محکوم به شکست بودن طرح‌های جمع‌آوری کودکان کار

مستقل آنلاین الهام صمدزاده-سرویس اجتماعی: پس از اجرای سی و چهارمین دوره طرح جمع آوری کودکان کار شاهد کاهش فعالیت آنها در سطح برخی از خیابان‌ها شدیم، به گونه‌ای که امروزه بسیاری از این کودکان فعالیت خود را به صورت زیر زمینی انجام می‌دهند. اتفاقی که به یقین می‌تواند برای آن‌ها پیامدهای منفی بسیاری به دنبال داشته باشد.

گفتنی است متاسفانه تا به امروز طرح‌های ارائه شده برای جمع آوری یا صیانت از کودکان کار هیچ یک موثر نبوده، چرا که بنا به اظهار نظر جامعه‌شناسان در طرح‌های ارائه شده، بعد اجتماعی مسئله نادیده گرفته شده، که این خود عامل اصلی برای شکست طرح‌های مورد بحث می‌باشد.

بنا به نظر برخی مسئولان، کودکان کار، کودکانی بی‌سرپرست هستند. این در حالی است که طبق تحقیقات به عمل آمده بیش از ۸۰ درصد این کودکان دارای والدین هستند و با آنها زندگی می‌کنند. بنابراین تا زمانی که ریز فاکتورهای این مسئله به طور کامل شناسایی و بررسی نشده باشد، به یقین طرح‌های ارائه شده محکوم به شکست خواهد بود.

به گفته وزیر کشور، کودکان کار اتباع خارجی، پس از شناسایی به همراه والدین به کشور خود بازگردانده می‌شوند. از این رو مافیای کودکان کار با شناسایی و جمع آوری آنها فعالیت زیرزمینی را برای این کودکان ایجاد کرده‌اند تا از این طریق بتوانند به کسب و کار سیاه خود ادامه دهند چرا که امروزه بسیاری از کودکان کار زیر نظر افراد سودجو به کار گماشته می‌شوند و بیشتر درآمد خود را به اجبار به این افراد می‌دهند. اتفاقی که خود می‌تواند گویای بیگاری کشیدن از کودکان و ظلم در حق آنها باشد. باید به خاطر داشت کودکی که در سال‌های ابتدایی زندگی خود با نابرابری و تبعیض‌های شدید مواجه می‌شود  به یقین در آینده، خود می‌تواند برای جامعه آسیب‌زا باشد.

طرح‌های ضربتی برای آسیب‌‌های اجتماعی پاسخگو نیست

 آنچه که مسلم است مسئله کودکان کار یک مشکل اجتماعی است و نمی‌توان انتظار داشت با اجرای طرح‌های ضربتی حل و فصل شود، چرا که بنا به گفته جامعه‌شناسان مسائل اجتماعی تنها با گذشت زمان، فرهنگ‌سازی، آموزش و همچنین تامین زیرساخت‌های لازم حل می‌شوند و این گونه طرح‌ها تنها به مثابه باد کردن صورت مسئله و تعمیق آن می‌باشد. به عبارت بهتر زمانی که اقدام به جمع آوری نامناسب کودکان کار می‌شود تنها به آنها آسیب‌های روحی و روانی بیشتری تحمیل خواهد شد، چرا که برخورد غیر اصولی و در برخی از موارد تند، خود می‌تواند باعث ایجاد مشکلات روحی و روانی عدیده در آنها شود.

  مشکلات اقتصادی عاملی برای افزایش کودکان کار

مشکلات اقتصادی نقش بسزایی در افزایش کودکان کار، اتفاقی که طی چند سال گذشته شاهد تحقق آن بودیم، دارد. تنها در صورتی می‌توان شاهد کاهش یا حذف کودکان کار از سطح خیابان‌ها بود که مشکلات اقتصادی آنها و خانواده‌شان تا حد زیادی رفع شود. برخی از خانواده‌ها حتی از امکانات مالی حداقلی برخوردار نیستند و تحت پوشش بیمه نیز قرار ندارند. پس چگونه می‌توان انتظار داشت که دیگر شاهد کار کودکان در سطح خیابان‌ها نباشیم؟ از این‌رو انتظار می‌رود قبل از اجرای هر طرحی برای جمع آوری کودکان کار، ابتدا تا حد امکان مشکلات معیشتی خانواده‌های آنها حل و فصل شود. این کار می‌تواند از سوی انجمن‌های خیریه، مشارکت‌های مردمی، بیمه و کمیته امداد محقق شود. در غیر این صورت نه تنها شاهد کاهش کودکان کار نخواهیم بود بلکه روزانه بر تعداد آنها نیز افزوده خواهد شد.

در پایان باید خاطر نشان کرد که در صورت عدم ارائه راهکارهای کارشناسی شده برای جمع آوری یا صیانت از کودکان کار در آینده، جامعه با آسیب‌های اجتماعی بیشتری مواجه خواهد شد، که این مساله هزینه‌های سنگینی را به دولت تحمیل خواهد کرد. بهتر است تا دیرتر نشده اقدامات کارشناسی شده مناسبی انجام شود، چرا که در غیر این صورت این کودکان در آینده می‌توانند زمینه‌ساز افزایش آسیب‌ها و مشکلات اجتماعی عدیده‌ای شوند.