وضعیت فعلی صداوسیما نوعی آبروریزی برای ایران است

عباس عبدی تحلیلگر مسائل سیاسی در نشست بررسی آخرین تحولات اجتماعی ایران:

در دهه ۶۰ با وجود جنگ و بحران‌های شدید، هرگز احساس نمی‌کردیم سیستم در حال سقوط است؛ اما امروز تقریباً هیچ شاخصی برای بهبود وجود ندارد و چشم‌انداز امید از بین رفته است.»

مسئله امروز کاملاً متفاوت است. تفاوت اصلی این است که اکنون چشم‌انداز امید وجود ندارد. تقریباً هیچ شاخصی نیست که بتوان بررسی کرد و هم‌زمان چشم‌اندازی برای بهبود آن متصور بود.

در دوره دولت اصلاحات، حقوق اساتید دانشگاه وقتی به دلار تبدیل می‌شد، حدود ۳۵۰۰ تا ۴۰۰۰ دلار بود، اما امروز این رقم به حدود ۲۰۰ دلار رسیده است.

با تورم حداقل ۴۵ درصدی، حقوق‌ها باید دست‌کم به همان میزان افزایش یابد تا قدرت خرید مردم به سطح فروردین ۱۴۰۰ بازگردد. افزایش ۲۰ درصدی، حتی برای سال آینده هم پاسخگو نیست.

تا زمانی که تحول در صداوسیما رخ ندهد، هیچ تغییر معناداری اتفاق نمی‌افتد. این رسانه در مسیری حداقلی و نزولی قرار دارد؛ هم از نظر مخاطب و هم از نظر اثرگذاری، اما همچنان با سرعت بیشتری همان مسیر را ادامه می‌دهد، به‌گونه‌ای که حتی نیروهای درونی آن نیز از این رفتار متعجب هستند.

وضعیت فعلی صداوسیما نوعی آبروریزی برای ایران است بهترین نماد تغییر، تحول در سیاست رسانه‌ای است. رسانه‌ای با ده‌ها هزار کارمند و بودجه‌های میلیاردی که اثرگذاری قابل‌توجهی ندارد، در حالی که رسانه‌های کوچک خارج از کشور با امکانات محدود، مخاطب جذب می‌کنند.