در تاریخ چهل سالهی جمهوری اسلامی به یاد نمیآوریم که حلقهی خودیهای نظام چنین تنگ و محدود شده باشد که تقریبا تمام نظامیان، دو رئیس قوهی سابق همچنین تعداد زیادی از روحانیان و نمایندگان سابق و حاضر مجلس همگی ردصلاحیت شده باشند.
خداحافظی کرد و رفت. برای همیشه! رفته بود که دوباره بیاید. جایش هنوز در آن اتاق خالی است. یک صندلی و یک میز و یک عالمه خاطره از نوشتن همه موضوعات خوب.
این روزها کم نیستند انقلابیهایی که مدام از کلید واژه «آقایان چهل سال است که...» بهره میبرند و نقش و سهم خودشان را در رسیدن به وضعیت تلخ امروز نادیده میگیرند! گویی همینها نبودند که سالهای طولانی کرسی وزارت و دفتر روزنامه و مجله داشتند و همه مخالفان خود را به چوب «ضد انقلاب و خائن» میزدند و میراندند
در فقاهت سرآمد همگنان عصر خویش در حوزه بود. مدرنیته را در روح احکام و فتاوای فقهی خودش باور داشت.شاید بخاطر این صفت او را فقیه نوگرا نامیدند.
چندی پیش دوستی برایم کلیپی از سخنرانی مرحوم آیت الله طالقانی را فرستاد.
روز 29 اسفند 1329، روز استقلال سیاسی و اقتصادی ایران بود. استقلال سیاسی و استقلال اقتصادی جدایی ناپذیرند. دهه ها بود که دولت های ایران توان اعمال سیاست مستقل اقتصادی نداشتند.