اگر احیای رابطه با عربستان، توسل به واسطه‌گری چین نبود و خود ایران و عربستان با هم به تفاهم می‌رسیدند به نظر نتایج بهتری در پی داشت؛ زیرا معمولاً واسطه‌ها منافع خودشان را مد نظر قرار می‌دهند
بیگدلی می‌گوید: حالا که ایران و عربستان بنا را بر تعامل به جای تقابل گذاشته اند، امیدواریم تا ۲ ماه دیگر مبادله سفیر صورت بگیرد. در واقع ایران خیلی علاقه‌مند است با رابطه با دنیای عرب، فضا را برای اسرائیلی‌ها تنگ کند و از این حالت انزوا رها شود
مجلسی می‌گوید: فضای اقتصادی بسیار محدود ایران نمی‌تواند برای بازار بسیار گسترده و به روز شده عربستان جذابیتی داشته باشد/ همکاری با ایران یک کلید از کلید‌های بی‌شماری است که عربستان در اختیار خود می‌بیند. اما ایران به طور محدودی می‌تواند از عربستان به عنوان دریچه‌ای در بن بست اقتصادی‌ای که دچارش است، بهره ببرد.
پازوکی می‌گوید: وزیر اقتصاد ما در کجای فضای اقتصادی کشور قرار دارد؟ وزیر ارتباطات چی؟ وزیر صنعت چطور؟ دولت سیزدهم متشکل از عناصر ضعیف و حداقلی استفاده است، چون خودشان ضعیفند. مدیریت کشور آدم‌هایی می‌خواهد که شایستگی بالایی داشته باشند. مردان دولت فعلی با هیچ متر و معیاری در قواره اداره کشور نیستند. من بعضی از وزیران رئیسی را در خیابان ببینم،…
سلیمی نمین می‌گوید: به هرحال عامه مردم صدای آن‌ها را صدای نظام می‌دانند. متاًسفانه این تندروها کنترل‌بشو نیستند و خودشان را عقل کل می‌دانند. این‌ها از امام زمان هم حرف شنوی ندارند!
ایازی می‌گوید: در شرایطی که جامعه آمادگی التهاب دارد و فضا برای شدید شدن درگیری‌های داخلی فراهم است، باید بیشتر از هر مقطع دیگری مراقب بود، در واقع باید گفت همراهی با تندروها برای نظام گران تمام خواهد شد.
فرجی‌راد می‌گوید: غرب اصرار دارد، ایران فیتیله همکاری و همراهی با روسیه را پایین بکشد. این مطالبه اروپایی‌ها در حالی است که ساختار سیاست خارجی نظام رأی به نزدیکی با روسیه می‌دهد و بعید است، ایران به سادگی از تصمیم خود برای در کنار روس‌ها بودن بگذرد و عقب نشینی کند.
خرم می‌گوید: مردم ایران مستحق آرامش هستند و هیچ کس و هیچ گروهی نباید به خودش اجازه بدهد تا آسایش مردم را سلب کند. توصیه‌ام به تندروها چیزی جز این نمی‌تواند باشد که اگر نمی‌خواهند برای همیشه به حاشیه رانده شوند و اسم‌شان به عنوان اخلالگر ثبت شود، هر چه زودتر دست از افراط و تفریط بردارند تا از این طریق، اعتماد عمومی روز به روز پررنگ تر شود.
کوشکی می‌گوید: من جزو حامیان آقای رئیسی نبودم و برای ایشان هم تبلیغات نکردم، کسی هم از من حمایتی ندیده است.
خوش‌چهره می‌گوید: در دهه هفتاد گل آقا منتشر می‌شد و به جایی هم بر نمی‌خورد منتهی عده‌ای بودند که بدنبال مشکل یافتن در مطبوعات بودند و حس می‌کردند حصور مطبوعاتِ مستقل، نور تاباندن بر حوزه‌هایی است که نمی‌خواهند دیده شود.