نشاط و شادی عمومی حلقه مفقوده جامعه امروز

 

در جامعه امروز و در شهرها و کلان شهرها، هر روز و هر ساعت شاهد نزاع خیابانی، خشونت رفتاری، کلامی، جنسی و نهایتا قتل و تجاوز و خودکشی هستیم. در این رابطه وقتی نگاهی آماری به کشورهای مختلف می‌کنیم متاسفانه ایران با آن سابقه تاریخی و اصالت فرهنگی از لحاظ شادی و نشاط عمومی جامعه، در رتبه‌های بسیار پایین در قیاس با سایر کشورها قرار دارد  که اگر به علل این پدیده بپردازیم موارد مختلفی قابل بررسی می‌باشد، از جمله مشکلات اقتصادی حاکم بر اکثریت جامعه و همچنین مروجان تفکر مقابله با شادی و نشاط در سطح جامعه که این افراد نه تنها این مسئله را تبلیغ می‌کنند بلکه به نوعی شادی و نشاط را در تقابل با اسلام و ارزش‌های دینی قرار می‌دهند. در حالیکه دین اسلام با رد این موضوع خود مروج شادی و نشاط واقعی است، نشاطی که باعث رشد و تعالی انسان می‌شود.

به عنوان مثال حضور در مراسم عزاداری اهل بیت (ع) باعث شور و شعف معنوی می‌شود. حتی پیامبر اسلام (ص) در خصوص امر به ورزش، توصیه می‌کند که ورزش سوارکاری، شنا و تیراندازی را به فرزندان خود آموزش دهید که این امر برای هر فرد بطور علمی و منطقی موجب شادی و نشاط و آرامش می‌شود.

شادی و نشاط اجتماعی نه تنها باعث بهتر شدن روابط اجتماعی افراد جامعه می‌شود بلکه بسیاری از بزهکاری‌های ناخواسته جامعه را نیز که هزینه‌های مادی و معنوی بسیاری را بر جامعه تحمیل می‌کنند، کاهش می‌دهد. در این راستا رسانه‌ها می‌توانند نقش پررنگ و تاثیرگذاری داشته باشند. وقتی در این روزها در رسانه‌های دیداری و شنیداری و فضای مجازی و ... بیشترین اخبار در خصوص سرقت و تجاوز و قتل و خودکشی و اختلاس و شکاف طبقاتی و هزار خبر منفی و ناامیدکننده است، متاسفانه تاثیر بسیار مخربی بر جامعه و افراد آن دارد و از نشاط جامعه بصورت چشمگیری می‌کاهد. هرچندکه اطلاع رسانی به مردم بر اساس واقعیت، رسالت رسانه می‌باشد ولی تکرار و بزرگنمایی باعث شرایط ناگواری اجتماعی می‌شود و ظلم مضاعف بر مخاطب رسانه می‌باشد.

رسانه می‌باید حس شادی و شعف را به جامعه تزریق کند، خبرهای شادی بخش، تشویق به حضور مردم در برنامه‌های تفریحی، فرهنگی و ورزشی، دید و بازدیدهای خانوادگی و ده‌ها مورد دیگر که به نظر می‌رسد نیاز به ترویج در جهت تزریق امور شادی بخش دارد. البته مسئولین فرهنگی حاکمیت هم می‌بایست کمر همت ببندند چرا که در سال‌های اخیر در این زمینه کوتاهی‌های بسیار داشته‌ایم و تاوان ان را چند برابر پرداخت کرده‌ایم.