کرونا و مسئولیت ما 

احمد قویدل 

 فعال مدنی 

کاهش فشار کرونا پس از سه سال گشایش‌هایی در ارتباط مردم و مناسبات اجتماعی و اقتصادی ایجاد کرد که بسیار برای مردم لذت بخش بود. بازگشت دانش پژوهان به مراکز تحصیلی، برگزاری نشست‌های جمعی حضوری، بازگشت ارتباط به محیط‌های کار و جمع‌های خانوادگی که به شیرینی در جامعه از آن استقبال گردید.‌

کاهش جدی موارد ابتلاء به کرونا، حتی به صفر رسیدن فوت ناشی از کرونا همه نشانه‌های امیدوار کننده‌ای برای مردم بودند. همین فرآیند در کشورهای دیگر جهان جاری بوده و هست. واکسیناسیون نتیجه خود را به خوبی آشکار کرد. ایمنی عمومی که در اذهان مردم رویا شده بود به واقعیت پیوست. در چنین فضای آرامی سازمان بهداشت جهانی به صورت مکرر از پایان نیافتن همه‌گیری (پاندمی) کرونا خبر می‌داد. مدیر کل این سازمان به صراحت اعلام کرد که هنوز نمی‌توان از پایان همه‌گیری خبر داد‌ و تاکید نمود، بسیاری از کشورهای فقیر هنوز به واکسن دسترسی کافی ندارند. به نظر می‌رسد این بیماری سال‌ها در کنار بشریت به حیات خود ادامه دهد. در تمام شیوه‌نامه‌های بهداشتی بین‌المللی و ملی واکسیناسیون، استفاده از ماسک، توجه به تهویه هوا در محیط‌های سربسته، رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی راه مقابله و مهر این ویروس دانسته‌اند. با توجه به نوع ویروس کرونا و ظرفیت آن برای تغییر سویه در گردشی که در جامعه دارد، متاسفانه ماندگاری این ویروس را با بشر تضمین نموده است. خبرهای رسمی در کشور حاکی از آن است که با وجود موجودی کافی واکسن در کشور، ۲۷ میلیون نفر که کمتر از یک سوم جمعیت کشور است هنوز دز سوم واکسن را تزریق نکرده‌اند، که این حقیقت تلخ می‌تواند شرایط کشور را بحرانی‌تر نماید. در شرایطی که وزارت بهداشت از مردم دعوت نموده برای تزریق دز چهارم واکسن اقدام کنند این آمار از افرادی که دز سوم را تزریق نکرده‌اند، تکان دهنده است. 

باید باور کنیم روزهای شیرین ارتباطات آزاد مردم در کشور خاتمه یافته و رنگ قرمز کرونایی به نقشه کشورمان به شکل تهدید کننده‌ای بازگشته است. افزایش ۴۰ درصدی فوت شدگان یک هشدار جدی است. باید در برابر این ویروس متاسفانه هوشمند، مردم هم هوشمندانه رفتار کنند و فورا تعییر رفتار اجتماعی دهند. بی‌تعارف اگر می‌خواهیم دوباره بی‌ماسک زندگی کنیم، الان باید از ماسک استفاده کنیم و واکسن‌های ضروری را تزریق کنیم. کاهش سرمایه اجتماعی دولت و وجود نارضایتی‌های مختلف در حوزه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نباید موجب شود که مردم نسبت به توصیه‌های ایمنی وزارت بهداشت و دانشگاه‌های علوم پزشکی در رابطه با مهار کرونا بی‌توجهی کنند. به کار بردن عباراتی مانند "تورم شدید ما را نکشته، کرونا می‌خواهد بکشد" یا "بازنشسته همینطوری مرده"، "آقا ول کن بذار کرونا ما را بکشه، مریضم داروهام اینقدر گران شده نمی‌تونم بخرم" و یا جمله‌ای که بیشتر از جوانان و نوجوانان شنیده می‌شود: "این هم شد زندگی؟ دولت به راه رفتن ما هم تو خیابان کار دارد، بذار کرونا بکشد!؟" و صدها جمله شبیه این انعکاسی از نارضایتی‌های به حق مردم است. اما اگر عاقلانه فکر کنیم، ربطی به تلاش ما برای حفظ سلامت خود و دیگران ندارد. بیماری کرونا در سایه احساس مسئولیت جمعی قابل کنترل است. رفتار تک تک مردم در سلامت دیگران موثر است. دقیقا به همین دلیل دولت باید برای اداره‌ی محیط‌های عمومی مانند ادارات، مترو، اتوبوس‌ها، هواپیماها، کارخانه‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها ... در رابطه با استفاده از ماسک و واکسیناسیون اجتماعات اعمال قانون نماید و سیمای هیات دولت و سیمای جمهوری اسلامی متناسب با این شرایط تغییر کند. 

مردم به خوبی می‌دانند عدم رعایت توصیه‌های ایمنی گذشته از به مخاطره افتادن جان خودشان و جان دیگران فشار خرد کننده‌ای به سیستم بهداشت و درمان کشور وارد می‌آورد. همه در سه سال گذشته شاهد فداکاری‌ها و از جان گذشتگی کارکنان بهداشت و درمان بوده‌ایم. کم نیستند شهدای خدمت حوزه بهداشت و درمان که در اوج جوانی و موفقیت چون گل پرپر شدند که مردم سلامت بمانند. رعایت موارد ایمنی در پیشگیری از کرونا کمک به این عزیزان هم هست. به پرستاران و پزشکانی فکر کنیم که روزهای متمادی قادر به ارتباط با عزیزانشان نبودند و صورت‌هایشان از شدت استفاده از ماسک و دیگر وسایل حفاظتی متورم و آسیب دیده می‌شد. تک تک ما برای مهار کرونا مسئولیم. درپایان نقدی به وزارت بهداشت دارم. در شرایطی که بالغ بر ۲۷ میلیون نفر دز سوم را نزده‌اند و شاید بیش از ۷ میلیون نفر در مقابل واکسن به داستان‌های مختلف مقاومت می‌کنند، نارضایتی‌های عمومی مردم را به عملکرد دولت بدبین نموده است، چرا می‌آیید برای یک واکسن تاریخ گذشته داخلی "گواهی تجدید حیات" صادر می‌کنید. این چه سیاستی است که در وزارت بهداشت جاری است. کاملا به خاطر دارم داروهای بیماران هموفیلی در گمرک آنقدر مانده بود که تاریخ مصرف آن تمام شده بود، وزارت بهداشت ۳ ماه تاریخ مصرف به آن اهداء نمود!؟ این نوع اقدامات فقط مردم را بدبین می‌کند. لطفا مرزهای استانداردهای بین المللی را جابجا نکنید. دارو در کشورهای پیشرفته با تاریخ مصرف سه ماه و چهارماه به مراکز خیریه یا کشورهای فقیر اهداء می‌شود و بعد از پایان تاریخ مصرف معدوم می‌شود. مگر چقدر مشکل واکسن داریم که مجبور می‌شوید، واکسن مرده! را زنده کنید. آیا به از دست رفتن اعتبار دولت می‌ارزد؟