متاسفانه همواره شاهد این بودیم که تندروها در ایران، خوب فکر نکرده و منافع ملی را به خوبی تشخیص ندادهاند. از آنجا که این اقلیت در تشخیص منافع ملی عاجزند، دست به اقداماتی میزنند که صرفا در آن مقطع مشخص به نفعشان بوده است. در حال حاضر هم شاهد هستیم که از آنجا که برخی از آنها در دولت حضور دارند، برقراری رابطه با عربستان و کاهش تنش در منطقه به نفعشان است.
فرجیراد میگوید: غرب اصرار دارد، ایران فیتیله همکاری و همراهی با روسیه را پایین بکشد. این مطالبه اروپاییها در حالی است که ساختار سیاست خارجی نظام رأی به نزدیکی با روسیه میدهد و بعید است، ایران به سادگی از تصمیم خود برای در کنار روسها بودن بگذرد و عقب نشینی کند.
فرجیراد میگوید: کاخ سفید از بازگشت ایران به برجام استقبال خواهد کرد. به هرحال آمریکاییها خودشان بارها اعلام کردند و اخیراً دوباره اعلام کردند که ایران از ۲۰۰۳ دنبال سلاح هستهای نبوده است، هر چند که این مسائل ادعای آنهاست اما مشخص است، خودشان هم این مسأله را میدانند.
فرجی راد میگوید: قانونی نانوشته رأی به این میدهد که در سیاست دوست و دشمن دائمی نداریم. یعنی اصرار به مجادله همیشگی ریشه در اراده و تفکر هیجانی و خارج از چارچوب منطق دارد. به این معنی که اگر بنا بود، کلیه تحرکات دیپلماتیک بر پایه و اساس مصالح نظام سیاسی و منافع عمومی باشد، در چند مقطع باید به این تصمیم میرسیدیم که با راهکارهای علمی و منطقی رابطه با آمریکا را تا جایی که فضا را برای کاهش تهدید و تحدیدها فراهم سازد، از حالت مقابله ۱۰۰ درصدی، حتیالمقدور به حالت تعاملی میرساندیم
فرجی راد میگوید: یکبار برای همیشه تصمیم به تغییرات جدی در سیاست خارجی بگیرید/ وقتی یک کشوری در داخل مشکلاتی داشته باشد یا در فضای دیپلماسی با مسئلهای حل نشده مواجه شود، بقیه کشورها سعی میکنند سوءاستفاده کنند. در حالی که ایران با اروپا بر سر مسائل حقوق بشر، مسأله پهپادها و مسأله هستهای فضای چالشی را تجربه میکند؛ در چنین شرایطی همسایهها به جای اینکه همسایهشان را یاری کنند، سوءاستفاده میکنند