کدام شرکت‌ها پول گرفتند و واکسن ندادند؟

هر آنچه که در مورد ماجرای واکسن کرونا در ایران باید بدانیم!

یاشار سلطانی خبرنگار در توضیح چگونگی برخورد ایران با کرونا توضیح داد که ایران تاکنون با ۳ روش: واردات داروی کرونا، ساخت واکسن و واردات واکسن سعی در مهار کرونا داشته است. سلطانی در یادداشتش نوشت:

 کرونا جان بسیاری را در جهان و علی‌الخصوص در ایران گرفته است.

واردات واکسن با کندی بسیار آغاز شد و اعلام آمادگی برخی شرکت های داخلی بر تولید واکسن، روند واکسیناسیون را بیش از پیش کندتر کرد. همچنین با خودتحریمی واکسن‌های کشورهای غربی و سوءاستفاده و عدم همکاری لازم توسط هم‌پیمانان بلوک شرقی (چین و روسیه) به بهانه تحریم ایران، به راحتی جان هزاران هزار شهروند ایرانی از دست رفت.

برخی اطلاعات این گزارش برای اولین بار منتشر می‌شود. دولت ایران پس از مواجهه با ویروس کرونا در 3 فاز فعالیت کرد.

1- واردات داروی درمان کرونا

رمدیسیویر- بالغ بر 5هزار و 872 میلیارد تومان وارد شده است.

فایپیراویر- بالغ بر 766 میلیارد تومان وارد شده است.

2- اقدام به تولید واکسن در مورد تولید واکسن داخلی، در حال حاضر 19 پروژه واکسن در حال اجراست که 7 شرکت عملا مطرح هستند که با مجوز شورای امنیت ملی به برخی از آنها ارز دولتی (4200) داده شده است.

۱) برکت: مجوز اضطراری دریافت کرده و تا کنون 8 میلیون دوز تولید کرده و با مجوز شورای امنیت ملی 40 میلیون دلار ارز 4200 دریافت کرده است.

۲) انستیتو پاستور: محصول مشترک با کوبا - با مجوز شورای امنیت ملی 40 میلیون دلار ارز 4200 دریافت کرده اما چیزی تحویل دولت نداده است.

۳) موسسه رازی: با مجوز شورای امنیت ملی 40 میلیون دلار ارز 4200 دریافت کرده اما چیزی تحویل دولت نداده است.

۴) شرکت میلاد داروی نور (فخرا): 10 میلیون دلار ارز ترجیهی دریافت کرده اما چیزی تحویل دولت نداده است.

۵) شرکت آکتوور: تحت لیسانس روسیه چیزی تحویل دولت نداده است.

۶) شرکت سیناژن: مطالعات بالینی را آغاز کرده – ارز نگرفته و چیزی تحویل دولت نداده.

۷) آمیتیس ژن هم ارز نگرفته و چیزی تحویل دولت نداده.

3- واردات واکسن ایران تا کنون 456 میلیون دلار برای واردات واکسن تخصیص داده است. در رابطه با موضوع واردات هم تحریم و همکاری نکردن بسیاری از کشورها حتی هم‌پیمانان و همسایگان ما هم مساله عجیب این ماجراست.

1) انتقال ارز برای شرکت های تامین کننده یا انجام نمی شود یا با هزینه بالا و روش های خاص صورت میگیرد.

2) سوئیفت عملا سیستم بانکی را حمایت نمی‌کند.

3) دولت چین و شرکت‌های واکسن سازی چینی هیچگونه تمایلی برای کار با ایران ندارند و واکسن‌های مورد نیاز از طریق برخی واسطه های عجیب دولتی و با کمک صلیب سرخ چین و هلال احمر ایران تامین می‌شود نه تولید کنندگان (سینوفارم، سینووک و کانسینو)!

یعنی خود سازندگان واکسن هم هیچ تمایلی برای همکاری با دولت ایران ندارند.

4) همسایه‌های ایران و کشورهایی مانند عراق، ترکیه، چین و کره حتی اجازه ندادند از ارزهای بلوکه شده مان برای واردات واکسن استفاده کنیم. آنها تحریم را بهانه کردند.

5) روسیه قرارداد 62 میلیون دوز واکسن اسپوتنیک را تا تاریخ 1400/2/8 منعقد کرد اما تا کنون فقط 1 میلیون و 20 هزار دوز واکسن تحویل شده است.

در نهایت باید نتیجه گرفت که در رابطه با موضوع واردات؛ خودتحریمی داخلی، همکاری نکردن بسیاری از کشورها حتی هم‌پیمانان و همسایگان و مساله تحریم‌‌های آمریکا کلاف سردرگم این ماجراست و آنچه از دست می‌رود، جان روزانه صدها ایرانی است.