اگر آمریکا اوکراین را رها کند؛ بزرگترین خطر ممکن است متوجه بقیه اروپا باشد

اروپا می‌تواند به بحران اصلی دوره دوم ترامپ تبدیل شود

مترجم :محمدحسین واحدی

لیانا فیکس و مایکل کیمیدج
۱ مه ۲۰۲۵
رئیس‌جمهور دونالد ترامپ به انعطاف‌پذیری علاقه‌مند است. او به راحتی تحت تأثیر تغییر مسیر قرار نمی‌گیرد و ترجیح می‌دهد که به پیشینه‌های گذشته یا وعده‌های خود محدود نشود. اگرچه او به سرعت پایان جنگ در اوکراین را وعده داده و واشنگتن به تازگی با کی‌یف توافقی امضا کرده که به ایالات متحده سهمی از درآمدهای آینده معادن اوکراین می‌دهد، ترامپ می‌تواند تصمیم بگیرد که به‌طور کامل از این کشور کنار برود اگر به توافق صلحی که می‌خواهد نرسد. متن نهایی توافق معدنی هنوز به‌صورت عمومی منتشر نشده، اما هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که شامل تضمین‌های امنیتی برای اوکراین باشد. به‌عنوان فرمانده کل قوا، ترامپ می‌تواند به‌طور ناگهانی و چشمگیر حمایت ایالات متحده از اوکراین را کاهش دهد.

اما اوکراین که توسط ایالات متحده نادیده گرفته شده، به معنای این نیست که رها شده است. پس از سه سال جنگ، ده‌ها کشور اکنون از نیروی نظامی رو به رشد اوکراین حمایت می‌کنند. هیچ متحدی نمی‌تواند جای ایالات متحده را بگیرد، اما همه آن‌ها تفاوتی ایجاد می‌کنند: ایالات متحده نمی‌تواند با عقب‌نشینی جنگ را پایان دهد.

اگرچه اوکراین بدون حمایت ایالات متحده برای حفظ خط دفاعی خود دچار مشکل خواهد شد، اما روسیه راه آسانی برای پیروزی ندارد. خطر واقعی خروج ناگهانی حمایت آمریکایی این نیست که اوکراین به‌سرعت سقوط کند، بلکه این است که کشورهای اروپایی ممکن است اراده سیاسی خود را برای مقابله با روسیه از دست بدهند.

اگر ایالات متحده اوکراین را فراموش کند، اروپا با بدبختی‌های متعددی مواجه خواهد شد. رهبران اروپایی نتیجه‌گیری خواهند کرد که واشنگتن، که خود را به عادی‌سازی روابط با مسکو متعهد کرده، دیگر علاقه‌ای به ارائه بازدارندگی قابل اعتماد که برای دهه‌ها تأمین کرده ندارد. آن‌ها رها کردن اوکراین توسط دولت ترامپ را به‌عنوان اولین گام به سمت یک اروپا پس از آمریکا و حتی یک جهان پس از آمریکایی درک خواهند کرد. در این زمینه، مسکو ممکن است وسوسه شود که اروپا را به تسلیم بکشاند و برخی از اروپایی‌ها ممکن است تن به سازش دهند تا از خشم روسیه در امان بمانند.
در حالت دفاعی

به نظر نمی‌رسد که دولت ترامپ به حمایت مالی اضافی دیگری برای اوکراین موافقت کند. در چند ماه آینده، مقدار تسلیحات و مهمات ارسال شده از ایالات متحده به اوکراین کاهش خواهد یافت. حتی در حالی که ترامپ به دنبال کسب منافع اقتصادی از اوکراین در قالب توافق درآمدی است، ممکن است ایالات متحده همچنین حمایت‌های هدف‌گیری و اطلاعاتی که ارائه می‌دهد را کاهش یا متوقف کند.

اگرچه روسیه هنوز هم برای پیروزی کامل در جنگ با مشکل مواجه خواهد بود، اما نگران باخت در جنگ نخواهد بود. این کشور می‌تواند به استراتژی آسیب زدن به زیرساخت‌های غیرنظامی اوکراین و ترساندن اوکراینی‌ها به ترک کشور ادامه دهد. کی‌یف نیروی انسانی، منابع و حمایت لازم برای حفظ حاکمیت در بیشتر مناطق کشور را دارد، اما نیروهای روسی می‌توانند به آرامی پیشروی کرده و دستاوردهای سرزمینی کسب کنند و به هدف پوتین برای کنترل کامل چهار منطقه از اوکراین دست یابند.

با کمبود توانایی برای کسب دستاوردهای تهاجمی، اوکراین در حل و فصل جنگ به نفع خود با مشکل مواجه خواهد شد. پس از موفقیت در دفاع از کی‌یف در بهار و تابستان 2022، اوکراین در جنوب و شرق تلاش‌های جسورانه‌ای انجام داد و شهر خرسون را بازپس‌گیری و بخش‌های وسیعی از سرزمین در منطقه خارکیف را آزاد کرد. در ژوئیه گذشته، اوکراین حتی بخشی از قلمرو روسیه در منطقه کُرسک را نیز تصرف کرد. اما به مرور زمان، اوکراین توانایی‌های تهاجمی خود را به پایان رسانده و روسیه به تدریج نیروهای اوکراینی را از کُرسک بیرون رانده است. اوکراین به طور متناوب حملات پهپادی در داخل روسیه انجام می‌دهد و کاهش قدرت دریایی روسیه در دریای سیاه قابل توجه بوده است، اما کی‌یف از نظر نیروی انسانی و تجهیزات برای تصرف مقادیر زیادی از سرزمین کمبود دارد. اوکراین به آرامی و تقریباً نامحسوس از جنگی که در سال‌های 2022 و 2023 در حال انجام بود به جنگی دفاعی که از اواخر 2024 انجام می‌دهد، منتقل شده است. بدون کمک ایالات متحده، حمایت از باقی‌مانده متحدانش برای اوکراین حیاتی خواهد بود. نیروهای اوکراینی در استفاده از جنگ پهپادی نوآور بوده‌اند و کشورهای اروپایی به تأمین کمک‌های نظامی ادامه خواهند داد. اما اوکراین با کمبود شدید دفاع هوایی مواجه خواهد شد و به طور مداوم در معرض حملات موشکی در خطوط مقدم قرار خواهد گرفت که به‌طور اساسی غیرقابل دفاع خواهد بود. کی‌یف باید مهمات را مدیریت کند و اطلاعات به‌روز میدان جنگ را از دست خواهد داد. حتی اگر اروپایی‌ها تصمیم به افزایش کمک‌ها بگیرند، هدف‌گذاری بدون فناوری ایالات متحده به‌طرز فوق‌العاده‌ای دشوار خواهد بود.

رهبری اوکراین از آنچه در خطر است آگاه است و می‌داند چه انتظاری باید داشته باشد. کی‌یف باید انتخاب‌های دشواری درباره اینکه کدام مناطق قابل دفاع هستند، انجام دهد. با این حال، با توجه به شجاعت و کارایی ارتش اوکراین و حمایت‌های مداوم از باقی‌مانده متحدانش، روسیه هیچ مسیر واقعی برای پیشرفت در اوکراین ندارد. تلفات انسانی در سمت روسیه با ترک اوکراین توسط آمریکا متوقف نخواهد شد و جنگ همچنان یک اشتباه استراتژیک برای روسیه باقی خواهد ماند. با این حال، این ترک به شدت بر اروپا بار خواهد گذاشت، و تعهد واشنگتن به متحدان اروپایی خود را زیر سؤال خواهد برد و احتمالاً تنش‌های فزاینده‌ای بین اروپا و روسیه ایجاد خواهد کرد.
تحلیل ارائه‌شده دیدگاه مهمی را درباره آینده امنیت اروپا در زمینه مشارکت ایالات متحده و وضعیت جاری در اوکراین مطرح می‌کند. این متن تأکید می‌کند که اوکراین نقشی حیاتی به‌عنوان یک کشور خط مقدم در اتحاد آتلانتیک دارد و به‌عنوان یک مانع در برابر تهاجم روسیه عمل می‌کند. احتمال کاهش یا خروج ایالات متحده از ناتو می‌تواند روسیه را تشویق کند تا از نقاط ضعف دفاعی اروپا بهره‌برداری کند و به تهدیدات و تکنیک‌های ارعاب علیه کشورهای آسیب‌پذیر روی آورد.

علاوه بر این، متن نواقص فعلی قابلیت‌های دفاعی اروپا، از جمله منابع نظامی ناکافی، عدم وحدت سیاسی و عدم وجود یک چارچوب امنیتی جمعی قوی را زیر سوال می‌برد. بدون حمایت ایالات متحده، کشور‌های اروپایی ممکن است احساس کنند که مجبور به یافتن توافق‌های دوجانبه با روسیه هستند که این می‌تواند انسجام اتحادیه اروپا و ناتو را تضعیف کند.

عواقب یک "اروپای پس از آمریکایی" می‌تواند قابل توجه باشد، زیرا نگرانی‌هایی را درباره تکه‌تکه شدن معماری امنیت اروپا و احیای نفوذ روسیه به وجود می‌آورد. چشم‌انداز اینکه اروپا در یک شبکه پیچیده از ترتیبات امنیتی حرکت کند—به‌علاوه وجود تقسیمات داخلی—می‌تواند موقعیت استراتژیک کلی قاره را تضعیف کند و فرصت‌هایی برای گسترش حوزه نفوذ روسیه ایجاد کند.

به‌طور خلاصه، این مقاله تصویری هشداردهنده از امنیت اروپا ارائه می‌دهد که ضرورت مشارکت ایالات متحده و خطرات بی‌توجهی به جاه‌طلبی‌های روسیه را زیر سوال می‌برد. چالش‌های پیش‌روی کشورهای اروپایی در دستیابی به یک موضع دفاعی یکپارچه و مؤثر قابل توجه است و پیامدهای نادیده گرفتن این مسائل می‌تواند به یک اروپا ناپایدار و تکه‌تکه منجر شود.

برای جلوگیری از انحراف به سمت تقسیم و درگیری در اروپا، دولت ترامپ نباید اوکراین را به حاشیه اروپا بسپارد. همچنین نباید اوکراین را تنها در چارچوب اقتصادی ببیند. در عوض، واشنگتن باید بر اساس توافق اخیر در مورد معادن، به امنیت بلندمدت اوکراین متعهد شود؛ یک اوکراین مستقل که قادر به دفاع از خود باشد، به تثبیت کل منطقه کمک خواهد کرد که این یک منافع اساسی ایالات متحده است.

از زمان استقلال اوکراین از اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، این کشور بارها از داشتن جایگاه مهمی در معماری امنیتی اروپا محروم شده است. در اجلاس ناتو در بخارست در سال 2008، این ائتلاف به اوکراین وعده عضویت داد، وعده‌ای که به طرز بی‌رحمانه‌ای فراموش شد. در چندین دور دیپلماسی در سال‌های 2014 و 2015، پس از تصرف کریمه و ورود روسیه به منطقه دونباس اوکراین، فرانسه و آلمان بیشتر بر روی یک توقف ظاهری در خصومت‌ها تمرکز کردند تا حل مشکلات اساسی امنیت منطقه. نتیجه آن، حدود هشت سال بعد، حمله وحشیانه روسیه بود که امواج ناامنی را در سرتاسر اروپا ایجاد کرد. امروز، وضعیت اوکراین به وضوح در قلب امنیت اروپایی قرار دارد.

بدون ایالات متحده در کنار اوکراین، اروپا با انتخاب‌های غیرممکنی مواجه خواهد شد. کشورهای اروپایی باید خلاهای امنیتی و سرمایه‌گذاری‌های دفاعی خود و همچنین اوکراین را پر کنند. منابع محدود یا فشار از واشنگتن برای تعدیل روابط با مسکو ممکن است اروپایی‌ها را وادار کند تا حمایت از کی‌یف را کاهش دهند و در این فرآیند امنیت بلندمدت خود را تضعیف کنند. علاوه بر این، رها کردن اوکراین توسط ایالات متحده، توانایی ناتو را در بازدارندگی روسیه پیچیده می‌کند. در حال حاضر، مسکو در اوکراین مشغول است و نمی‌تواند از عهده اقدامات توسعه‌طلبانه بیشتری برآید. اما اگر دولت ترامپ تصمیم بگیرد که اوکراین شایسته شراکت و همکاری ایالات متحده نیست، جاه‌طلبی‌های پوتین تنها افزایش خواهد یافت—همراه با هزینه‌ بازدارندگی روسیه در آینده. اگر واشنگتن اکنون اوکراین را رها کند، اروپا می‌تواند به بحران اصلی دوره دوم ترامپ تبدیل شود.