درباره هشدار رحیم صفوی برای ورود مهاجران افغان

سردار صفوی: بیش از ۵ میلیون افغان اگر برای هر وعده غذا، فقط یک نان مصرف کنند، روزانه ۱۵ میلیون نان مصرف می‌شود
 

داوود حشمتی در امتدادنوشت:

پیوندهای تاریخی، فرهنگی و هویتی ایرانیان وافغانستانی‌ها قرن‌هاست که دو ملت را به همزیستی و روابط دوستانه رهنمون کرده است. با این حال طالبان با دردسرهایش این تعامل و تناسب را به هم زده و باعث شده امروز پدیده مهاجران غیرقانونی برای ایران بدل به یک معضل و مشکل بزرگ شود.

یک سال بعد از ورود غیرقانونی، بی قاعده و ضابطه تعداد قابل توجهی از شهروندان افغانستان به ایران، و یک سال بعد از اینکه ایران همراهی کرد تا طالبان بدون مشکل افغانستان را تصاحب کند، مسئولان تازه و کم کم متوجه شدند که ورود این تعداد مهاجر به ایران چه معضلاتی را پدید آورده است.

در همین رابطه سردار صفوی مشاور عالی فرمانده کل قوا گفته است که «بیش از ۵ میلیون افغان اگر برای هر وعده غذا، فقط یک نان مصرف کنند، روزانه ۱۵ میلیون نان مصرف می‌شود در حالی که نان در ایران از یارانه دولت برخوردار است. وقتی آنان بیمار می‌شوند، دستگاه‌های بهداشتی ما به آنان خدمات می‌دهند و این برای کشور هزینه‌بر است»

این البته تنها اثرات این بی توجهی به تصمیمات نیست. هیچ مسئولی متوجه نشد ورود یکباره این تعداد از افراد مهاجر، آنهم در شرایطی که عموم آن‌ها به صورت غیرقانونی به کشور وارد شدند؛ چه تبعاتی خواهد داشت.

به عنوان مثال فرض کنید امروز هر کدام از این افراد کشته شوند. هیچ کس از سرنوشت آن‌ها مطلع نخواهد شد. تصور کنید امروز افرادی از آن‌ها دست به جنایتی بزنند و یا سرقتی انجام دهد. در هیچ نقطه از ادارات نظامی و انتظامی مشخصات این افراد، اثر انگشت و یا هر داده مرتبط با آن‌ها وجود خارجی ندارد.

این تازه بخشی از مشکلاتی است که در این باره دیده می‌شود. اثرات دیگری از این دست بسیار است. به عنوان نمونه کانادا اخیرا ورود دانشجویان مهاجر خود را به میزان یک سوم موجود کاهش داده است. به عبارت روشنتر قرار است برای دو سال آینده کانادا به جای یک میلیون مهاجر دانشجو (که تازه به صورت قانونی و ثبت شده وارد کشور کانادا میشوند) 300 هزار نفر را پذیرش کند.

عمده‌ترین دلیل دولت کانادا برای اعمال این محدودیت، به اثرات اجتماعی این مهاجرت‌ها باز می‌گردد. درحالی که کانادا سالانه نزدیک به ۱۶ میلیارد دلار درآمد از طریق این دانشجویان کسب می‌کرد، اما فشار اجتماعی ناشی از کمبود مسکن اجاره‌ای برای کانادایی‌ها موجب شد تا دولت ترودو چنین تصمیمی را اتخاذ کند.

به عبارت روشن‌تر اگر ما امروز در ایران آنطور که سردار رحیم صفوی تازه به فکر افتاده، نگران تامین مقدمات زیست مهاجران از قبیل نان، بهداشت و آموزش هستیم، در کانادا آن‌ها نگرانی تامین مسکن را دارند، اما با این حال به سرعت دست به کار شدند و محدودیت‌های لازم را بدون ترس اعمال می‌کنند.

از سوی دیگر فرصت‌های شغلی بسیاری در کانادا در اختیار افرادی است که به صورت تحصیلی وارد این کشور می‌شوند. لذا دولت کانادا ضمن اینکه تصمیم گرفته تا ورود آن‌ها را محدود کند، از سوی دیگر تلاش شده تا پراکندگی آن‌ها را در سطح شهرهای مختلف مدیریت کند. مساله‌ای که در ایران کاملا نسبت به آن بی‌توجهی شده است. از همین رو به زودی ما با مناطقی در کشور روبه رو خواهیم بود که در آنجا ایرانی‌ها در اقلیت خواهند بود.

بی شک ایران به زودی وارد چالش مهم اجتماعی و میهنی با پدیده مهاجرت افغان‌ها خواهد شد. مسئول مستقیم چنین وضعیتی نیز کسانی هستند که بدون فکر راه را برای ورود مهاجران غیرقانونی باز گذاشتند و هیچ سیاست مهاجرتی نداشتند و یا اساسا به آن فکر نکرده بودند. بدون آنکه توجه کنند این حجم بالا از مهاجرت چه بلایی بر سر نظام تولید، کالاهای اساسی، بهداشت و درمان، آموزش و به طور کلی مناسبات اجتماعی در آینده رقم می‌زند.