حقایقی جالب درباره خرچنگ ها

طول عمر خرچنگ چقدر است؟

طول عمر یک نوع خرچنگ با توجه به گونه ها متفاوت است . یک خرچنگ آبی یک تا هشت سال زندگی می کند ، در حالی که یک خرچنگ عنکبوتی ژاپنی 50 تا 100 سال زندگی می کند. امید به زندگی خرچنگ نیز بسته به زیستگاه متفاوت است. خرچنگ هایی که به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می شوند می توانند در هنگام مراقبت صحیح از خرچنگهای وحشی بیشتر زندگی کنند.

اندازه خرچنگ ها

خرچنگ ها از نظر اندازه بسیار متفاوت هستند .

خرچنگ نخودی کوچکترین گونه شناخته شده از 6 تا 13 میلی متر (0.24-0.5 اینچ) می رسد.

بزرگترین گونه آن خرچنگ عنکبوتی ژاپنی ( Macrocheira kaempferi ) است کهتا  5.5 متر (18 فوت) می رسد.

خرچنگ ها دارای اسکلت ضخیم خارجی به نام اسکلت خارجی هستند . این پوسته از کربنات کلسیم ساخته شده است و از بافت نرم زیر آن محافظت می کند.

خرچنگ ها به دلیل داشتن 10 پا نیز به عنوان دکاپود شناخته می شوند . اولین جفت پاها در پنجه برای گرفتن طعمه از آن استفاده می کند.

خرچنگ ها چشمان خود را روی ساقه ها می بینند ، که به آنها امکان می دهد حتی وقتی که در زیر آب یا سنگ و یا در دفن آنها قرار دارند ، اطراف خود را ببینند. چشمان آنها از صدها لنز کوچک ساخته شده است.

بیشتر خرچنگ ها دارای بدنه های صاف هستند که آنها را قادر می سازد تا در شکافهای بسیار باریک فرو روند.

خرچنگ ها معمولاً به دلیل مفصل پاها در پهلو حرکت می کنند . با این حال ، برخی از خرچنگ ها می توانند به جلو یا عقب راه بروند و برخی نیز قادر به شنا کردن هستند.

یک خرچنگ در یک دعوا ممکن است یک پنجه یا پا را از دست بدهد . به مرور زمان (حدود یک سال) ، پنجه یا پا به عقب رشد می کند.

اکثر قریب به اتفاق خرچنگ ها ، آبشش هایی مانند ماهی دارند که اکسیژن حل شده در آب را استخراج می کنند . حتی وقتی در زمین هستند ، آبششها تا زمانی که مرطوب نگه داشته شوند ، می توانند اکسیژن را جذب کنند. همچنین خرچنگهای زمینی که دارای سیستم گردش خون دوتایی هستند ، به معنای داشتن ریه و همچنین آبشش است.

غذای خرچنگ چیست؟

خرچنگ ها همه جا هستند ، به این معنی که آنها برای حفظ و رشد گیاهان و حیوانات دیگر را می خورند . برخی از آنها در درجه اول از جلبک ها تغذیه می شوند ، برخی دیگر آنها  از جلبک ها ، کرم ها ، قارچ ها ، باکتری ها و حتی سایر سخت پوستان مانند میگو تغذیه می کنند. در مواقع ناامیدی ، غذای مرجان را از کف دریا می خورند که می تواند شامل حیوانات مرده و پوسیده باشد.

خرچنگ چگونه غذا می خورد؟

بیشتر خرچنگ ها دارای دهان نرم هستند ، بنابراین به روشی نیاز دارند تا بتوانند تمام غذاهایی را که می خورند را تجزیه کنند. آنها به جای جویدن و ریختن غذا در دهانشان ، این کار را می کنند . شکم یک خرچنگ به دو قسمت تقسیم می شود - اولین خانه دارای سه دندان قوی است تا مواد غذایی که می خورند را خرد کنند ، به اندازه کافی قوی برای خرد کردن مواد سخت و ریز از جمله پوسته ها می باشد.

خرچنگها حیواناتی فعال و دارای الگوهای رفتاری پیچیده هستند . آنها می توانند با زدن انگشت خود ، ارتباط برقرار کنند.

برخی از گونه های خرچنگ انفرادی هستند و برخی دیگر در گروه زندگی می کنند .

تشخیص خرچنگ نر از ماده

در بیشتر خرچنگ های نر شکل شکم آنها (پلون) باریک و مثلثی است ، در حالی که ماده ها شکم گسترده تر و گرد تری دارند. بعلاوه ، خرچنگهای ماده پنجه ای کوچکتر از خرچنگهای نر دارند .

خرچنگ ها از طریق مواد شیمیایی (فرومون) ، بصری ، آکوستیک یا لرزش ، یک جفت را جذب می کنند .

تولید مثل خرچنگ

تمام گونه های خرچنگ ها با تخم گذاری تولید مثل می کنند ، اما ماده ها و نرها برای لقاح تخم ها هنوز هم نیاز به جفت گیری دارند . هنگامی که لقاح صورت گرفته است ، تخمها روی شکم ماده ، در زیر دم آزاد می شوند و با یک ماده چسبنده ایمن می شوند. در این مکان ، آنها در طول رشد جنین محافظت می شوند. هنگامی که توسعه کامل شد خرچنگ ماده لاروهای تازه تخلیه شده را درون آب رها می کند. لارو خرچنگ مراحل بسیاری را در فرآیند تبدیل شدن به یک خرچنگ بزرگسال انجام می دهد.

پر مصرف ترین گونه خرچنگ جهان خرچنگ آبی ژاپنی است.

خرچنگ ها پس از از دست دادن پنجه ها می توانند پنجه های خود را مجددا بازسازی کنند.

خرچنگ ها اغلب زنده جوشانده می شوند

خرچنگ ها اغلب زنده جوشانده می شوند . در سال 2005 ، دانشمندان نروژی نتیجه گرفتند که سخت پوستان نمی توانند احساس درد کنند. با این حال ، مطالعه نشان داد که خرچنگ های هرمیتس در برابر شوک های الکتریکی واکنش نشان می دهند. این ممکن است نشانگر این باشد که برخی از سخت پوستان قادر به احساس درد و یادآوری درد هستند.

خرچنگ ها به روش های مختلفی در سراسر جهان به عنوان یک غذا تهیه و خورده می شوند .