پیامِ پیامک‌ها!
واقعا باید از طراحان پیامک‌های حجاب پرسید که تاثیر و کارکرد نهایی پیام فلهّ‌ای شما در مخاطب چیست؟! چند بانوی کم‌حجاب با خواندن این پیام متنبه شده و روسری‌شان را بالاتر برده‌اند؟! اصلا کدام مجتهد، نهی از منکرِ بدون احتمالِ تاثیر را، تجویز کرده است؟!
کاش لااقل کارتان را گردن بگیرید و به شکل رسمی درباره اهداف و کارکرد آن توضیح دهید
مهدی نورمحمدزاده/ نویسنده
«اگر برای وضو گرفتن بیشتر از هفتصدگرم آب مصرف کنیم، وضویمان باطل است!»
دستم را بالا بردم و گفتم: «آقا به نظرم این حرف درست نیست!»
مربی احکام مسجد محله‌مان، از اعتراض نوجوان فعال کلاسش کمی رنجیده شد و گفت:
«چرا؟! آقای مجتهد بفرما ما هم بدانیم...»
«فرض کنیم حرفتان درست باشد و وضو بخاطر اسراف آب باطل شود، حالا باید دوباره وضو بگیریم...اینطوری که دوباره آب اضافه مصرف میشه و اسراف بیشتر...پس این حکم خودش، خودش را باطل می کند!»
به فکر رفت و گفت: حرفت درست است، اما باید بپرسم و مطمئن شوم!
پرسیدن لازم نداشت، اگر آقای مربی اندکی فهم «غایت اندیشانه» از احکام شریعت داشت.
بعد سال‌ها و دهه‌ها هنوز هم خیلی از ما نگاه غایت اندیشانه به دین و احکام و عقاید آن نداریم و همچنان گرفتار ظواهر و پوسته‌ها هستیم. غایت‌اندیشی در فهم دین یعنی فکر کنیم که اثر نهایی و منظور غایی احکام چیست و تقید به آن‌ها قرار است چه تحولی در شخصیت و زندگی ما ایجاد کند؟! یا به قول مرحوم رضا بابایی در این اندیشه کنیم که اساسا دین برای باز کردن گره از پای بشریت آمده نه اینکه خودش گرهی بزرگتر شود بر پای بشریت!
فقدان غایت اندیشی در رفتار و عقاید دینی، یا سر از جمود و خشونت درمی آورد و یا مناسک‌گرایی و ظاهرپرستی پوچ، سطحی و بی‌عاطفه را رقم می‌زند که برای حفظ دوامش ناگزیر از تغییر موضع زیگزالی است.
نه مذاکره با دشمنان اصل است و نه عدم آن، اصل غایی مصلحت جامعه است. وقتی این غایت به درستی فهم نشود، امام جمعه هم مجبور می‌شود در عرض یک ماه هم در رد و هم در تایید مذاکره، آیه و حدیث برای ما جور کند تا سرخورده و مایوس نشویم.
در فقدان غایت‌اندیشی است که روزی گشت ارشاد راه می‌اندازیم و هزینه‌های غیرقابل جبران بر جامعه ملتهب ایرانی تحمیل می‌کنیم و روز دیگر بعد شکست پروژه حجاب‌بانان مترو، پیامک حجاب می‌فرستیم تا شاید معجزه‌ای رخ دهد و آمار کاشفان حجاب پایین بیاید.
واقعا باید از طراحان پیامک‌های حجاب پرسید که تاثیر و کارکرد نهایی پیام فلهّ‌ای شما در مخاطب چیست؟! چند بانوی کم‌حجاب با خواندن این پیام متنبه شده و روسری‌شان را بالاتر برده‌اند؟! اصلا کدام مجتهد، نهی از منکرِ بدون احتمالِ تاثیر را، تجویز کرده است؟! کدام مردم‌شناس و جامعه‌شناس تاثیرات مخرب اجتماعی و فرهنگی این پیامک‌های خشک و بی‌عاطفه را تحلیل و بررسی کرده است؟! پیام این پیامک‌ها چیست جز القای دوگانگی در حاکمیت و تلاش برای خلق دوقطبی‌های کاذب در میان مردم؟! کاش لااقل کارتان را گردن بگیرید و به شکل رسمی درباره اهداف و کارکرد آن توضیح دهید و از هزینه فایده طراحی شده آن در شرایط پیچیده سیاسی و اجتماعی ایران امروز دفاع کنید!
حالا بماند هزینه‌های مادی، مصرف برق، فعالیت آنتن‌ها و دینگ‌دینگ پیامک گوشی‌ها که هیچ غایتی برایش قابل تصور نیست جز اتصال اعصاب مخاطبان و فحش‌هایی که روز به روز رکیک‌تر می‌شوند، اما شنیده نمی‌شوند!