تنگی کانال نخاعی با لیزر خوب میشود؟

بله، درمان تنگی کانال نخاعی با بهره‌گیری از فناوری لیزر در شهر کرمانشاه، هم در قالب مداخلات جراحی کم‌تهاجمی و هم به صورت روش‌های پیشرفته فیزیوتراپی، ارائه می‌شود. انتخاب مسیر درمانی بهینه، مستقیماً به تشخیص دقیق پزشکی و ماهیت عارضه‌ای که منجر به تنگی کانال شده است، بستگی دارد؛ جراحی لیزری توسط جراحان متخصص مغز و اعصاب با هدف رفع مستقیم فشار مکانیکی از روی ساختارهای عصبی صورت می‌پذیرد، در حالی که لیزردرمانی در حوزه فیزیوتراپی با تمرکز بر کاهش درد و کنترل التهاب در کلینیک‌های تخصصی توانبخشی به کار گرفته می‌شود. این راهنمای جامع، با تفکیک دقیق این رویکردها، معرفی مراکز و متخصصان کلیدی، تحلیل شفاف هزینه‌ها و بررسی متوازن مزایا و محدودیت‌های هر روش، به بیماران کمک می‌کند تا با آگاهی و چشم‌اندازی روشن، مسیر درمانی متناسب با شرایط خود را انتخاب نمایند. برای دسترسی به اطلاعات تکمیلی و جامع‌تر، بیماران می‌توانند با مراجعه به وب‌سایت دکترتو در این شهر، در یافتن متخصصان و مراکز درمانی مرتبط، یاری جویند.

راهنمای عملی مراجعه برای درمان لیزری در کرمانشاه: متخصصان و مراکز

بر اساس بررسی مستقل آنلاین بیمارانی که در جستجوی درمان تنگی کانال نخاعی با لیزر در کرمانشاه هستند، با دو مسیر کاملاً مجزا و تخصصی روبرو می‌شوند که هر یک نیازمند مراجعه به متخصصان و مراکز درمانی متفاوتی است. تصمیم‌گیری برای انتخاب هر یک از این مسیرها باید پس از یک ارزیابی بالینی و تشخیصی دقیق توسط پزشک متخصص و بر اساس علت اصلی ایجادکننده تنگی کانال نخاعی صورت پذیرد. درک این تمایز بنیادین، نخستین و حیاتی‌ترین گام در آغاز یک فرآیند درمانی موفق به شمار می‌رود.

متخصص جراحی لیزری ستون فقرات: چه زمانی و به چه کسی مراجعه کنیم؟

در حوزه مداخلات جراحی کم‌تهاجمی با لیزر در کرمانشاه، نام پروفسور حمیدرضا سعیدی بروجنی به عنوان یکی از چهره‌های کلیدی و شناخته‌شده مطرح است. ایشان با جایگاه علمی دانشیار در رشته جراحی مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، تخصص و تجربه قابل توجهی در زمینه جراحی‌های لیزری ستون فقرات دارند و سوابق ایشان حاکی از انجام صدها عمل موفق در این حوزه است. 

بیمارانی که بر اساس یافته‌های تصویربرداری پیشرفته مانند MRI، علت اصلی تنگی کانال نخاعی آن‌ها فتق یا بیرون‌زدگی دیسک بین‌مهره‌ای تشخیص داده شده و به عنوان کاندید مناسبی برای روش‌های کم‌تهاجمی مانند رفع فشار دیسک با لیزر از راه پوست (PLDD) شناخته می‌شوند، می‌توانند برای دریافت مشاوره تخصصی و اقدام درمانی به ایشان مراجعه کنند. 

مطب دکتر سعیدی در کرمانشاه، خیابان حاج محمدتقی اصفهانی، ساختمان پزشکان دی، طبقه اول واقع شده است. باید توجه داشت که این نوع درمان، یک فرآیند جراحی محسوب می‌شود که هدف آن رفع مستقیم و فیزیکی عامل فشار از روی ساختارهای حساس عصبی است.

مراکز فیزیوتراپی برای لیزردرمانی غیرتهاجمی: نقش توانبخشی در مدیریت علائم

در نقطه مقابل رویکرد جراحی، لیزردرمانی کم‌توان (LLLT) یا لیزر سرد قرار دارد که یک روش کاملاً غیرتهاجمی و بخشی از خدمات تخصصی فیزیوتراپی و توانبخشی محسوب می‌شود. این روش علت ساختاری و مکانیکی بیماری را برطرف نمی‌کند، اما نقش بسیار مؤثری در مدیریت علائم، به‌ویژه درد، التهاب و اسپاسم‌های عضلانی، ایفا می‌نماید. 

در شهر کرمانشاه، چندین کلینیک فیزیوتراپی مجهز به این فناوری، خدمات خود را به بیماران ارائه می‌دهند. کلینیک تخصصی فیزیوتراپی نوبهار به عنوان یکی از مراکز شاخص، با بهره‌گیری از سیستم‌های تصویربرداری Real-Time، خدمات لیزردرمانی بیولوژیک را برای تسریع فرآیندهای ترمیمی در سطح سلولی ارائه می‌کند. 

علاوه بر این، مراکزی نظیر کلینیک فیزیوتراپی توانا، کلینیک فیزیوتراپی تبسم و فیزیوتراپی طلوع نیز از جمله مراکز فعال در این حوزه هستند که از لیزرهای سرد و در برخی موارد لیزر پرتوان (که در حوزه فیزیوتراپی برای نفوذ عمیق‌تر به بافت به کار می‌رود) برای کمک به بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی استفاده می‌کنند.

ضرورت مراجعه به مراکز فوق‌تخصصی تهران: چرا و چه زمانی؟

یک واقعیت مهم در حوزه درمان‌های نوین ستون فقرات در ایران، تمرکز جغرافیایی تخصص و تجهیزات پیشرفته در پایتخت است. جراحی‌های لیزری بسیار دقیق و پیچیده مانند PLDD نیازمند زیرساخت‌های فناورانه خاص و تیم‌های جراحی با تجربه انباشته و بسیار بالا هستند. 

به همین دلیل، متخصصان برجسته و پیشگام در این حوزه عمدتاً در تهران متمرکز شده‌اند. پزشکانی مانند دکتر قاسم اسحاقی، جراح مغز و اعصاب و فلوشیپ دیسک، و دکتر حمید بهتاش، فوق تخصص جراحی ستون فقرات، از نام‌های شناخته‌شده در این زمینه هستند که خدمات جراحی لیزری را در سطح فوق‌تخصصی ارائه می‌دهند. 

گزارش‌های موردی، مانند تجربه موفقیت‌آمیز درمان یک بیمار از کرمانشاه توسط دکتر بهتاش در تهران، به وضوح نشان می‌دهد که برای دستیابی به برخی از خدمات درمانی بسیار تخصصی، سفر به پایتخت و مراجعه به این مراکز ممکن است یک ضرورت انکارناپذیر باشد. 

این تصمیم معمولاً پس از آن اتخاذ می‌شود که مشخص گردد روش درمانی مورد نیاز در شهر مبدأ با سطح تخصص و تجهیزات لازم در دسترس نیست.

ابعاد مالی درمان: تحلیل هزینه‌ها و پوشش بیمه

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های بیماران در مواجهه با هر روش درمانی، جنبه‌های مالی آن است. هزینه درمان تنگی کانال نخاعی با لیزر تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد و آگاهی از این هزینه‌ها و وضعیت پوشش بیمه‌ای، نقش مهمی در تصمیم‌گیری بیمار ایفا می‌کند.

برآورد هزینه درمان در کرمانشاه و مقایسه آن با تهران

هزینه نهایی درمان با لیزر به عواملی چون شدت بیماری، تخصص و دستمزد پزشک، تعداد جلسات مورد نیاز، نوع تجهیزات به کار رفته و نوع مرکز درمانی (دولتی یا خصوصی) بستگی دارد. بر اساس اطلاعات موجود، هزینه لیزر درمانی در قالب جراحی کم‌تهاجمی (PLDD) در شهر کرمانشاه در بازه‌ای بین ۱۰ تا ۵۰ میلیون تومان متغیر است. این هزینه در مقایسه با جراحی باز سنتی در همین شهر، که در مراکز دولتی با پوشش بیمه بین ۲۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان و در مراکز خصوصی تا ۱۵۰ میلیون تومان نیز می‌رسد، می‌تواند رقابتی باشد.

با این حال، مقایسه این ارقام با هزینه‌های درمان در تهران، تفاوت قابل توجهی را نشان می‌دهد. در پایتخت، به دلیل تمرکز متخصصان برجسته و استفاده از فناوری‌های پیشرفته‌تر، هزینه‌های هر دو روش لیزری و جراحی باز به مراتب بالاتر بوده و در بازه‌ای بین ۱۵۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان قرار می‌گیرد. این تفاوت هزینه، یکی از عواملی است که بیماران را در انتخاب محل درمان خود به تأمل وا می‌دارد.

چالش پوشش بیمه: واقعیتی که بیماران با آن روبرو هستند

وضعیت پوشش بیمه‌ای برای درمان‌های لیزری ستون فقرات، یکی از پیچیدگی‌ها و موانع اصلی پیش روی بیماران است. بیمه‌های پایه معمولاً بخش قابل توجهی از هزینه‌های جراحی‌های استاندارد و شناخته‌شده مانند جراحی باز را، به ویژه در مراکز درمانی دولتی، پوشش می‌دهند. اما در مورد روش‌های نوین‌تر مانند جراحی لیزری، این پوشش بسیار محدود و در بسیاری از موارد صفر است. 

بیمه‌های تکمیلی نیز سیاست‌های متفاوتی دارند؛ اغلب آن‌ها پوشش کاملی برای این نوع مداخلات ارائه نمی‌دهند و معمولاً تنها بخشی از هزینه‌ها را تقبل می‌کنند. این پوشش ناقص، به یک چالش جدی برای دسترسی بیماران به فناوری‌های کم‌تهاجمی تبدیل شده و بار مالی سنگینی را بر دوش آن‌ها و خانواده‌هایشان تحمیل می‌کند. بنابراین، ضروری است که بیماران پیش از انتخاب نهایی روش درمانی، به طور دقیق و شفاف با شرکت بیمه خود در مورد میزان و شرایط پوشش هزینه‌ها مشورت نمایند.

کالبدشکافی مفهوم لیزر درمانی: دو رویکرد با اهداف متفاوت

عبارت درمان تنگی کانال نخاعی با لیزر در اذهان عمومی ممکن است یک مفهوم یکپارچه را تداعی کند، اما در دنیای پزشکی، این عبارت چتری برای دو تکنیک کاملاً متمایز با مکانیسم‌های عمل، اهداف و کاربردهای متفاوت است. عدم تفکیک این دو مفهوم می‌تواند منجر به انتظارات نادرست و انتخاب مسیر درمانی نامناسب برای بیمار گردد. درک عمیق این تفاوت، برای هر فردی که به دنبال راهکارهای درمانی نوین برای مشکلات ستون فقرات است، یک ضرورت بنیادین محسوب می‌شود.

جراحی لیزری (PLDD): مداخله‌ای دقیق برای رفع فشار مکانیکی

جراحی لیزری، که با نام تخصصی رفع فشار دیسک با لیزر از راه پوست (Percutaneous Laser Disc Decompression یا PLDD) شناخته می‌شود، یک روش جراحی کم‌تهاجمی است. هدف اصلی این مداخله، برطرف کردن مستقیم علت فیزیکی فشار بر روی ریشه‌های عصبی است که معمولاً ناشی از فتق یا بیرون‌زدگی دیسک بین‌مهره‌ای است. در این فرآیند، جراح تحت هدایت مداوم تصاویر رادیوگرافیک (فلوروسکوپی)، یک فیبر نوری بسیار باریک را از طریق یک سوزن به مرکز ژل‌مانند دیسک بین‌مهره‌ای هدایت می‌کند. 

سپس، انرژی لیزرهای پرتوان، مانند لیزر Nd:YAG، به بافت دیسک تابانده می‌شود. این انرژی متمرکز، بخش کوچکی از هسته دیسک را تبخیر می‌کند. این کاهش حجم، یک اثر خلأ نسبی ایجاد کرده و منجر به عقب‌نشینی بخش بیرون‌زده دیسک و در نتیجه، رفع فشار از روی عصب می‌شود. این روش که تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، به ویژه برای درمان فتق دیسک‌های محصور که دیواره خارجی آن‌ها هنوز پاره نشده، بسیار ایده‌آل است. با این حال، محدودیت بزرگ آن، ناتوانی در برداشتن بافت‌های سخت استخوانی مانند زائده‌های استخوانی (استئوفیت) است که خود از علل شایع تنگی کانال نخاعی محسوب می‌شوند.

لیزردرمانی کم‌توان (LLLT): راهبردی غیرتهاجمی برای مدیریت درد و التهاب

در سوی دیگر این طیف، لیزردرمانی کم‌توان (Low-Level Laser Therapy یا LLLT) که به آن لیزر سرد نیز گفته می‌شود، قرار دارد. این روش، یک تکنیک درمانی کاملاً غیرتهاجمی است که در حوزه فیزیوتراپی و توانبخشی کاربرد دارد و هیچ‌گونه برشی در آن صورت نمی‌گیرد. مکانیسم عمل این روش بر پدیده‌ای به نام فوتوبیومدولاسیون (Photobiomodulation) استوار است. 

در این فرآیند، فوتون‌های نور با طول موج مشخص به بافت‌های آسیب‌دیده تابانده می‌شوند. سلول‌های بدن این انرژی نوری را جذب کرده و آن را به انرژی بیوشیمیایی تبدیل می‌کنند. این تحریک سلولی، آبشاری از واکنش‌های مثبت را به دنبال دارد که شامل افزایش جریان خون موضعی، کاهش تولید واسطه‌های شیمیایی التهاب‌زا، بهبود اسپاسم و گرفتگی عضلات و تسریع فرآیندهای ترمیم طبیعی بافت می‌شود. لیزردرمانی کم‌توان به عنوان یک روش حمایتی و مکمل، برای کاهش علائم آزاردهنده‌ای مانند درد و التهاب مزمن در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی به کار می‌رود، اما هرگز نمی‌تواند علت اصلی و مکانیکی فشار را برطرف سازد.

ارزیابی منصفانه لیزر درمانی: از مزایای برجسته تا محدودیت‌های حیاتی

در حالی که روش‌های لیزری به عنوان راهکارهای نوین و پیشرفته معرفی می‌شوند، یک تحلیل دقیق و بی‌طرفانه نیازمند بررسی همزمان مزایا و محدودیت‌های آن‌ها در مقایسه با روش‌های درمانی سنتی، به ویژه جراحی باز، است. این ارزیابی به بیماران و پزشکان کمک می‌کند تا با دیدی واقع‌بینانه، مناسب‌ترین گزینه را برای شرایط بالینی خاص انتخاب کنند.

مزایای کلیدی: چرا لیزر درمانی جذاب است؟

جذابیت اصلی روش‌های لیزری، به ویژه جراحی لیزری (PLDD)، در کم‌تهاجمی بودن آن‌ها نهفته است. این ویژگی منجر به مجموعه‌ای از مزایای بالینی قابل توجه می‌شود. دوره نقاهت پس از این عمل بسیار کوتاه است و بسیاری از بیماران قادرند تنها چند ساعت پس از عمل، مرکز درمانی را ترک کرده و به منزل بازگردند. 

از آنجایی که این روش نیازی به برش‌های بزرگ جراحی ندارد، ریسک خونریزی و عفونت در محل عمل به شکل چشمگیری کاهش می‌یابد. علاوه بر این، انجام عمل تحت بی‌حسی موضعی، بیمار را از خطرات و عوارض بالقوه مرتبط با بیهوشی عمومی مصون می‌دارد. در سمت دیگر، بزرگترین مزیت لیزردرمانی کم‌توان (LLLT)، غیرتهاجمی بودن کامل آن است. این روش هیچ درد و عارضه جانبی جدی به همراه ندارد و به عنوان یک ابزار قدرتمند در کاهش سریع التهاب، درد و اسپاسم‌های عضلانی عمل می‌کند و می‌تواند کیفیت زندگی بیمار را در دوره انتظار برای درمان‌های قطعی‌تر یا به عنوان بخشی از یک برنامه توانبخشی جامع، بهبود بخشد.

معایب و محدودیت‌ها: نگاهی انتقادی به واقعیت‌های بالینی

در مقابل این مزایا، محدودیت‌های فنی، بالینی و اقتصادی جدی نیز وجود دارد که باید به دقت مورد توجه قرار گیرند. همانطور که پیشتر اشاره شد، مهم‌ترین محدودیت فنی جراحی لیزری، عدم کارایی آن بر روی بافت استخوانی است. این بدان معناست که در بیمارانی که تنگی کانال نخاعی آن‌ها عمدتاً به دلیل رشد زائده‌های استخوانی (استئوفیت) ناشی از آرتروز است، PLDD یک گزینه درمانی مؤثر نخواهد بود. از منظر اثربخشی بلندمدت، داده‌های علمی تصویر کاملاً روشنی را ارائه نمی‌دهند. 

نتایج برخی مطالعات تطبیقی، تصویری پیچیده‌تر از اثربخشی بلندمدت را ارائه می‌دهد. به عنوان نمونه، یک پژوهش نشان داد که نرخ نیاز به جراحی مجدد (re-operation) در بیمارانی که تحت عمل جراحی لیزری دیسک (PLDD) قرار گرفته بودند، می‌تواند به شکل معناداری بالاتر از بیمارانی باشد که جراحی باز سنتی را تجربه کرده‌اند. این آمار نشان می‌دهد که نتایج دائمی همیشه تضمین‌شده نیست. 

یک نگرانی دیگر، ریسک آسیب حرارتی به ساختارهای عصبی حساس و بافت‌های مجاور است که در صورت عدم کنترل دقیق انرژی و حرارت لیزر، ممکن است رخ دهد. از جنبه اقتصادی نیز، پوشش ناقص بیمه‌ای یک چالش اساسی است. بسیاری از شرکت‌های بیمه، به دلیل آنچه شواهد ناکافی در مورد اثربخشی بلندمدت می‌نامند، هزینه‌های این روش را تحت پوشش قرار نمی‌دهند، که این امر می‌تواند بار مالی سنگینی را به طور کامل بر دوش بیمار قرار دهد.

چشم‌انداز آینده و چالش‌های موجود

حوزه درمان بیماری‌های ستون فقرات، یک حوزه پویا و در حال تحول است. درک چالش‌های فعلی و روندهای آینده به ما کمک می‌کند تا تصویری واقع‌بینانه‌تر از جایگاه کنونی و آتی درمان‌های لیزری داشته باشیم.

موانع و چالش‌های درمان لیزری در کرمانشاه

علی‌رغم وجود متخصصان توانمند در کرمانشاه، چندین چالش کلیدی، توسعه و دسترسی به درمان‌های لیزری را با محدودیت مواجه کرده است. نخست، کمبود نسبی متخصصان فوق‌تخصصی در زمینه جراحی‌های لیزری پیشرفته در مقایسه با تهران، انتخاب‌های بیماران را محدود می‌سازد. دوم، سطح پایین آگاهی عمومی نسبت به مزایا، محدودیت‌ها و تفاوت‌های میان انواع روش‌های کم‌تهاجمی، باعث می‌شود بسیاری از بیماران نتوانند با دید باز در مورد درمان خود تصمیم‌گیری کنند. سوم، همانطور که ذکر شد، هزینه بالا و پوشش ناقص بیمه‌ای به عنوان یک مانع اقتصادی جدی عمل می‌کند. در نهایت، نیاز به استانداردسازی پروتکل‌های درمانی و به‌روزرسانی مداوم تجهیزات برای تضمین کیفیت و ایمنی درمان، یک ضرورت همیشگی است.

آینده درمان: فراتر از لیزر و به سوی فناوری‌های ترکیبی

با نگاهی به تاریخچه این فناوری، از اولین عمل PLDD در سال ۱۹۸۶ تا به امروز، پیشرفت‌های چشمگیری حاصل شده است. با این حال، آینده درمان تنگی کانال نخاعی به احتمال زیاد در گرو ادغام فناوری‌ها و رویکردهای ترکیبی خواهد بود. جراحی آندوسکوپی ستون فقرات به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین روش‌های کم‌تهاجمی، در حال حاضر امکانات بیشتری نسبت به لیزر به تنهایی فراهم می‌کند. 

با استفاده از یک دوربین بسیار کوچک (آندوسکوپ)، جراح می‌تواند با دید مستقیم و بزرگنمایی شده، طیف وسیع‌تری از مشکلات، شامل بافت‌های نرم (مانند دیسک) و بافت‌های سخت (مانند استخوان)، را با دقتی فوق‌العاده درمان کند. پیش‌بینی می‌شود که در آینده، تمرکز صرف بر روی یک تکنولوژی خاص مانند لیزر، جای خود را به رویکردهای ترکیبی بدهد؛ برای مثال، استفاده از لیزر به عنوان یک ابزار کمکی در کنار جراحی آندوسکوپی برای دستیابی به نتایجی با اثربخشی و ایمنی بالاتر. این روند نشان‌دهنده حرکتی هوشمندانه به سمت بهره‌گیری از بهترین ویژگی‌های هر فناوری برای ارائه درمانی جامع‌تر و مؤثرتر است.

درک بنیادین بیماری: علل و علائم تنگی کانال نخاعی

برای درک اهمیت و ضرورت روش‌های درمانی، ابتدا باید به شناختی عمیق از خود بیماری، عوامل ایجادکننده و نشانه‌های بالینی آن دست یافت. تنگی کانال نخاعی، وضعیتی است که در آن فضای داخلی ستون مهره‌ها کاهش یافته و ساختارهای حیاتی عصبی تحت فشار قرار می‌گیرند.

عوامل زمینه‌ساز: چرا کانال نخاعی تنگ می‌شود؟

تنگی کانال نخاعی می‌تواند ناشی از مجموعه‌ای از فرآیندهای دژنراتیو (تخریبی) یا در موارد نادرتر، عوامل مادرزادی باشد. آرتروز یا استئوآرتریت شایع‌ترین عامل زمینه‌ساز است. این فرآیند ساییدگی مفاصل ستون فقرات، بدن را وادار به ساخت استخوان‌های اضافی به نام زائده‌های استخوانی یا استئوفیت می‌کند که این زائده‌ها می‌توانند به داخل کانال نخاعی رشد کرده و فضا را اشغال کنند. 

فتق یا بیرون‌زدگی دیسک بین‌مهره‌ای عامل شایع دیگری است که در آن، بخش نرم مرکزی دیسک از دیواره خود خارج شده و مستقیماً به نخاع یا ریشه‌های عصبی فشار وارد می‌کند. با افزایش سن، رباط‌های ستون فقرات نیز می‌توانند ضخیم و سخت شده و به باریک شدن کانال کمک کنند. در کنار این عوامل اکتسابی، برخی افراد به صورت مادرزادی با کانال نخاعی باریک‌تری متولد می‌شوند که آن‌ها را در سنین پایین‌تر مستعد بروز علائم می‌کند. علل دیگری مانند تومورها، لغزش یک مهره بر روی مهره دیگر (اسپوندیلولیستزیس)، بیماری پاژه و آسیب‌های تروماتیک نیز می‌توانند در ایجاد این عارضه نقش داشته باشند.

نشانه‌های بالینی: چگونه تنگی کانال نخاعی خود را نشان می‌دهد؟

علائم تنگی کانال نخاعی بسته به محل و شدت تنگی، متغیر است اما الگوی مشخصی را دنبال می‌کند. شایع‌ترین نشانه‌ها شامل درد مزمن و شدید در ناحیه کمر و گردن است که می‌تواند به اندام‌ها نیز انتشار یابد. بیماران اغلب از بی‌حسی، مورمور شدن، سوزن‌سوزن شدن یا ضعف در دست‌ها و پاها شکایت دارند.

یکی از مشخصه‌های کلیدی این بیماری، تشدید درد با فعالیت‌هایی مانند ایستادن یا راه رفتن طولانی و تسکین آن با نشستن یا خم شدن به جلو است. این حالت که به آن لنگش نوروژنیک گفته می‌شود، به این دلیل رخ می‌دهد که خم شدن به جلو، فضای کانال نخاعی را به طور موقت افزایش می‌دهد. 

در موارد پیشرفته و شدید، فشار بر اعصاب می‌تواند منجر به علائم خطرناکی شود که تحت عنوان سندروم دم اسبی (Cauda Equina Syndrome) شناخته می‌شود. این علائم شامل اختلال در کنترل ادرار و مدفوع، از دست دادن کامل حس در ناحیه لگن و بین پاها، و ضعف شدید و پیشرونده در پاها است. بروز این علائم یک اورژانس پزشکی محسوب شده و نیازمند مداخله جراحی فوری برای جلوگیری از آسیب دائمی به اعصاب است.

ادامه مطلب در منبع mostaghelonline.com بخش سلامت درمان