صدای زوزه سگ های ولگرد در شب های داغ تابستان

سگ ها یکی از موجودات زیبا و دوست داشتنی هستند که خداوند بر روی زمین خلق کرده است. این حیوان وفادار از ابتدای خلقت بشر به نوعی همراه زندگی انسان بوده است، چرا که نه مانند گرگ چشم سفید و درنده است و نه مانند روباه مکار و حیله گر، به صفت بی نظیر وفاداری نیز آراسته شده است. در زمان های خیلی دور وقتی که پیامبران الهی برای چرخاندن گله شان به صحرا می رفتند همراه آنها بودند. حتی در قرآن کریم این طور روایت شده  که به همراه اصحاب کهف سگی بوده است که با آنها به خواب سیصد ساله فرو می رود. سگ اصحاب کهف روزی چند پی نیکان گرفت و مردم شد. اما این حیوان مهربان و وفادار در خیلی از مواقع و شاید به دلیل رفتار های ما انسان ها در مکان و زمان نا مناسبی قرار گرفته و اتفاقات نا گواری را رقم زده است. اقبال سگ ها در غرب شاید بیش از شرق است. سگ های ولگرد در شهرهای غربی کمتر پیدا می شوند، سگ ها یا صاحب دارند و یا شهرداری ها اقدامات لازم را برای جمع آوری شان کرده اند، البته جمع آوری نه به این معنا که زهر کش شوند و یا با گلوله خلاص شوند، بلکه از حضور بی جا و همه گیرشان در شهر جلوگیری می شود. در ضمن هر کس هم سگ داشته باشد موظف است تا کار خرابی های سگش را از شهر جمع کند. در ایران اما وضع به گونه ای دیگر است. سگ ها زاد و ولدهای زیادی می کنند. در یکسری از مناطق ایران به وفور سگ های ولگرد وجود دارند که باید برای وجودشان فکری اندیشیده شود.

در لویزان هر شب صدای پارس دسته جمعی سگ ها به گوش می رسد یک جورهایی که خواب را از چشمان مردمانش ربوده است. در همین راستا خبرهای دلخراشی نیز به گوش می رسد ، کودک دو ساله ای که در شهر دماوند توسط سگ ها دریده شده بود و بعد از رسیدن به بیمارستان در اثر جراحات وارده درگذشت نیز یکی از انواع و اقسام رخ داد های تلخی است که به دلیل عدم توجه و رسیدگی به این مسئله در شهر رخ داده است.

چندی پیش نیز در لواسانات به دلیل بی توجهی صاحب سگ دختر بچه کوچکی توسط سگی مورد حمله وحشتناک و شدید قرار گرفت. تمام این موارد دلایلی شد برای نیروی انتظامی که سگ گردانی را در شهر ممنوع  و سگ گردان ها را جریمه کنند. اما ماجرای سگ های ولگرد با این مسئله متفاوت است. دختر بچه کوچک را یک سگ وحشی و در اثر اهمال کاری های صاحبش زخمی کرده بود و نباید این نکته را فراموش کرد که همه مردم را نباید با یک چوب زد، از طرف دیگر مسئله سگ گردانی به یک مقوله فرهنگی گره خورد و کلا شکل دیگری به خود گرفت! سگ داشتن شد یکی از المان های رواج زندگی غربی! در صورتی که پیامبران ما در بین النهرین و مصر از هزاران سال پیش به واسطه چوپان بودن با این حیوان وفادار همنشین بوده اند، باید اینجا پرسید که این نیز نشانه فرهنگ مغرب زمین بوده است!

 کودک دوم اما قربانی وجود سگ های ولگردی شده است که شهرداری و مدیریت شهری باید فکری به حالشان بکند، اما مسلما کشتن حیوانات بیگناه روا نیست، یک فکر درست و اصولی که نه سیخ بسوزد و نه کباب ، شاید عقیم کردن این حیوانات مهربان تنها راه چاره ای باشد که باید به آن عمل کرد. و انتظار ، برای کم شدن و کمرنگ شدنشان در مناطق شهری، شاید هم بهتر باشد در مراکزی  خاص نگهداری شوند . با وجود تمام تبلیغاتی که در خصوص جمع آوری و کنترل جمعیت سگ های ولگرد شنیده می شود اما در شب های گرم تابستان صدای زوزه  سگ های ولگرد همچنان به گوش می رسد! با وجود آن که شهرداری اعلام کرده است سالانه 9 هزار سگ ولگرد را شناسایی و زنده گیری کرده اند اما بازهم وجود سگ های ولگرد و بی صاحب در شهر تهران دیده می شود. در گذشته ای نه چندان دور سگ های ولگرد را با گلوله از بین می بردند و حالا هم اگر سگی را پیدا کنند که مریض است خلاصش می کنند. شهرداری در این خصوص تلاشش را انجام داده  اما ظواهر امر نشان می دهد که کافی نیست. باید از اتفاقات ناگوار جلوگیری کرد اما انسانی و بدون خشونت، به شکل که دیگر هیچ کودکی توسط سگی دریده نشود و هیچ سگی با گلوله از پای درنیاد.