانسیل صورت های گوناگون تکنولوژی و شبکه های اجتماعی که قبلا به رغم فواید انتقاداتی را نیز بر می‌انگیختند به کار گرفته و تهدیدها را به فرصت تبدیل کنیم؟ آیا میتوانیم به کرونا به چشم در بسته از حکمتی نگاه کنیم که در‌های دیگررا خواهد گشود؟ آیا همچنان که در دروان شیوع کرونا ظرفیتهای دولت الکترونیک، دورکاری و آموزش های آنلاین را به کار گرفته ایم، می توانیم تمهیداتی برای ادامه‌ی بخش های قابل اجرای این روندها در آینده را نیز بیاندیشیم؟ بطور قطع استفاده از تکنولوژی در اشکال فوق چالش هایی به دنبال خواهد داشت چنانکه طرح‌های راهبردی اجرای دولت الکترونیک که در سال‌های انتهایی ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی خیلی جدی گرفته شد، در سال‌های بعدی تا حدی کنار گذاشته شدند و در حال حاضر ایران به لحاظ شاخص‌های حکومت الکترونیک در میان کشورهای جهان و حتی منطقه جایگاه شایسته‌ای ندارد. لیکن با سنجیدن طرفین معادله بنظر می‌رسد مزایای این طرح ها بر معایبشان فزونی گیرد. چنانکه هم اکنون کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه به دلایل مختلف از این فرایندها‌ی برای جبران نواقص دستگاه ها و بهبود شرایط محیطی و کیفی زندگی بهره میبرند.
منابع
- How Will Tech Help in a Time of Pandemic?By:Kara Swisher
- https://fa.m.wikipedia.org/wiki
- تحلیل چالش های دورکاری با تاکید بر چالش های قانونی در ایران. آرین قلی پور علی قنبری ناهید زمانی
ارسال نظر